ေက်ာင္းတံခါးေတြ ဖြင့္ေစခ်င္

လာမည့္ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔၌ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ အေရးပါသည့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အအံု ဗံုးခြဲဖ်က္ဆီးခံရသည့္ ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္မည္ျဖစ္သည္။ ယင္းကာလႏွင့္ တိုက္ဆိုင္စြာပင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ အစဥ္အလာ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ ေက်ာင္းသား သမဂၢအေဆာက္အအံု ျပန္ေဆာက္ေရးတို႔အတြက္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ စီးပြားေရးအႀကံေပး ေဒါက္တာ ဦးျမင့္၏ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ေပၚထြက္လာသည္။

ေဒါက္တာ ဦးျမင့္၏ ေပးစာတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို ဧရာဝတီျမစ္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ထားၿပီး အမ်ိဳးသားအေမြအႏွစ္ႏွင့္ အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္အတြက္ အေရးပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ယခုကဲ့သို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ အေရးႀကီးေသာ ပညာေရးက႑ကို မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး သမိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးနယ္ပယ္တို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အမ်ိဳးသားပညာေရး အဆင့္အတန္း ျမင့္မားခဲ့ၿပီး အာရွတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သည္ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အႀကီးက်ယ္ဆံုး တကၠသိုလ္တခုျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဒါက္တာ ဦးျမင့္က ေထာက္ျပႏိုးေဆာ္ထားသည္။

ဝမ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ပညာေရးစနစ္အေပၚ စစ္အာဏာရွင္ဝါဒ လႊမ္းမိုးခဲ့ၿပီး ပညာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ ဆံုး႐ံႈးမႈႏွင့္အတူ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းအတြက္ အေရးပါေသာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အအံုလည္း ဗံုးခြဲဖ်က္ဆီးခံရကာ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအၾကား ဆက္ဆံေရး ေစ့စပ္မရ ျဖစ္သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

အာဏာရွင္ အုပ္စိုးသည့္ ေခတ္တေလွ်ာက္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ လြတ္လပ္ေသာ အမ်ိဳးသားပညာေရး တည္ေဆာက္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား မျပတ္ျဖစ္ပြားခဲ့ကာ ေသြးထြက္သံယို ႏွိမ္နင္းမႈမ်ားျဖင့္သာ အဆံုးသတ္ခဲ့ရသည္။

၁၉၈၈ တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားမႈ ႏိုင္ငံတဝန္းလံုးသို႔ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က သမၼတ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္က ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အအံု ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ သေဘာတူခဲ့ေသာ္လည္း စစ္တပ္က အာဏာဆက္သိမ္းသည့္အတြက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ေထာင္က်သူက်၊ ထြက္ေျပးသူ ထြက္ေျပးၿပီး ေက်ာင္းထုတ္ခံရသူလည္း ခံခဲ့ရသည္။

ယခင္စစ္အစိုးရက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားကို လူစုခြဲထားသည့္အေနျဖင့္ တကၠသိုလ္မ်ားကို ၿမိဳ႕ျပင္မ်ား၌ အသစ္ေဆာက္လုပ္ေစခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား အစဥ္အလာရွိသည့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ ရင္ခြင္ႏွင့္ ေဝးကြာခဲ့ၾကသည္။ အမ်ိဳးသားပညာေရးစနစ္လည္း ႏိုင္ငံခြ်တ္ၿခံဳက်လာမႈႏွင့္အတူ နာလန္ျပန္မထူေတာ့ေပ။

ယခု သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ဦးေဆာင္ၿပီး အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံ့စီးပြားျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္ ပညာေရးက႑ ျပန္လည္ဦးေမာ့ေစရန္ ေဒါက္တာ ဦးျမင့္၏ တိုက္တြန္းႏိုးေဆာ္ခ်က္မွာ အလြန္ လိုက္ဖက္၍ က်က္သေရ မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုလွသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေၾကာင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔အေရးယူမ်ား ႐ုပ္သိမ္းၿပီး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီမ်ား ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာမည့္နည္းတူ ယင္းေရစီးေၾကာင္းတြင္ လူငယ္မ်ားပါဝင္ႏိုင္ေရးႏွင့္ ေရရွည္ဘက္စံု ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္မ်ား အရည္အေသြး ျမွင့္တင္ေရးသည္လည္း အလြန္အေရးႀကီးသည္။ အေျပာင္းအလဲအတြက္ တြန္းအားအျဖစ္ လာေရာက္ဝိုင္းဝန္း အားျဖည့္ရန္ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ ျမန္မာ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္မ်ားကလည္း ဆႏၵျပင္းျပေနၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား၊ ဆရာ ဆရာမမ်ား၊ ပညာေရးဝန္ထမ္းမ်ား၊ အစိုးရ၊ ႏိုင္ငံတကာ အလႉရွင္မ်ား၊ ျပည္တြင္း ျပည္ပရွိ ျမန္မာ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္မ်ား စသည့္ သက္ဆိုင္သူမ်ား အားလံုး အတူပူးေပါင္းၿပီး အမ်ိဳးသားပညာေရး ျပန္လည္ ထူမတ္လာႏိုင္ေရး ဦးတည္သည့္ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမ်ား မၾကာမီ က်င္းပႏိုင္လာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္

ေခတ္မီပညာေရးစနစ္တြင္ အေျခခံထားရမည့္ ေက်ာင္းသားအေျချပဳ ခ်ဥ္းကပ္မႈကိုလည္း ေဒါက္တာ ဦးျမင့္၏ ေပးစာ၌ ေတြ႔ရသည္။ ယင္းမွာ သမိုင္းဝင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အအံုကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ျပီး ေခတ္မီေသာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဖြဲ႔စည္းေရး ျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အအံုကို ျပည္တြင္းျပည္ပ ျမန္မာျပည္သူလူထု၏ အလႉအားျဖင့္သာ တည္ေဆာက္သင့္ေၾကာင္း၊ ပစၥည္းကိရိယာေကာင္းမ်ား တပ္ဆက္ထားၿပီး ေခတ္မီေသာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အအံုသစ္သည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားက လူငယ္မ်ားကို ေပးသည့္ လက္ေဆာင္ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ေဒါက္တာ ဦးျမင့္က ဆိုထားသည္။

ယင္းသို႕သာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မည္ဆိုပါက  ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦသစ္သည္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးႏွင့္ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္လာေပမည္။

ဒီမိုကေရစီအေရး ေပးဆပ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား၏ ေႂကြးေၾကာ္ခ်က္အတိုင္း

ေက်ာင္းနံရံတဝိုက္ ေဒါင္းအလံ ျပန္စိုက္ႏိုင္မည့္ကာလ မေဝးေတာ့ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။

ဧရာ၀တီ  အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္