( ၅၀၀၀ တန္ဖုန္း အိမ္မက္မက္ရင္း အိမ္မက္ထဲကေန ဆက္သြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာနနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိသူေတြကို ေမတၱာပို႕ေနတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ကိုစစ္ေအာင္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးကိုေဖၚျပလိုက္ပါတယ္ )
"ငါးေထာင္တန္အိပ္မက္"
ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္လိုက္တာ အၿပီး ေနာက္ထပ္ လူေျပာ သူေျပာ အမ်ားဆံုးက ငါးေထာင္တန္း ဆင္းကဒ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပဲ။ ဖုန္းတစ္လံုး ငါးသိန္းဆိုလို႔ စိတ္ပ်က္သူ မ်ားေနတဲ့ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာ ငါးေထာင္ ဆိုတာနဲ႕ အုန္းအုန္း ထသြားလိုက္တာ ဆက္သြယ္ေရးက ရွင္းျပတာေတာင္ မရေတာ့ဘဲ Campaign လုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ဘ၀ေတာင္ ေရာက္ပါေလေရာ။ ထံုးစံအတုိင္း လူၾကမ္း မင္းသားကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ငါးေထာင္ဖုန္း ကိုင္ရမယ္ ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရႊျပည္တံခြန္ ကုမၸဏီရဲ့ ရွင္းလင္းခ်က္မွာ လုပ္ခြင့္ရၿပီ ဆိုတာနဲ႕ အစု ရွယ္ယာေတြ ထုတ္ေရာင္းမယ္ ဆိုတဲ့ စကား ပါလာေတာ့ နားရြက္ ေထာင္သြားတယ္။ အေဖတို႔က အရင္းမဆံုး ငါးေထာင္ဆိုတဲ့ ထီကိစၥ၊ ပင္လံုထိပ္ထား အတုိးတို႔နဲ႔ ေရတိမ္ နစ္ခဲ့ဘူးေတာ့ စေတာ့ ေစ်းကြက္ မရိွတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ ရွယ္ယာဆိုရင္ ေသြးလန္႔ ေနတာကိုး။ ဒါနဲ႔ သတိ ထားၾကဦးေနာ္ ဆိုၿပီး Comment ေရးေတာ့လည္း ေထာက္ခံမယ့္လူ မရိွဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ပို႕စ္ေရးတင္ဖို႔ အတြက္ ခုိင္ခုိင္မာမာ အခ်က္ေတြ ရွာၿပီး ေရးျပလိုက္တာပါ။ အားလံုး စဥ္းစားႏုိင္ဖို႕ေပါ့၊ မင္း ဂ်ာနယ္ သြားေရး ပါလားလို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႕ဦး။ ဒင္းတို႕ကပါ ငါးေထာင္ အိပ္မက္ မက္ေနေတာ့ အယ္ဒီတာမင္းမ်ားက စကားေတာင္ အစမခံဘူးဗ်ာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္တဲ့ အေဖ့ဘုတ္မွာပဲ ၀င္အုပ္ရတာ။
