တရားဥပေဒအထက္မွလူမ်ား

(. . . . စစ္အစိုးရေထာင္မ်ားထက္လက္သံေျပာင္စြာအစြမ္းျပၾကသည္။ ABSDF

 ေျမာက္ပိုင္း ျပႆနာသည္ထင္ရွာေသာဥပမာတခုျဖစ္သည္။ . . . . )

က်ေနာ္ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲသို႔ စတင္လွမ္းေမ်ာ္ၾကည့္မိစကထဲက မၾကာခဏျမင္ရၾကားရ

ေလ့ရွိသည္မွာ တရားဥပေဒအေပၚမွလူေတြအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ထိုလူေတြေၾကာင့္က်ေနာ္

တို႔ႏိုင္ငံသည္ ဖြတ္ေက်ာျပာစုဆင္းရဲမြဲေတခဲ့ရသည္။ ထိုေၾကာင့္၈၈ အေရးအခင္းၾကီးၿပီးဆံုး

ေသာကာလ မိုးဦးက်ဖားမ်ားသဖြယ္ အလ်ိဳအလ်ိဳေပၚလာခဲ့ၾကေသာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၏

ေၾကျငာစာတမ္းမ်ား၊ ဖြဲ႔စည္းပံုမ်ားတြင္ တရားဥပေဒအထက္မည္သူမွ်မရွိေစရ ဟူေသာအ

ခ်က္ကိုအေရးတၾကီး မျဖစ္မေနထည့္သြင္းရမည့္အခ်က္ တခုျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

ထိုစဥ္ကထဲကက်ေနာ့အေတြးတို႔သည္ထိုစကားရပ္အေပၚတြင္မ်ားစြာျဖန္႔က်က္ခဲ့မိသည္။

ထိုသို႔ဖြဲစည္းပံုမ်ား၊ ေၾကျငာခ်က္မ်ားတြင္ မျဖစ္မေနထည့္သြင္းရမည့္ ဝါက်တခုအျဖစ္ ထည့္

သြင္းေန ၾကျခင္းသည္အေျဖတစ္ခုေလာ။ အႏွစ္သာရသည္အဘယ္နည္း။ အဘယ့္ေၾကာင့္

တရားဥပေဒအ ထက္မွလူမ်ားေပၚေပါက္လာရပါသနည္း။

တရားဥပေဒအေပၚမွာဘယ္သူမွမရွိရ ဆိုေသာအဆိုသည္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ လူအထင္

ၾကီးဖြယ္အဆိုတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထိုအဆိုကို က်ေနာ္စဥ္းစားေတြးေတာေသာအခါ သူ၏ ဆန္႔

က်င္ဘက္အဆိုႏွင့္ယွဥ္တြဲေတြးေတာမိသည္။ဆန္႔က်င္ဘက္အဆိုကို တရားဥပေဒအေပၚ

တြင္လူတခ်ိဳ႔ရွိသင့္သည္ ဟုေခတၱယာယီသတ္မွတ္ စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ မည္သည့္အဆို

ကို လူၾကိဳက္မ်ားသနည္း။ မည္သည့္အဆိုကို လူတို႔ႏွစ္သက္စြာကိုင္စြဲၾကပါသနည္း။ သာမန္

အားျဖင့္ ဒုတိယအဆိုကိုလူတို႔လက္မခံဟုထင္စရာရွိေသာ္လည္း တဖက္မွျပန္စဥ္းစားလ်င္

ပထမ အဆိုကို လူတိုင္းလက္ခံေနလ်င္ ထိုဥပေဒအေပၚမွလူမ်ား ေပၚေပါက္လာစရာ အ

ေၾကာင္းမရွိ။ တနည္းအားျဖင့္ ဒုတိယအဆိုကိုလက္ခံေသာသူမ်ားရွိေနသျဖင့္ ထိုသူတို႔ေပၚ

ေပါက္လာၾကသည္။ လက္ခံေသာသူ နဲနဲေလးရွိလ်င္ပင္ ထိုသူတို႔ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္။ လက္

ခံသူမ်ား အမ်ားစု က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံတြင္ရွိေနေသာေၾကာင့္သာထိုတရားဥပေဒအထက္မွ ဆို

သူတို ႔ေပၚေပါက္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလ်င္ တရားဥပေဒအေပၚတြင္ လူတခ်ိဳ႔ရွိ

သင့္သည္ ဟူေသာ ဒုတိယအဆိုကိုလက္ခံသူမည္မွ်မ်ားပါသနည္း။

လူအမ်ားစုကေတာ့ တရားဥပေဒအထက္တြင္ မည္သူမွ်မရွိေစရ ဟုေအာ္ဟစ္ၾကသည္။

ကာတြန္းမ်ား၊ ေဆာင္းပါးမ်ားျဖင့္ သေရာ္ၾကသည္။ ေၾကျငာခ်က္မ်ား ထုပ္ျပန္ၾကသည္။

တရားဥပေဒအထက္မွ ေနထိုင္ေသာ အာဏာရွင္တို႔၏ သတင္းပလင္းမ်ားကိုေထာက္

လွန္း၍ ကြန္ယက္ထဲသို႔ထည့္သြင္းထုပ္လႊင့္ၾကသည္။ စသည္ျဖင့္ ျမင္ေတြ႔ ဖတ္႐ႈ႕ေနရသ

ျဖင့္ တရားဥပေဒအထက္ မည္သူမွ်မရွိရဟူေသာအဆိုကိုလူ အမ်ားကလက္ခံထားသည္

ဟုယူဆရမည္ မဟုတ္သေလာ။ သို႔ဆိုလ်င္က်ေနာ္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ လူအမ်ားစုက

တရားဥပေဒအထက္တြင္ လူတခ်ိဳ႔ရွိေနရမည္ ဆိုေသာ အဆိုကိုေထာက္ခံသူမ်ား မည္မွ်

မ်ားပ်ားေနပါလိမ့္ဟု အထူးေတြးေနမိရပါသနည္း။

လူတို႔၌ ထူးျခားေသာဗီဇတခုရွိသည္ကိုက်ေနာ္သတိျပဳမိခဲ့သည္မွာၾကာပါၿပီ။ အစိုးရလုပ္

ေသာတစံုတခုကို မႏွစ္သက္ဟုေျပာေနေသာလူတို႔၏ အတြင္းစိတ္၌ ၾကိတ္၍အားက်ေန

တတ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အခြင့္အေရးရလ်င္ ထိုအစိုးရဆိုသူတို႔လုပ္သလို အာဏာပါဝါ

ေလး မ်ားျပခ်င္စိတ္သည္ လူအမ်ားစု၏မသိစိတ္၌ကိန္းဝပ္ေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္အာ

ဏာရွင္ကိုတိုက္သူတို႔အတြင္းတြင္ အာဏာလုမႈမ်ားေပၚေပါက္လာခဲ့ရသည္။ စစ္အစိုးရ

ေထာင္မ်ားထဲတြင္ မတရားညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားကို မၾကိဳက္၍ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပါယ္ထဲ

ေရာက္လာသူတို႔သည္ မိမိတို႔မသကၤာသျဖင့္ထိမ္းသိမ္းထား ေသာအက်ဥ္းသားတို႔ကို စစ္

အစိုးရေထာင္မ်ားထက္လက္သံေျပာင္စြာအစြမ္းျပၾကသည္။ ABSDF ေျမာက္ပိုင္း ျပႆနာ

သည္ထင္ရွာေသာဥပမာတခုျဖစ္သည္။ မဆလ၏ဗဟုိဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္မႈကိုတိုက္ဖ်က္လိုသူတို႔

အဖြဲ႔အစည္းမ်ားထဲတြင္ ဗဟုိဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္မႈသည္ ျပင္းထန္က်ဥ္းေျမာင္းစြာ တည္ရွိခဲ့သည္။

ဦးေနဝင္းသည္ သူ႔အားေဝဖန္သူတို႔ကိုမၾကိဳက္သကဲ့သို႔ ဆန္႔က်င္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားထဲ

တြင္လဲ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူတို႔သည္သူတို႔အားေဝဖန္သူတို႔ကိုမၾကိဳက္။ အခန္႔မသင့္လ်င္ အ

သက္ေသသည့္အထိ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံေရးေသသည့္အထိ ႏွိပ္ကြပ္ခံရႏိုင္သည္။

