ေဆးမေသာက္တဲ့ လူနာနဲ႔ စကားေျပာျခင္း

 

ဆရာ၀န္နဲ႕လူနာၾကားက သင္ခန္းစာမ်ား(၂)

အသည္းအထူးကု ေပးထားတဲ့ Rivabrin ေဆးကို အကုန္မေသာက္ဘဲ ေလွ်ာ့ေသာက္တာကို မိသားစု၀င္ေတြက ေဆးက်န္ေတြ လူနာ၀ွက္ထားတာကို ေတြ႔မွ သိၾကတယ္။ စီပိုးရွိ အဲ့ဒီလူနာက တြန္းလွည္းနဲ႔ သြားေနရသူပါ။ ဒီေနရာမွာ "ခင္ဗ်ားေသာက္ကိုေသာက္ရမယ္" လို႔ က်ေနာ္ သြားၾကိမ္းေမာင္းလို႔ ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး ငယ္ငယ္က လုပ္ေလ့ရွိတာပါ။ "ခင္ဗ်ားက ဘာသိလို႔လဲ၊ ဆရာ၀န္ေတြက သိလို႔ တတ္လို႔ ေဆးေတြေပးတာကိုး၊ ခင္ဗ်ားေသသြားခ်င္လို႔လား" စသည္ျဖင့္ မိုးကိုမႊန္သြားမွာပဲ။

က်ေနာ္သြားေတြ႔႕ပါတယ္။ သြားမေတြ႔ခင္မွာ လူနာအေပၚ ေမတၲာစိတ္ေမြးနိဳင္ဖို႔ ၾကိဳးစားရပါတယ္။ "ေအာ္ သူ႔ခဗ်ာ မသိနားမလည္လို႔ လုပ္ရွာတာပဲေလ" လို႔ ေတြးရပါတယ္။

နားမလည္သူကို ျမင့္ျမတ္ရင့္က်က္တဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ရွဳေဒါင့္ကေန ၾကည့္ျမင္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ သားသမီးကို မိဘက အျမဲ အျပစ္မျမင္သလိုမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။

"လူနာေတြက ရွည္ကို ရွည္တယ္။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ လူတတ္ၾကီး လုပ္ၾကတယ္"    ဆိုတဲ့ဖက္က ေတြးလိုက္ရင္ေတာ့ လူနာအေပၚ ေဒါသထြက္လာမွာပါ။ ေမတၲာစိတ္ေမြးတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္လွေပမဲ့ ၾကိဳးစားယင္း အက်င့္ရလာ ပါရမီရင့္သန္လာမွာပါ။ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ ေလးအသေခ်ၤကမၻာတစ္သိန္း အက်င့္ေကာင္းေတြ က်င့္သေလာက္ မခက္ပါဘူး။

က်ေနာ္။ - ။ ခင္ဗ်ား Rivabrin ေတြကို ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေသာက္ေနတယ္ဆို။ ဘာလို႔ေလွ်ာ့ေသာက္တာတုန္းဗ်။

လူနာ။ - ။ ဆရာ - အဲဒါေတြက ေသာက္ရင္ နဳံးတယ္ဆရာ။

က်ေနာ္။ - ။ အသည္းေရာင္ေရာဂါကိုယ္၌က နံဳး တတ္တာမ်ိဳးဗ်။ ေဆးေၾကာင့္နဳံးတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားဖက္က ေသခ်ာရဲ႔လား။

(ခင္ဗ်ားက ဘာသိလို႔ ေဆးေၾကာင့္နံဳးတယ္လို႔ ေျပာရတာတုန္း၊ ခင္ဗ်ားက ေဆးေက်ာင္းတက္ထားလို႔လား - လို႔ ေမးခဲ့ဖူးတာပါ။ ဒီလို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ Confrontation လုပ္ရင္ လူနာနဲ႔ ဆရာ၀န္ဆက္ဆံေရး ပ်က္ပါျပီ။)

သူေတြသြားတာကို ၾကည့္ရင္း ခဏေစာင့္ရပါတယ္။ သူအာရံုျပန္စိုက္လာေတာ့ ဆက္ရပါတယ္။

လူနာ။ - ။ ၂၄လံုး ေျခာက္လျပည့္ေတာ့ ျပန္စစ္ေတာ့ ပိုးမရွိေတာ့ဖူးေလ။ ေလွ်ာ့ေသာက္ေတာ့ ေသြးနီဥအားနည္းတာ သက္သာမွာေပါ့။

က်ေနာ္။ - ။ ဒါဆို ဆရာၾကီးက ဘာလို႔ ေလွ်ာ့မေပးဘဲ အမ်ားၾကီးတိုက္တယ္လို႔ ခင္ဗ်ားထင္သလဲ။ 

(မ်က္လံုးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ျပီး ေမးရပါတယ္)

လူနာ။ - ။ ေပးဖို႔ လိုအပ္လို႔ ေနမွေပါ့။

က်ေနာ္။ - ။ ဟုတ္တယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ပိုးအမ်ိဳးအစားအရ သူ႔ပညာနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ျပီး ေဆးကို ေပးထားတာ။ အခုလို ေလွ်ာ့ေသာက္ေနေတာ့ ခင္ဗ်ားမွာ ဘာဆိုးက်ိဳးေတြ ဆက္ျဖစ္နိဳင္သလဲ။

(ထံုးစံအတိုင္း စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ျပီး ေမးရတာမ်ိဳးပါ။)

လူနာ။ - ။ ေရာဂါမေပ်ာက္ဘဲ ျဖစ္နိဳင္တယ္ဆရာ။

က်ေနာ္။ - ။ အျပည့္ေသာက္ရင္ နဳံးတယ္၊ ေသြးအားနည္းတယ္၊ လို႔ ခင္ဗ်ားက ေျပာတယ္။ နံဳးတာက စီပိုးကုတဲ့ ကာလ ၁ နွစ္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ တစ္ႏွစ္ျပည့္လို႔  ေဆးရပ္ရင္ ျပန္မသက္သာဘူးလား။ ေသြးအားနည္းတာလည္း Hemapo ေသြးအားတိုးေဆးေတြ ထိုးရင္ျပန္တက္တာလာတာပဲဟာ။

(သူစဥ္းစားေနတာကို ေစာင့္ဖို႔ စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ ေစာင့္ပါတယ္။)

က်ေနာ္။ - ။  ေဆးေလွ်ာ့ေသာက္လို႔ ေရာဂါမေပ်ာက္တာရယ္။ ေဆးအျပည့္ေသာက္လို႔ တစ္ႏွစ္ေလာက္ နံဳးတာ၊ ေသြးအားနည္းတာရယ္  ၂ လမ္းရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား ဘယ္ဟာကို ေရြးခ်င္သလဲ။

(သူစဥ္းစားေနျပီးမွ)

လူနာ။ - ။က်ေနာ္ ေဆးအျပည့္ေသာက္ပါေတာ့မယ္ဆရာ။

လူနာဇနီးက ဆရာ့ကို ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္တဲ့။ က်ေနာ္နားလည္တဲ့ က်င့္သံုးတဲ့ Counseling ဆိုတာ ဒါမ်ိဳး။

ဘႀကီးသက္