ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသား နာမာေဆးမုိတုိဟီကုိအား သတင္းေထာက္မ်ားမွ ေမးျမန္းေနစဥ္
ျဖစ္စဥ္မႇာ ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ မတ္ လ ၂၁ ရက္ေန႔မႇစတင္၍ အထူးစုံ စမ္းစစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာနက မနန္း၀ုိးဖန္ ၀ယ္ယူထားေသာ ေျမကြက္ကိစၥမ်ားႏႇင့္ ပတ္သက္၍ ေခၚယူစစ္ေဆးေနရာမႇ မတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔ နံနက္ ၅ နာရီ အခ်ိန္ ခန္႔၌ အထူးစုံစမ္း စစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာန အေဆာက္အဦး၏ ငါးလႊာရႇိ ျပတင္းေပါက္မႇ ျပဳတ္က်ခဲ့ၿပီး နံနက္ ၆ နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ေသဆုံးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ အဆုိပါ ေသဆုံးသူ မနန္း၀ုိးဖန္ (အသက္ ၂၀ ႏႇစ္)သည္ တာခ်ီလိတ္ၿမဳိ႕နယ္ ေနသူျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္အမ်ဳိးသားတစ္ဦးႏႇင့္ လြန္ခဲ့ေသာ သုံးႏႇစ္ခန္႔က ရႇမ္း႐ုိးရာျဖင့္သာ လက္ထပ္ထားသူ တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေျမကြက္မ်ားကို ၀ယ္ယူထားသူ တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
''မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔ ညေန ၄ နာရီေလာက္က (စ.စ.စ)လုံးကုိသြားေတာ့ ကြၽန္မနဲ႔ နန္း၀ုိးဖန္ကုိ တစ္ခန္းစီ ခြဲစစ္တယ္။ အဲဒီက နန္း၀ုိးဖန္တုိ႔ ၀ယ္ထားတဲ့ ေျမကြက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ စီးပြားေရး လမ္းေၾကာင္းအရ စစ္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ကြၽန္မကုိ ဘာေၾကာင့္ စစ္တာလည္း မသိလုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ အမႈနဲ႔ပတ္သတ္ေနတဲ့အတြက္ ကုိယ္သိသေလာက္ ေျပာေပးဖုိ႔ ေျပာတယ္။ ကြၽန္မ သိတာေတြကုိ ေျပာျပရတယ္။ အဲဒီေန႔ညမႇာဘဲ နန္း၀ုိးဖန္တည္းတဲ့ ဟုိတယ္မႇာ သက္ဆုိင္ရာလူႀကီးေတြနဲ႔ သြားျပီးေတာ့ ရႇိသမ် စာရြက္စာတမ္းေတြကုိ သိမ္းလုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ နန္း၀ုိးဖန္က ဗဟန္းမႇာ တုိက္ခန္းတစ္ခန္း ဌားထားတာရႇိတယ္။ တုိက္ခန္းထဲက စာရြက္ စာတမ္းနဲ႔ လုိအပ္တာေတြ အကုန္လုံးကုိ ယူတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မႇာ ကြၽန္မက ေအာက္မႇာ အေစာင့္ေတြနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။ နန္း၀ုိးဖန္း တစ္ေယာက္တည္း အေပၚကုိ ပါသြားတယ္။ ျပန္ဆင္းလာေတာ့ သူကငယ္လည္း ငယ္ေတာ့ အရမ္းကုိ ေၾကာက္ျပီး ငုိေနတယ္။ ကြၽန္မက အဲဒီခ်ိန္မႇာေတာ့ သူ႔ကုိ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ စီးပြားေရးအရ ေျဖရႇင္းတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မေၾကာက္ဖုိ႔ကုိလည္း ေျပာလုိက္ပါေသးတယ္''ဟု မနန္း၀ုိးဖန္၏ အိမ္ျခံေျမကိစၥမ်ားတြင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးခဲ့ေသာ ေရႇ႕ေနျဖစ္သူ မအိအိေအာင္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။၄င္းကဆက္လက္၍ ''ေနာက္ေန႔က စျပီး သူ႔ကုိ စကားေျပာလုိ႔ မရေတာ့ဘူး။ လက္ဟန္နဲ႔ဘဲ ေျပာလုိ႔ရေတာ့တယ္။ သူ႔အေနာက္မႇာ တစ္ေယာက္ အျမဲတန္းပါတယ္။ ကြၽန္မလည္း