ထို႔အျပင္စစ္အစိုးရ၏ ပညာေရးစံနစ္ကိုဆန္႔က်င္သူတို႔သည္ စစ္အစိုးရ၏ အေတြးအေခၚ

မ်ားထည့္သြင္းထားေသာ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္မ်ားကို သူတို႔ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ေက်ာင္းမ်ား

တြင္ျပဌာန္းအသံုးျပဳၾကသည္။ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ကင္းရွင္းရမည္ဟု အစိုးရ

ကေျပာေသာအခါ ခါးခါးသီးဆန္႔က်င္ဆႏၵေဖၚထုပ္ခဲ့ၾကသူတို႔သည္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ

မ်ား၌ေက်ာင္းဖြင့္ခြင့္၊ ေက်ာင္းဆရာလုပ္ခြင့္ရေသာအခါ သူတို႔၏တပည့္ေက်ာင္းသားမ်ား

အား ၈၈ သပိတ္ၾကီးအေၾကာင္း ကိုအနည္းငယ္ ဗဟုသုတ အျဖစ္ထည့္သြင္းသင္ၾကားရန္

တင္ျပသူတို႔အားရန္လုပ္ၾကသည္။ ငါတို႔ေက်ာင္းကသန္႔သန္႔ေလး ၊ ႏိုင္ငံေရးလာအေရာင္

မဆိုးနဲ႔ဟူ၏။ စစ္အစိုးရေက်ာင္းမွေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမတိုမွ တပည့္ေက်ာင္းသားတို႔အေပၚ

ဆက္ဆံပံု၊ ဆံုးမပံုတို႔ကိုေထာက္ျပေဝဖန္ခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပါယ္မွ ေက်ာင္းဆရာ၊

ဆရာမအခ်ိဳ႔တို႔သည္ သူတို႔ေက်ာင္းမွကေလးငယ္တို႔၏ လက္အားေရာင္ကိုင္းလာသည့္အ

ထိရိုက္ႏွက္ၾကသည္။ ငိုေနေသာကေလးအား ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ထည့္သြင္း၍ တခါးပိတ္ထား

ျခင္းအားျဖင့္ အငိုတိတ္သည့္အထိပညာသင္ၾကားေပးၾကသည္

ထို႔အျပင္၊ ထို႔အျပင္ အစိုးရသတင္းမီဒီယာတို႔မွ ပုဂၢိဳလ္ေရးတိုက္ခိုက္စြတ္စြဲပုတ္ခတ္မႈ၊ ဆဲဆို

မႈတို႔ကိုျပင္းထန္စြာဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကေသာ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပါယ္ေရာက္လာသူတို႔သည္ သူ

တို႔၏ ဘေလာ့မ်ား၊ မ်က္ႏွာစာအုပ္မ်ားတြင္ နာမည္တတ္၍ ဆဲၾကသည္။ နယ္ခ်ဲ႔ ကိုငါတို႔

တိုက္ခဲ့ရတာ၊ တိုင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ခါနီးတိုင္းငါတို႔ကယ္တင္ခဲ့ရတာ ဟုစစ္အစိုးရက သ

မိုင္းကို အခြင့္အေရးတခုအျဖစ္ အသံုးခ်ေျပာဆိုေသာအခါ ခါးခါးသီးလက္မခံႏိုင္ၾကသူတို႔

သည္ငါတို႔ကေတာထဲမွာျဖတ္သမ္းခဲ့ရတာ၊ ငါတို႔ကေထာင္ထဲမွာ ျဖတ္သမ္းခဲ့ရတာဟု အ

ျမဳတ္ထြက္မတတ္ မိမိတို႔သမိုင္းကိုအခြင့္အေရးရတိုင္း ေျပာေလ့ရွိၾကသည္။ထိုေတာထဲႏွင့္

ေထာင္ထဲမွ လူႏွစ္မ်ိဳးတို႔ မၾကာခဏပင္ ထိပ္တိုက္ေတြ႔တတ္သကဲ့သို႔ျပႆနာတို႔ကိုေျဖရွင္း

ရန္ လက္စြဲဥပေဒသအျဖစ္ပင္တခါတခါျမင္ေတြ႔ရတတ္သည္။  စသည္. . . . . .

