ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ကုိ ဆုိဆုံးရခက္တဲ့ဒုဗၺစပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕ကသတ္မွတ္ခဲ့ၿပီးေက်ာင္းတုိ္က္ေန တလအတြင္းထြက္ခြာ သြားဘုိ ့ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး သံဃနာယကအဖြဲ႔က ဇႏၷ၀ါရီ (၁၆) ရက္ေန႔က အမိန္႔စာဖတ္ျပလုိက္ပါၿပီ။ ဒီလုိဘဲျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆုိတာေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးျဖစ္လုိ ့ထူးထူးေထြေထြမအံ့ၾသမိတာကေတာ့အမွန္ပါ။ ဒီေနရာမွာအံ့့ၾသမိတာက ဒုဗၺစပုဂၢဳိလ္အျဖစ္မသတ္မွတ္ခင္ သံဃမ ဟာနာယကဆရာေတာ္ႀကီးေတြအေနနဲ႔ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ကုိ ေခၚယူဆုံးမမႈမျပဳလုပ္တာကေတာ့ ထူးဆန္းေနပါတယ္။
တကယ္ဆုိ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ကုိအရင္ေခၚယူဆုံးမရမွာပါ။ဆုံးမလုိ ့မရမွဒုဗၺစပုဂၢဳိလ္အျဖစ္သတ္မွတ္ရမွာပါ။ ဒီေနရာမွာ ဒုဗၺစပုဂၢဳိလ္ဆုိတာဘယ္လုိပုဂၢဳိလ္ကုိေခၚတာလဲ၊ ဘယ္လုိပဂၢဳိလ္မ်ဳိးကုိဒုဗၺစပုဂၢဳိလ္လုိ ့သတ္မွတ္တာ လဲဆုိတာ၀ိနည္းေတာ္ထဲက အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုကုိထုတ္ျပခ်င္ပါတယ္။သိဒၶတၳမင္းသားနဲ႔အတူ ဖြားဘက္ေတာ္ေတြထဲကတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဆႏၷအမတ္ (အရပ္အေခၚ ေမာင္ဆန္) ဟာ သိဒၶတၳမင္းသား ဘုရားျဖစ္ ေတာ္မူၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ ရဟန္းျပဳေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားရွင္နဲ႔ တေန႔ထဲဖြားတဲ့ ဖြားဘက္ေတာ္လည္းျဖစ္၊ ဘုရားရွင္နဲ႔ လူ႔ဘ၀ထဲက လည္းရင္းနီးေနတာမုိ႔ ငါ့ဘုရား ငါ့ဘုရားနဲ႔ မာန္မာနတက္ေနၿပီး အျခားရဟန္းေတာ္ေတြကုိ မထီမဲ့ျမင္ေျပာဆုိေလ့ရွိပါတယ္။ အရွင္ဆႏၷ မေထရ္ မေတာ္မေလ်ာ္ျပဳမူ ဆက္ဆံေနတာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အျခားရဟန္းေတာ္ေတြက ေၿပာဆုိဆုံးမတဲ့အခါ ဘုရားရွင္ဟာ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕တရား၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕အရွင့္သားေတာ္ဟာ တရားကုိထုိးထြင္းၿပီး သိထားတာျဖစ္တယ္။ ေလမုန္တုိင္းႀကီး တုိက္လာတဲ့အခါ အမႈိက္သ႐ုိက္ေတြကုိ အျခားတေနရာကုိဖယ္ရွားလုိက္သလုိ ကုိယ္ေတာ္တုိ႔တေတြကုိလည္း တပည့္ေတာ္ကဖယ္ရွား ႏုိင္တယ္။ ကုိယ္ေတာ္တုိ႔က တပည့္ေတာ္ကုိ ေျပာစရာ ဆုိစရာ ဆုံးမစရာလုိ႔မွတ္ေနၾကသလား၊ တပည့္ေတာ္ကသာ အရွင္ဘုရားတုိ႔ကုိေျပာရ ဆုိရ ဆုံးမရမွာလုိ ့ျပန္ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းဘုရားရွင္ၾကားသိေတာ္မူလုိ ့-ဘိကၡဳ ပေန၀ ဒုဗၺစာတိေကာ ေဟာတိ အစရွိတဲ့ သံဃာဒိသိသ္ တဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဒုဗၺစသိကၡာ ပုဒ္ကုိ ပါတိေမာက္ (၀ိနည္း) မွာ ပညတ္ေတာ္မူပါတယ္။ သိကၡာပုဒ္ရိရဲ႕လုိရင္းက ရဟန္းျဖစ္ပါလ်က္ ပါတိေမာက္ (၀ိနည္း) ဆုိင္ရာမွာ ရဟန္းတပါးသည္ အေျပာရ အဆုိခက္ ဆုံးမရခက္ (ဒုဗၺစပုဂၢဳိလ္) ျဖစ္ေနရင္ ရဟန္းအမ်ားက ေျပာဆုိဆုံးမရပါမယ္။ ဆုံးမခံရတဲ့ပုဂၢဳိလ္ကအဆုံးအမကိုမခံယူဘဲ – တပည့္ေတာ္ကသူမ်ားဆုံးမတာကုိခံယူမဲ့သူမဟုတ္ေၾကာင္း၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔အေနနဲ႔ တပည့္ေတာ္ကုိ ေကာင္း ေကာင္း ဆုိးဆုိး ဘာမွမျပာပါနဲ႔။ တပည့္ေတာ္ကလည္း အရွင္ဘုရားတုိ ့ေကာင္းေကာင္းဆုိးဆုိး ဘာမွေျပာလိမ့္မယ္မဟုတ္ပါ။ တပည့္ေတာ္ ကုိေျပာဆုိဆုံးမျခင္း မျပဳလုပ္ၾကပါနဲ႔လုိ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဆုံးမတဲ့ရဟန္းေတာ္မ်ားကလည္း -အရွင္ဘုရား- အရွင္ဘုရား အဲလုိမေျပာပါနွင့္ ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားကလည္း အျခားရဟန္းေတာ္ေတြ မသင့္မေတာ္လုပ္ရင္ ေျပာဆုိဆုံးမေတာ္မူပါ။ အျခားရဟန္းေတြကလည္း မသင့္မ ေတာ္တာေတြ႕ရင္ အရွင္ဘုရားကုိ ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္အတုိင္း ဆုံးမၾကပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုိ အခ်င္းခ်င္းေျပာဆုိုဆုံးမျခင္းေၾကာင့္ အျပစ္ ျဖစ္ရင္ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ အခ်င္းခ်င္းကူညီၾကျခင္းေၾကာင့္သာ ဘုရားရွင္ရဲ႕သာသနာဟာ ဒီေျခအေနထိ တုိးပြားတည္တန္႔လာျခင္းျဖစ္ တယ္။
တပါးနဲ႔တပါး ေျပာဆုိဆုံမခြင့္မရရင္ သာသနာဆုတ္ယုတ္ပါလိမ့္မယ္လုိ႔ ျပန္ေၿပာဆုံးမရပါမယ္။ ဆုံးမေျပာဆုိလုိ႔မရရင္ ေနာက္ဆုံး ဆုံးမရ ခက္တဲ့ရဟန္းကုိ သံဃာ့အလယ္ အတင္းဆြဲေခၚၿပီး ဉတ္ကမၼ၀ါစာနဲ႔ ဆုံးမရပါမယ္။ ဆုံးမလုိ႔ရရင္ အဲဒီရဟန္းမွာ အျပစ္မရွိေတာ့ပါ။ ဆုံးမလုိ႔ မရရင္ တတိယကမၼ၀ါစာအဆုံးမွာ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သင့္ေစလုိ႔ ဘုရားရွင္၀ိနည္းစည္းကမ္းထုတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေရႊည၀ါ ဆရာေတာ္ဟာ သံဃမဟာနာယကဆရာေတာ္ေတြဆုံးျဖတ္တဲ့အတုိင္း တကယ္အဆုံးအမခက္တဲ့ ဒုဗၺစပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ေနသလားဆုိတာစဥ္းစားသင့္တယ္။
သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္ေတြ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ကုိ ေခၚယူဆုံးမခဲ့သလား …. ?
ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ကေရာ သံဃမဟာနာယကဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ အဆုံးအမ မခံဘူးလား ….?