အိမ္သာသြားမလုိ႔ ထတာနဲ႔ တစ္ေယာက္ ကပ္လုိက္လာတယ္။ အမႇန္တစ္ကယ္က မတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ကတည္းက ကြၽန္မကုိ ျပန္ခုိင္းတယ္။ ကြၽန္မနဲ႔ မဆုိင္ဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက မျပန္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ နန္း၀ုိးဖန္း ရန္ကုန္ ဆင္းလာတဲ့ အခ်ိန္ကတည္းက ကြၽန္မနဲ႔အတူေနတာ ေလးလေလာက္ ရႇိျပီဆုိေတာ့ အဲဒီမႇာဘဲ အတူတူ ဆက္ေနလုိက္တယ္။
အဲဒီမႇာဘဲ ညဘက္မႇာ ခုံေတြဆက္ျပီး ညအိပ္တယ္။ သူက ရႇမ္းလူမ်ဳိးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဗမာစကား ေကာင္းေကာင္း မေျပာႏုိင္တဲ့အတြက္ကုိ ရႇမ္းစကားျပန္နဲ႔ စစ္ေပးဖုိ႔ ေျပာေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဆီမႇာ မရႇိဘူးလုိ႔ေျပာ တယ္။ သူက ခုန္ခ်တာေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ သူက အရမ္းေၾကာက္တတ္တယ္။ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔မွာဘဲ သူမူးလုိ႔ဆုိၿပီး သၾကားရည္ ေဖ်ာ္ေသာက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေနရာမႇာဘဲ မူးလႇဲ သြားတယ္။ သူက ေသြးေပါင္က်တတ္တယ္။ အဲဒီက လူႀကီးတစ္ေယာက္က ေသြးေပါင္ လာတုိင္းတယ္။ ေသြးေပါင္ခ်ိန္က ပုံမႇန္ပါဘဲလို႔ ေျပာတယ္။ လူကေတာ့ ေျဖာ့ေတာ့ေတာ့ ျဖစ္ေနတယ္။
၂၃ ရက္ေန႔ညက အေစာင့္ေတြနဲ႔ အိမ္ျပန္ျပီး ေရမုိးခ်ဳိး မုန္႔ထြက္စားၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ ေဟာ့ေပါ့စားတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ စားတယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ကုိ သိပ္မစားဖုိ႔လည္း ေျပာတယ္။ စားၿပီး ျပန္လာေတာ့ သူ႔ကုိစစ္ဖုိ႔ လုပ္တဲ့အခ်ိန္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ ၂၄ ရက္ေန႔ မနက္ ၄ နာရီေလာက္မႇာ ကြၽန္မႏုိးေတာ့ ၾကည့္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မႇာ အေစာင့္ႏႇစ္နဲ႔ သူနဲ႔ ရႇိေနတယ္။ သူက ကြၽန္မအိပ္တဲ့ေနရာရဲ႕ ေခါင္းရင္းမႇာ အဂၤာ်ီ အစိမ္းေရာင္ေလးနဲ႔ ထုိင္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ျပီးေတာ့ သူက ဗုိက္နာတယ္ဆုိျပီး အိမ္သာသြားတယ္လုိ႔ အေစာင့္ေတြက ေျပာတယ္။ အန္မယ္လုိ႔ ေျပာၿပီး ေရႇ႕ျပတင္းေပါက္မႇာ သြားအန္တယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ လုိက္လုိ႔မရဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူျပန္လာတယ္။ ကြၽန္မကလည္း ျပန္ၿပီး အိပ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မႇာ ေမႇးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ အဲဒီမႇာ ဖိနပ္သံတစ္ခုကုိ ၾကားလုိက္တယ္။ အန္မယ္ဆုိတဲ့ အသံကုိေတာ့ တုိးတုိးေလး ၾကားလုိက္ရတယ္။ ျပီးလည္း ျပီးေတာ့ လႇစ္ခနဲ ထြက္သြားတာ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ အဲဒီခ်ိန္ ကြၽန္မကလည္း အေစာင့္ေတြကုိ အန္မယ္ဆုိၿပီး ထြက္သြားျပန္ၿပီးနဲ႔တူတယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္ေသးတယ္။ ဒုကၡပါဘဲေတာ္ မရႇိေတာ့ဘူး မရႇိေတာ့ဘူးဆုိၿပီး အသံတစ္ခု ၾကားလုိက္တယ္။ အေစာင့္တစ္ေယာက္က လာၾကည့္ၾကည့္ဆုိၿပီး ကြၽန္မကုိျပတယ္။