စသည္  . . ျဖင့္  ေျမာက္မ်ားစြာေတြ႔လာရေသာအခါ လူတို႔၏မသိစိတ္၌ကိန္းေအာင္းေန

ေသာ အဆိုပါ တရိစၦာန္ဗီဇ ကိုက်ေနာ္သတိထားမိလာျခင္းျဖစ္သည္။

အစိုးရႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားတြင္သာေလာ။ မဟုတ္ေသး။ လက္ေတြ႔ ျမန္

မာ့လူေနမႈဘဝတို႔မွ ေန႔စဥ္ျမင္ေနသည္တို႔ကိုေလ့လာၾကည့္ပါ မိတ္ေဆြ။ တရားဥပေဒ

အထက္၌ ေနထိုင္ခြင့္ရေစရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႔သည္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ ေနစဥ္

က်ိဳးစားအားထုပ္လ်က္ရွိၾကသည္။ ဥပမာ  . .  . မိသားစုအတြင္းတြင္ ဟိုဟာမလုပ္ရ၊

ဒီဟာမလုပ္ရဟု ကေလးမ်ားအားမိဘမ်ားကဥပေဒထုပ္တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထို

ဥပေဒထုပ္သူ လူၾကီးမ်ားကေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး သူတို႔ထုပ္ထားသည့္ဥပေဒကိုခ်ိဳးေဖါက္

ေလ့ရွိၾကသည္။ မဆဲရ၊ ရုိင္းစိုင္းစြာမေျပာရ၊ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္မေျပာရ၊ ယဥ္ယဥ္ေက်း

ေက်းေနထိုင္ၾက ဟူေသာဥေပေဒသည္ ျမန္မာ့မိသားစုမ်ားတြင္ ျပဌာန္းထားေလ့ရွိသည္။

သို႔ေသာ္လူၾကီးမ်ားကေတာ့ လင္မယားရန္ျဖစ္လ်င္၎၊ အိမ္နီးနားျခင္းမ်ားႏွင့္ ရန္ျဖစ္လ်င္

၎ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးထို ဥပေဒမ်ားကိုေဖါက္ဖ်က္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာမိသားစုမ်ားတြင္

အုပ္ခ်ဳပ္ခံကေလးမ်ားက မိသားစုဥပေဒမ်ားကိုလိုက္နာဖို႔လိုအပ္ၿပီး မလိုက္နာပါကအျပစ္

ေပးခံရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္းလူၾကီးမ်ားကေတာ့ဥပေဒအထက္တြင္ေနထိုင္ၾကသည္။

ဆိုပါစို႔၊ ရြာတရြာဘုရားပြဲတြင္ဇာတ္ပြဲသြင္းပါက ကျပမည့္ေန႔အရင္ေရာက္ေသာ သူေနရာ

ေကာင္းရမည္ဟုဥပေဒထုပ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုန္းၾကီးႏွင့္ရင္းႏွီးသူမ်ား၊ ကပၸိယႏွင့္

ရင္းႏွီးသူမ်ား၊ ႐ြာလူၾကီးႏွင့္ ရင္းႏွီးသူမ်ားကေတာ့ ကျပမည့္ေနမေရာက္ခင္ကထဲက ေနရာ

ေကာင္း မ်ားကိုရရွိထား သိမ္းပိုက္ထားျပီးျဖစ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႔ကလည္းေနရာေကာင္းရရန္

ဘုရားပြဲက်င္းပေရးေကာ္မီတီကိုေငြေပးတတ္ၾကေသးသည္။ တနည္းအားျဖင့္ထိုသူတို႔သည္ ဘုရားပြဲက်င္းပေရးေကာ္မတီမွ ထုပ္ထားေသာဥပေဒအထက္တြင္ရွိၾကသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား၊ စတိုးဆိုင္မ်ား၊ ဘတ္စ္ကားမ်ား၊ ဘတ္စ္ကားစီးသူမ်ား၊ ေစ်းဝယ္သူမ်ား၊ အမိႈက္ပစ္သူမ်ား၊ အိမ္ပိုင္ရွင္မ်ား၊ အိမ္ငွားမ်ား၊ မို

ဘိုင္းတယ္လီဖုန္းပိုင္ရွင္မ်ား၊ ကုမၼဏီပိုင္ရွင္မ်ား၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ လ်ပ္စစ္မီးသံုး