ေရႊည၀ါဆရာေတာ္က သူမွားေနရင္လည္း ေခၚယူဆုံးမပါလုိ႔ မဟနဆရာေတာ္ေတြထံ အသနားခံစာတင္ျပ ေလ်ာက္ထားပါလ်က္နဲ႔ ေခၚ ယူဆုံးမမႈမရွိဘဲ ေက်ာင္းတုိက္ကထြက္ခြာသြားဘုိ႔ တခ်က္လႊတ္အမိန္႔ထုတ္တာကေတာ့ ၀ိနည္းေတာ္လုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြကုိ ေက်ာ္လြန္ ေနတာေတြ ့ရပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီကိစၥဟာ သံဃာ့ကိစၥပါ။ အာဏာပုိင္ေတြဘယ္ေလာက္ဖိအားေပးေပး သံဃာအခ်င္းခ်င္း ရွင္းရင္ရႏုိင္တဲ့ကိစၥပါ။ ဘာ ေၾကာင့္မေျပလည္တာလဲဆုိတာကေတာ့ သံဃာေတြမညီညြတ္တာ အဓိကအေၾကာင္းရင္းျဖစ္ေနတာကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေတြ႕ေနရပါ တယ္။
စစ္အစုိးရကသံဃာေတြကုိ ဖမ္းခ်င္ဖမ္း ေထာင္ခ်ခ်င္ခ် သတ္ခ်င္သတ္ ဥပေဒမဲ့လုပ္ခ်င္တာလုပ္ စစ္အစုိးရအၿငဳိအျငင္ေတာ့မခံႏုိင္၊ မဟန ရာထူးေလးၿမဲဘုိ႔ ဘြဲ ့တံဆိပ္ေတာ္ေလးရဘုိ႔၊ ဘိလပ္ေျမ၊ သြပ္၊ သံ၊ သစ္ရဘုိ႔ စစ္အစုိးရအဆက္ဆက္ရဲ ့အသုံးေတာ္ခံလုပ္ေနၾကတဲ့ (အခ်ဳိ႕) သံဃာၾကီးေတြက တဘက္။ တရားမွ်တဘုိ႔၊ ေလာကပါလတရားေတြထြန္းကားဘုိ႔၊ ျမန္မာျပည္ႀကီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္ကလြတ္ေျမာက္ဘုိ႔လုပ္ေနတဲ့ သံဃာ ငယ္ေတြက တဘက္ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရမွာပါ။ သံဃာေတြညီညြတ္ေနရင္ ဘယ္အာဏာရွင္ကမွ ၀င္ေရာက္စြက္ ဖက္ႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။
သံဃာအားဘုရားေတာင္မလြန္ဆန္ႏုိင္ဘူးဆုိတာသူသူငါငါၾကားဘူးေနၾကတာဘဲမဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ့ ဒီကိစၥေတြ ဒီလုိျဖစ္ေနရတာ ဟာ မိမိတုိ ့သံဃာေတြမွာ လုံး၀တာ၀န္ရွိတယ္ဆုိတာ ၀န္ခံရမွာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ သံဃာအမ်ားစုရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့သံဃာ့အဖြဲ ့အစည္းမျဖစ္သေရြ႕ကာလပတ္လုံး သံဃာငယ္ေတြခံေနၾကရအုံးမွာျဖစ္သလုိ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဓမၼစက္ဆုိတာေတြလည္း ေခ်ာင္ (ေဂ်ာင္) ထုိးခံေနရအုံးမွာဆုိတာေသခ်ာပါတယ္။
စစ္အစုိးရကေန အရပ္သားအစုိးရအသြင္ေျပာင္းဘုိ႔ ၀ုိင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ေနၾကခ်ိန္မွာ သံဃာေတာ္ေတြအေနနဲ႔လည္း သံဃာ့ေရးရာကိစၥေတြကုိသံဃာေတြကသာစီစဥ္ေဆာင္ရြက္၊ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့သံဃာ့အဖြဲ ့အစည္းတရပ္ေပၚေပါက္ဘုိ႔ ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္သင့္ၿပီျဖစ္ ေၾကာင္း သံဃာေတာ္မ်ားအားေလ်ာက္ထားပါတယ္ဘုရား။ ။
(သာသနာပုိင္ၾသ၀ါဒ)
သာသနာေရး၊ သာသနာမႈႏွင့္စပ္သမွ်ကုိ ဆႏၵာဂတိ၊ ေဒါသာဂတိ ၊ဘယာဂတိ၊ ေမာဟာဂတိေလးပါးမလားဘဲ တရားရွိရာေဆာင္ရြက္ပါမည္။ အသက္ေသာ္လည္း စြန္႔မည္။ တရားကုိ မစြန္႔ၿပီ၊ သာသနာ့ဒါယကာတရားမင္းျမတ္က အမိန္႔ေတာ္အထူးျပန္ေသာ္လည္း မွန္ရာသာ လုိက္မည္။ တရားကုိစြန္႔၍မလုိက္ၿပီ။ မနာခံေသာ္ ခပ္မဆိတ္ေနမည္။
အရွင္ဥာဏာဘိ၀ံသ
(ေမာင္းေထာင္သာသနာပုိင္ဆရာေတာ္)
0 မွတ္ခ်က္ကေလးေရးေပးေနာ္.:
Post a Comment