စီးပြားေရး အဆိုျပဳခ်က္ တစ္ခုကို ၾကားၿပီဆိုရင္ ပထမဆံုး စဥ္းစားသင့္တာက ဘယ္သူ လုပ္မွာလဲ ဆိုတာပဲ။ အဂၤလိပ္ စကားမွာ Ponzi scheme ဆိုတာ ရိွတယ္။ ၁၉၂၀ ခုႏွစ္မွာ Charle Ponzi ဆိုတဲ့လူက အေမရိကန္ ႏုိင္ငံ ေဘာ့စတြန္ၿမိဳ႕မွာ လုပ္စားခဲ့တာ။ သူက သူ႕ကုမၸဏီမွာ ရင္းႏွီး ျမႇပ္ႏွံသူေတြကို ၄၅ ရက္အတြင္း အျမတ္ ၅၀% ေပးမယ္ ဆိုၿပီး လုပ္စား သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခ်က္လက္မွတ္ အတုထုိးမႈနဲ႕ ေထာင္က ထြက္လာၿပီး ဘုိင္က်ေနတဲ့လူ၊ သူ႕ကို မၾကားဘူးတဲ့ ေဘ့ာစတြန္ၿမိဳ႕မွာ လာၿပီး လိမ္သြားတာ။ အဲဒီကစၿပီး လူေတြကို မက္လံုးေပး၊ ေငြယူ၊ ေနာက္လူေပးတဲ့ ေငြနဲ႕ အရင္ အပ္တဲ့လူကို အတိုးေပး၊ မ်ားလာေတာ့ လစ္ေျပး ဆိုတဲ့ လိမ္နည္း မွန္သမွ်ကို Ponzi scheme လို႔ ေခၚေတာ့ တာပဲ။
အခု ငါးေထာင္တန္ ဆင္းကဒ္ကို လုပ္မယ့္ ေရႊျပည္တံခြန္ ဆိုတာ တခါမွ မၾကားဖူးဘူး။ (ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္) ပိုင္ရွင္ဆိုတဲ့ လူကလည္း ျမန္မာျပည္ရဲ့ ေခတ္ပ်က္ သူေဌးေခၚေခၚ ဘီလ်ံနာ ေခၚေခၚ အဲဒီ လူေတြထဲမွာ မပါဘူး။ ဒါနဲ႕ ဘယ္ကတံုးလို႕ စံုစမ္း လိုက္ေတာ့ အခုလို ေတြ႕သဗ်ာ၊ ဘယ္လို နည္းမ်ား သံုးသလဲလို႕ အထင္ႀကီး မသြားနဲ႕၊ ကုမၸဏီမ်ား မွတ္ပံုတင္ရံုးမွာ သြားေမးရင္ ရတယ္။ ဘယ္သူမွ ေမးဖို႕ စိတ္မကူးလို႕ ရွာၿပီး တင္ျပလိုက္တာ။
ေရႊျပည္တံခြန္ ကုမၸဏီကို ၂၀၁၁ ၾသဂုတ္လ ၂၅ မွာ ဖြဲ႕တယ္။ ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီလ ၁၆ ရက္ေန႕မွာ စီမံ/ စီးပြားက မွတ္ပံုတင္ ခြင့္ျပဳတယ္။ ဒီေတာ့ ၅၀၀၀ တန္ ဆင္းကဒ္ အေၾကာင္း ေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မွတ္ပံုတင္ေတာင္ မက်ေသးဘူး။
ဒါရိုက္တာ အဖြဲ႕မွာ ဦးလြင္ႏုိင္ဦးက အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဒါရိုက္တာ၊ ေဒၚစုစုလြင္ (သူ႕ဇနီး) က ဒါရိုက္တာ၊ ေဒၚ၀င္း၀င္းၾကည္ (သူ႕အေမ) က ဒါရိုက္တာ သံုးဦးနဲ႕ ဖြဲ႕ထားတယ္။ ျဖစ္ပံုမ်ား။
ရံုးခန္းက ေအာက္ၾကည့္ျမင္တုိင္လမ္း၊ ေရႊဂံုသူ ကြန္ဒိုမွာ Media-Tech ဆိုတဲ့ တစ္ျခား ကုမၸဏီတစ္ခုနဲ႕ တြဲဖြင့္ထားတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ကုမၸဏီ သူေဌး ဦးလြင္ႏုိင္ဦးက အမွတ္ ၃၇/ေအ လိႈင္ျမစ္လမ္း၊ ၁ ရပ္ကြက္၊ လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္မွာ အခန္းငွား ေနတယ္။ ေဘးနားမွာ စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ဇာတိက ပ်ဥ္းမနား၊ အေဖက စက္မႈ လယ္ယာက စက္ႀကီးေမာင္း ေခါင္းေဆာင္ တဲ့။ စီးတဲ့ကား စူပါကက္စတန္က ငွားထားတာ။
