ဘိုၾကည္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ ခင္ဗ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ဟာ တိုင္းျပည္မွာ တာ၀န္အရွိဆံုးလူေတြထဲက တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းယူၿပီးသည့္အခ်ိန္ကစၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အထိ ေထာက္လွမ္းေရးဌာနရဲ႕ အႀကီးအကဲ အျဖစ္ေရာ၊ အတြင္းေရးမွဴး (၁) အေနနဲ႔ေရာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္နဲ႔ပါ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလိုတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကာလေတြက မွားယြင္းခဲ့တာေတြ ဒုနဲ႔ေဒးရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက က်ေနာ္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြကို သတင္းအမွား အေျမာက္အျမားကို အေျခခံၿပီး မတရားသျဖင့္ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္းနဲ႔ မွ်တေသာတရားစီရင္ျခင္းမရွိဘဲ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားတာကလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို မတရားသျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံ၊ အက်ဥ္းခ်ခံရလို႔ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ မိသားစုေတြသာမက အခုခ်ိန္အထိ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ဆက္ရွိေနသူေတြလည္းအမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ဒီအထဲက ကိုသန္းေဇာ္ (ခ) သန္႔ေဇာ္ တစ္ေယာက္က နမူနာပါ။ သူ႔လိုမ်ိဳး ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။ ဒီ့အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔အေနနဲ႔ မွားယြင္းခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံဖို႔နဲ႔ ကိုသန္႔ေဇာ္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းေပးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွာလည္း တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔နဲ႔အဖဲြ႔က မွားယြင္းၿပီး ဖမ္းခဲ့တဲ့သူေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးပါတယ္ ဆိုၿပီး လႊတ္ေပးခဲ့တုန္းကလည္း ကိုသန္႔ေဇာ္ မပါ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ျပန္လြတ္လာတဲ့သူေတြကို ဘယ္တာ၀န္ရွိသူေတြကမွ ေတာင္းပန္မႈမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့သလို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ရမလိုေတာင္ ေျပာခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ ျပန္လြတ္လာသူေတြဟာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးဒုကၡေတြ ေ၀ခဲ့တယ္။ ဘယ္တာ၀န္ရွိသူကမွ ေလ်ာ္ေၾကးေပးတာမ်ိဳး၊ ျပန္လည္ကုစားေပးခဲ့တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါဟာ မွားယြင္းေၾကာင္းသိတယ္ဆိုရင္ အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းပန္ရမွာပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ၊ ျပန္လည္ကုစားမႈေတြ ေပးရမွာပါ။ ဒါ ႏုိင္ငံတကာအစိုးရမ်ားရဲ႕ က်င့္၀တ္ျဖစ္ပါတယ္။
မွားခဲ့တာကို ‘မွားပါတယ္’ လို႔ ၀န္ခံေျပာဆိုျခင္းဟာ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အေကာင္းဆံုးေဆးတစ္ခြက္ပါ။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးေရးအတြက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနပါတယ္ဆိုတာကို ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ဖို႔ အင္မတန္ ခက္ပါလိမ့္မယ္။
ကိုသန္႔ေဇာ္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ဟာ အစိုးရရဲ႕ တာ၀န္ပ်က္ကြက္မႈေတြကို မီးေမာင္းထိုးျပေနတဲ့ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ မွား ယြင္းစြာ ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေနတာေတာင္မွ မေတာင္းပန္တဲ့အျပင္ အခုခ်ိန္အထိ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာဟာ အလြန္ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူျဖစ္သလို ႀကီးမားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္း မျပဳရလို႔ ျပည္တြင္းနွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒေတြက ျပ႒ာန္းထားေပမယ့္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ႏွိပ္စက္ျခင္းေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြအေပၚ အေရးယူတာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ ကာကြယ္ေပးထားျခင္းဟာ ႏုိင္ငံေတာ္က ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္းကို မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ၿပီး က်ဴးလြန္ေနသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီအတြက္ တာ၀န္ရွိပါတယ္။
အခု ကိုသန္႔ေဇာ္ကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ့တဲ့ သူ႔အမႈအေၾကာင္းကို ဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ ဘယ္ေလာက္ရက္စက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း
ေန႔စြဲ။ ။ ၃၁၊ ၇၊ ၉၅
၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔မွာ ကြၽႏု္ပ္၏ ၿခံဝင္းတံခါးကို ဖ်က္ဆီးဝင္ေရာက္ၿပီး ဧည့္စာရင္း စစ္မည္ဟုဆိုကာ အိမ္တံခါးကို ဖြင့္ခိုင္းပါသည္။ အိမ္တံခါးဖြင့္၍ေပးၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ကြၽႏု္ပ္အား လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး အမ်ဳိးသားေထာက္လွမ္းေရးမွဟုဆိုကာ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ႏွင့္ ၿခံဝင္းအတြင္းတို႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ကို ေခၚေဆာင္ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာေဖြၾကသည္ဟု ေနာက္မွ သိရပါသည္။