ျပီးေတာ့မႇ ထမီစအစိမ္းေလးဘဲ ျမင္လုိက္ရတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔ ဆင္းၾကည့္တယ္။ အဲဒီခ်ိန္မႇာသူက ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ေအာ္ေနတာကုိဘဲ ေတြ႔ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဆးရုံကုိပုိ႔ လုိက္တယ္။ ကြၽန္မလုိက္ေမးၾကည့္ေတာ့ မနက္ ၉ နာရီေလာက္အထိကုိ အကုန္လုံးက မေသေသးဘူးလုိ႔ ေျပာၾကတယ္''ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထုိ႔အျပင္ မနန္း၀ုိးဖန္၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးအုိက္ခန္းကလည္း ''သမီးနဲ႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသားတုိ႔က ရႇမ္းရုိးရာအေနနဲ႔ လက္ထပ္ထားတာပါ။ မတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔ နံနက္ ၈ နာရီေလာက္မႇာ သမီးေနမေကာင္းဘူးလုိ႔ သူ႔အစ္မဆီကုိ (စ.စ.စ) လုံးက အေၾကာင္းၾကားတယ္။ ည ၇ နာရီ ေလာက္မႇာ ဆုံးသြားျပီလုိ႔ ေျပာတယ္။ သမီးက တာေလာ့မႇာ အလုပ္သြားလုပ္ရင္း ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသားနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့တာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးႏႇစ္ကပါ။ စိတ္ကေတာ့ မေပ်ာ္ဘူး။ ခါတုိင္းလာတုန္းက သမီးကုိေတြ႔ရတယ္။ ဒီတစ္ခါလာေတာ့ သမီးကုိ မေတြ႔ရဘူး'' ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထုိ႔ေနာက္ မနန္း၀ုိးဖန္၏ အမ်ဳိးသားျဖစ္သူ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသား နာမာေဆးမုိတုိဟီကုိကလည္း '' အိမ္ျခံေျမ ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး (စ.စ.စ) က စစ္ေနတာကုိ သိတယ္။ နန္း၀ုိးဖန္ နာမည္သုံးၿပီး ၀ယ္တယ္ဆုိတာကုိ အဓိက ထားျပီး စစ္တယ္။ နန္း၀ုိးဖန္ နာမည္ကုိ ကြၽန္ေတာ္သုံးၿပီး ၀ယ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အကုန္ေပးခဲ့တာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္မလုိ႔လည္း စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြ အကုန္ေပးထားတာပါ။ တကယ္လုိ႔သာ အမည္ခံသာဆုိရင္ နန္း၀ုိးဖန္လက္ထဲမႇာ ဒီစာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြ ရႇိေနစရာ အေၾကာင္းမရႇိဘူး။ အိမ္ျခံေျမ ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ သက္ဆုိင္ရာကုိ ေမးၾကည့္တဲ့အခါမႇာ အထက္ကုိ တင္ျပရမယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ သူတုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မလား။ ဒါမႇမဟုတ္ အေဖကုိ ေပးမလား။ အေမကုိ ေပးမလား။ စစ္ေဆးေရးကာလ သုံးရက္မႇာ တစ္ေန႔ကုိ နန္း၀ုိးဖန္ကုိ ၂ နာရီေလာက္ဘဲ ျပန္ခြင့္ေပးတယ္။ ၁၉ ႏႇစ္အရြယ္ ျမန္မာလုိကလည္း မကြၽမ္းဘူး။ ရႇမ္းစကားဘဲ တတ္တယ္။ အနားမႇာလည္း စကားျပန္မရႇိဘူး။ ဒီႏုိင္ငံက ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံ မဟုတ္ဘူးလား။ ရန္ကုန္က ျမန္မာတစ္ေယာက္ဆုိရင္ ဒီလုိဘဲ ေခၚစစ္မႇာလား။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိရင္ တစ္ရက္ကုိ ႏႇစ္နာရီဘဲ ျပန္ခြင့္ေပးတယ္ဆုိတာ ေထာင္ထဲ ထည့္ထားတာနဲ႔ အတူတူဘဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဖိအားဒဏ္ေတြမ်ားၿပီး သူ႔ကုိသူ ေသေၾကာင္းၾကံသြားတယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္မိန္းမကုိ စစ္ေဆးခဲ့သူကုိ အထက္လူႀကီးေတြက ျပန္ျပီးစစ္ေဆးခ်င္ပါတယ္ ''ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