ကဲ ဒါေလာက္ဆိုရင္ ေရႊျပည္တံခြန္ရဲ့ ခုိင္မာမႈကို ခင္ဗ်ားတို႕ မွန္းလို႕ရၿပီ။ မီဒီယာေတြနဲ႕ ေတြ႕တံုးကေတာ့ ေရႊျပည္တံခြန္ ကေန အာရွတံခြန္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႕ ေျပာတယ္။ ကဲ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ၊ အစု ရွယ္ယာ တစ္ခုကို တစ္သိန္းနဲ႕ ရွယ္ယာ တစ္ေသာင္း ေရာင္းရင္လည္း ကုန္မွာပဲ၊ ဘာျဖစ္လို႕လည္း ဆိုေတာ့ ငါးေထာင္နဲ႕ ဆိုရင္ အနည္းဆံုး ဖုန္းတစ္သန္းေတာ့ ေရာင္းရမွာပဲ၊ ျမတ္မွာကြ ဆိုၿပီး ၀င္၀ယ္မယ့္ လူေတြခ်ည္းပဲ။ ေနာက္ၿပီး ဆင္းကဒ္ဖိုး ႀကိဳသြင္း ရမယ္ ဆိုရင္လည္း ငါးေထာင္နဲ႕ သြင္းမယ့္ လူေတြ မနည္းမေနာ ျဖစ္လာမွာ ေသခ်ာတယ္။ ေလွ်ာက္လႊာ တစ္ေစာင္ကို ငါးရာနဲ႕ ေရာင္း၊ ေငြငါးေထာင္ ႀကိဳသြင္း၊ အင္း ဒါေပမယ့္ တစ္လေလာက္ အေရာင္းဖြင့္ၿပီးလို႔ လစ္သြားမယ္ ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ Ponzi တစ္ေယာက္နဲ႕ ခင္ဗ်ားတို႔ ေတြ႕မွာ ေသခ်ာတယ္။ ဟုိတစ္ေလာက နံမည္ႀကီး ျမန္မာေဆး လုပ္ငန္းက သမီးက စက္ရံု တိုးခ်ဲ႕မယ္၊ အရင္း ထည့္ၾက၊ တစ္လကို ငါးက်ပ္တိုး ဆိုၿပီး သုတ္သြားတာ ထက္ေတာင္ ေငြမ်ား သြားႏုိင္တယ္။
လူကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ နည္းပညာကို ေလ့လာရေအာင္။ အင္တာနက္မွာ ၀င္ရွာေတာ့ သူေျပာတဲ့ UMTS စနစ္ဆိုတာ Universal Mobile Telecommunications System (UMTS) ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲ ဆိုေတာ့ နည္းပညာ ကၽြမ္းက်င္သူ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ ၀ီကီမွာ ေရးထားတဲ့ အခ်က္ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုပဲ ကူးတင္ ေပးလိုပါတယ္။
Universal Mobile Telecommunications System (UMTS) is a third generation mobile cellular technology for networks based on the GSM standard.
Unlike EDGE (IMT Single-Carrier, based on GSM) and CDMA2000 (IMT Multi-Carrier), UMTS requires new base stations and new frequency allocations.
Structure of UMTS Network
အဲဒီေတာ့ လူၿပိန္း အေတြးနဲ႕ ေျပာရရင္ အခု ဆက္သြယ္ေရးက လုပ္ေနတဲ့ စနစ္ကို မသံုးဘူးဆိုရင္ သူ႕ဘာသာသူ ထပ္ဆင့္လႊင့္တဲ့ စက္ရံုေတြ ေဆာက္ရမယ္၊ Exchange ရံုေတြ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါကို သံုးလနဲ႕ ေျခာက္လအတြင္း ၿပီးေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတာေတာ့ အေတာ္ ယံုရခက္တဲ့ ကိစၥပဲ၊ ေရႊျပည္တံခြန္ ကုမၸဏီ ရွင္းျပတဲ့ အထဲမွာ အရင္းအႏီွး ဘယ္က လာမယ္ ဆိုတာ ေရေရရာရာ ေျပာထားတာ မရိွဘူး။ အခန္းေတာင္ ငွားေနရတဲ့ လူတစ္ေယာက္က အဲဒီေလာက္ ႀကီးမားတဲ့ စီမံကိန္းႀကီးကို လုပ္ဖို႕ ေငြေၾကး၊ ႏုိင္ငံတကာ အဆက္အသြယ္ ရိွႏုိင္သလား ဆိုတာ ပထမဆံုး ေမးရမယ့္ ေမးခြန္းပဲ။ ဒီစနစ္အတြက္ သံုးရမယ့္ လႊင့္စက္ဆိုတာ GSM Repeator လို ေခါင္မိုးေပၚ လြယ္လြယ္နဲ႕ တက္တပ္လို႕ ရမယ္မထင္ဘူး။ ဖုန္းအလံုးေပါင္း သိန္း၊ ေသာင္း ခ်ီသံုးမယ့္ ကြန္ယက္ တစ္ခုအတြက္ တိုင္ေတြ ေထာင္တာ၊ အဲဒီအတြက္ လိုအပ္တဲ့ Power Supply ေတြ၊ ကိုင္တြယ္မယ့္ ၀န္ထမ္းေတြ စသည္ျဖင့္ စဥ္းစားစရာ အမ်ားႀကီး ရိွေသးတယ္။ အဲဒါကို အိမ္မွာ Wi Fi ေထာင္သလုိ လြယ္လြယ္ေလး ေျပာေနတာကေတာ့ လိုက္မမီေပါင္ဗ်ာလို႕ ေျပာရမွာပဲ။
ခ်ဳပ္ေျပာလိုက္ရင္ေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးက ဖုန္းေစ်းေတြ မ်ားလြန္းတာလည္း အမွန္ပဲ။ ဒါနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ဆန္းစစ္ရမွာက တစ္ပိုင္း၊ အခုလည္း လႊတ္ေတာ္မွာ ေျပာဆို ေနတာေတြ ရိွတယ္။ ေနာက္ၿပီး ႏုိင္ငံျခား ကုမၸဏီေတြ လာရင္းႏီွး ျမႇပ္ႏွံရင္ ရတဲ့ ဆင္းကဒ္ခကေတာ့ သက္သာမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဖုန္းေျပာခေတြကို ေဒၚလာနဲ႕ ျပန္ထုတ္ ေပးရမယ့္ ကိစၥလည္း ရိွေသးတယ္၊ အခု အခ်ိန္မွာ ဖုန္းေျပာခေတြကို တစ္ႏွစ္ ေဒၚလာ သန္းႏွစ္ရာ၊ သံုးရာ ေဒၚလာနဲ႕ လဲၿပီး အစိုးရက အျမတ္ ခြဲေပးဖို႕ေရာ လုပ္ႏုိင္ၿပီလား ဆိုတာလည္း စဥ္းစားရမယ္။ ေနာက္ၿပီး အခု စနစ္သစ္အရ အစိုးရ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြက ကိုုယ့္ေငြ ကိုယ္ရွာ၊ ကိုယ္သံုး လုပ္ရမယ္ ဆိုတာလည္း ရိွရဲ့။ ဒါေတြ အားလံုးကို စဥ္းစားလုိက္ရင္ လက္ရိွ အေျခအေနအရ ဘယ္ေလာက္ ျဖစ္သင့္တယ္ ဆိုေတာ့ အမတ္မင္းမ်ားက ေဆြးေႏြး ေပးၾကဖို႕ လိုပါတယ္။
သို႕ေသာ္ ဆက္သြယ္ေရး ေစ်းမ်ား ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ေတြ Ponzi လိမ္ကြက္ေတြထဲ က်မသြားဖို႕ လိုတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တတ္ကၽြမ္းသူမ်ား ငါးေထာင္ ကိစၥကို ကုမၸဏီရဲ႕ ခုိင္မာမႈ၊ နည္းပညာအရ လိုအပ္မႈ၊ အရင္းအႏီွး ရႏုိင္မႈ စသည္ျဖင့္ ေထာင့္ေပါင္းစံုက စဥ္းစားၿပီး ေရးျပရင္ ေကာင္းမယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြလည္း ပြဲဆူတယ္၊ ဂ်ာနယ္ အေရာင္း တက္တယ္ ဆိုၿပီး ေရႊျပည္တံခြန္ကို စင္တင္ ေပးေနၾကတာ၊ ေတာ္ၾကာ ေရႊျပည္တံခြန္နဲ႕ အမႈတြဲ ျဖစ္သြားမယ့္ အေရးကိုလည္း ဂရုစိုက္ၾကပါဦး။
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ငါးေထာင္ဖုန္းထက္ သံုးသိန္းဖုန္း အိပ္မက္ဘဲ မက္လိုက္ဦးမယ္။