စြဲသူမ်ား၊ လ်ပ္စစ္မီးထုပ္လုပ္ေရာင္းခ်သူမ်ား၊ တံငါသည္မ်ား၊ ေရလုပ္ငန္းပုိင္ရွင္မ်ား၊ စ

သည္ စသည္ျဖင့္ ျမန္မာျပည္မွလူတိုင္းလူတိုင္းသည္တရားဥပေဒအထက္မွေနထိုင္ခြင့္ရေစ

ရန္နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ က်ိဳးစားလ်က္ မိမိတို႔သက္ဆိုင္ရာနယ္ပါယ္အသီးသီးတြင္ တရား

ဥပေဒအထက္၌ေန ထိုင္ေနၾကေလေတာ့သည္။ မိမိကိုယ္မိမိ မညွာမတာေတြးၾကည့္ပါ၊ ေဝ

ဖန္ၾကည့္ပါေလ။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ တရားဥပေဒအထက္၌ မည္သူမွမရွိရ ဟုအမ်ားစုက မည္သို႔ပင္ေျပာဆိုေန

ၾကေစကာမူလူတို႔၏ မသိစိတ္၌ ကိန္းေအာင္းေနေသာ တရိစၦာန္ဗီဇက အခြင့္အေရးရလ်င္

တရားဥပေဒအထက္၌ ေနလိုစိတ္ကို မ်ိဳရိုးစင္ဆက္ေမြးျမဴေပးထားၾကသည္။ မိဘမ်ားရုိက္

ႏွက္ဆံုးမမႈကို မၾကိဳက္ေသာသားသမီးအမ်ားစုတို႔သည္ ကိုယ္တိုင္မိဘျဖစ္လာေသာအခါ

မိမိတို႔ကေလးမ်ားကိုရုိက္ႏွက္ဆံုးမၾကျပန္သည္။ ဝန္ထမ္းမ်ား လာတ္စားသည့္ဒဏ္ကို လွိမ့္

ေနေအာင္ခံေနရသူတို႔သည္ မိမိကိုယ္တိုင္ လာတ္စားခြင့္ရရန္ က်ိဳးစားၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္

အရိုးစြဲေနၿပီျဖစ္ေသာ ထိုဗီဇသည္ ရဟတ္ဘီးသို႔ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းလည္ပါတ္

လ်က္ရွိသည္။ အေၾကာင္းကိစၥတခုရွိလာလ်င္ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း ဥပေဒအတိုင္း မည္သူ

မွ်မသြားလိုၾက။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းဥပေဒ၏အထက္မွ သာလြန္ေသာ အခြင့္အေရးရေစရန္

နည္း လမ္းေပါင္းစံုျဖင့္က်ိဳးစားၾကသည္။ ေငြရွိသူတို႔သည္ေငြျဖင့္က်ိဳးစားၾကသည္။ အာဏာ

ရွိသူတို႔သည္အာဏာျဖင့္က်ိဳးစားၾကသည္။အဆက္အသြယ္ရွိသူတို႔သည္အဆက္အသြယ္

ျဖင့္က်ိဳးစားၾကသည္။ ေငြေကာ အာဏာေကာ အဆက္အသြယ္ေကာမရွိသူတို႔သည္ မိမိက လူအမ်ားအတြက္မည္မွ်စြန္႔လႊတ္ခဲ့ဘူးသည္ဆိုေသာအခ်က္ကိုလက္ကိုင္ျပဳ၍က်ိဳးစားၾက

သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္းသည္ တရားဥပေဒအထက္မွေနလိုသူတိုင္း မိမိကိုယ္

တိုင္ျဖစ္လို႔ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။

ထိုေၾကာင့္ပင္ တရားဥပေဒအထက္မည္သူမွ်မရွိေစရဟူေသာေၾကြးေၾကာ္သံအစာပို၍

လက္ေတြ႔က်သည့္ တရားဥပေဒအထက္၌ ငါရွိရမည္ အျခားသူမ်ားမရွိေစရ ဟု

ေျပာင္းလဲ ေၾကြးေၾကာ္သင့္လွေပေတာ့သည္။

သီရိေဆာင္း

ဘႀကီးသက္