''ဘယ္ဌာနဆုိင္ရာမဆုိ ျပည္သူတစ္ဦးကုိ ေခၚယူစစ္ေဆးတာ ခ်ဳပ္ေႏႇာင္တာ လုပ္မယ္ဆုိရင္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၃၇၆ နဲ႔ ညီမညီ သတိျပဳရမႇာျဖစ္ပါတယ္''ဟု ေရႇ႕ေနတစ္ဦးက ဆိုပါသည္။ ''ႏုိင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရး၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး၊ အမ်ားျပည္သူ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏႇင့္ အမ်ားျပည္သူ အက်ိဳးငႇာ ဥပေဒႏႇင့္အညီ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ထားရႇိရန္ လိုအပ္ေသာကိစၥ သုိ႔မဟုတ္ တည္ဆဲဥပေဒ တစ္ရပ္ရပ္အရ ခြင့္ျပဳသည့္ကိစၥမႇတစ္ပါး စီရင္ပိုင္ခြင့္ရႇိေသာ တရားသူႀကီး၏ ခ်ဳပ္မိန္႔မရရႇိဘဲ မည္သူ႔ကိုမွ် ၂၄ နာရီထက္ ပုိ၍ ခ်ဳပ္ေႏႇာင္ ျခင္းမျပဳရ''ဟု ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ ၃၇၆ အရ သိရသည္။
ရဲထံ သတင္းေပးျခင္းႏႇင့္ ရဲတို႔ စံုစမ္းေထာက္လႇမ္းရန္ အာဏာမ်ား အခန္း၁၄ အရ စံုစမ္းေထာက္လႇမ္းျခင္းျပဳေသာ မည္သည့္ ရဲအရာရႇိမဆို သို႔မဟုတ္ ဤကိစၥအလို႔ငႇာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက ေယဘုယ်၊ သို႔မဟုတ္ အထူးအမိန္႔ျဖင့္ သတ္မႇတ္ သည့္ အဆင့္ထက္ မနိမ့္ေသာ ရဲအရာရႇိတစ္ဦးသည္ အဆိုပါအရာရႇိ၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္လ်က္ အမႈ၏ အေၾကာင္းအခ်င္းအရာႏႇင့္ အျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို သိကြၽမ္းသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆရေသာ မည္သူ႔ကိုမဆို ႏႈတ္ျဖင့္ စစ္ေမးႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။
ထိုသို႔ စစ္္ေမးျခင္းခံရသူသည္ အမႈႏႇင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ မိမိအေပၚ ျပစ္မႈေၾကာင္းအရ စြဲဆိုျခင္း၊ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ခံ၀န္အရ ေပးေလ်ာ္ေစျခင္း ျဖစ္ေစမည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆိုရန္ တာ၀န္မရႇိေၾကာင္း ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ျပစ္ထံုးပုဒ္မ ၁၆၁ အရ သိရသည္။
မည္သည့္ ရဲအရာရႇိ သုိ႔မဟုတ္ အခြင့္အာဏာရႇိသူ အျခားသူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် သက္ေသခံ အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၂၄ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတုိင္း ေသြးေဆာင္မႈ၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ၊ သို႔မဟုတ္ ကတိထားမႈတစ္စံုတစ္ရာကို ကမ္းလႇမ္းျခင္း သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ကမ္းလႇမ္းေစ ျခင္း သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေစျခင္း မရႇိေစရဟု ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထံုးပုဒ္မ ၁၆၃ တြင္ ျပ႒ာန္းထားပါသည္။
Eleven (EMG)
0 မွတ္ခ်က္ကေလးေရးေပးေနာ္.:
Post a Comment