ကြၽႏု္ပ္အား ဖမ္းဆီးခ်ိန္တြင္ ကြၽႏု္ပ္သေဘာေပါက္သည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနားကိစၥႏွင့္ လာမည့္ ၁၉ ရက္ေန႔ အာဇာနည္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္တြင္ ဦးေဆာင္မႈအခန္း၌ ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္းကို သိရွိသြားသျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽႏု္ပ္အား တင္ေဆာင္သြား သည့္ သံလ်င္ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမွ လင့္႐ိုဗာ ကားျပာေလးသည္ တေနရာတြင္ ေခတၱရပ္ၿပီး ‘မိုးေက်ာ္သူ’ (၁၈ ႏွစ္) အား ဖမ္းဆီးလာသည္ကို ေတြ႔ရေသာအခါ ကြၽႏု္ပ္ အဖမ္းခံရသည့္ကိစၥမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အာဏာဖီဆန္ေရးျပဳလုပ္မည့္ အစီအစဥ္တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏ္ုပ္၏ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လုပ္ငန္းေရးရာ အသီးသီးတြင္ လည္းေကာင္း၊ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ (အတြင္းစည္း) မရွိသူ (သုိ႔မဟုတ္) မသိသူတစ္ဦး ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ‘မိုးေက်ာ္သူ’ ဆိုေသာ လူငယ္ေလးမွာ ႐ိုးသားၿပီး အိမ္၏ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေက်ာင္းမွထြက္ကာ အလုပ္လုပ္ေနသူ တစ္ဦး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာသည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနားတြင္ အခမ္းအနားလာၿပီး တက္ေရာက္သူအျဖစ္ တစ္ႀကိမ္သာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ စကားေျပာဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ဒီမွာ က်င္းပေသာ စည္းေဝးပြဲမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း စည္း႐ံုးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္ တစ္ႀကိမ္မွ်မေတြ႔ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကြၽႏု္ပ္ဖမ္းဆီးခံရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ စဥ္းစားမရႏုိင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ထပ္ၿပီး ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္မယ္ ဆိုပါကလည္း ၁၂၊ ၇၊ ၈၉ ရက္ေန႔ ေန႔လယ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္မွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္(MP)၊ ဦးျမင့္ေဆြ၊ ဦးခင္ေမာင္ဦး (မခ) တို႔ကိုသာလွ်င္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္ကို အနည္းငယ္သာ ေျပာျပထားတာပဲရွိပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို သန္လ်င္ဘက္ကမ္းမွ သေဘၤာျဖင့္ ရန္ကုန္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာကို အဝတ္စည္း၍ ေခၚေဆာင္ သြားပါတယ္။ တေနရာအေရာက္တြင္ ဆင္းခိုင္းၿပီး အခန္းငယ္တစ္ခုအတြင္းသို႔ လူခြဲ၍ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို လက္ထိပ္ခတ္သည့္အျပင္ ဝါယာႀကိဳးမ်ားျဖင့္ပါ တကိုယ္လံုးကို ပတ္ၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ထားပါသည္။ ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္ကိုေမးပါတယ္ “သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံုကိုခြဲတာ မင္းမဟုတ္လားတဲ့၊ ဘာမွ မျငင္းေနနဲ႔ေတာ့တဲ့၊ ဒီဗံုးကို ဘယ္ကရလဲ” တဲ့။ ကြၽႏု္ပ္ ေခါင္းနားပန္း ႀကီးသြားရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တသက္တာတြင္ မခံစားဖူးေသာ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မႈႀကီးကို တမုဟုတ္ခ်င္း ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ လံုးဝမဟုတ္ေၾကာင္း၊ လံုးဝ မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေခ်ပပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာဆီသို႔ လက္သီးမ်ားျဖင့္ မိတ္ဆက္လိုက္ၾကပါတယ္။ လက္သီးဆုေၾကးမ်ားပင္ မကေတာ့ဘဲ ဝါယာႀကိဳးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တုတ္မ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း ႐ိုက္ႏွက္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာအား အဝတ္စည္းထား၍ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္က ဝိုင္းၿပီး ႐ိုက္ႏွက္ေနသည္ကို မခန္႔မွန္းႏုိင္ေတာ့ပါ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ႏွစ္ေယာက္တစ္ဖြဲ႔ခဲြကာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းျဖင့္လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္အား နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႏွိပ္စက္၍ ဗံုးေဖာက္ခြဲေၾကာင္း အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းၾကပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေသခ်င္ေသပေလ့ေစေတာ့ အမွန္တရားပဲ၊ လံုးဝ ဝန္မခံဘူးဆိုၿပီး ႀကိတ္မွိတ္ခံေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ၎ဗံုးကိစၥတြင္ လံုးဝပါဝင္ပတ္သက္ျခင္းမရွိေၾကာင္း အခ်ိန္ေနရာ၊ သြားလာလႈပ္ရွားမႈ အတိအက်ကို အေထာက္အထားခုိင္လံုစြာျဖင့္ သက္ေသသကၠာယမ်ား ခိုင္လံုစြာျဖင့္ မည္မွ်ပင္ ထပ္တလဲလဲ ေျပာျပေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္ကို စစ္ေဆးေနေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼပင္ ဗံုးခြဲသည္ဟု ႐ိုက္ႏွက္ထိုးႀကိတ္၍ ဝန္ခံခိုင္းသည္။ ၎တို႔ ကြၽႏု္ပ္အား ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားထဲတြင္ ႏွစ္ရက္တိတိ အစာမေကြၽး၊ ေရမတိုက္ျခင္း၊ ဦးေခါင္းကို လံုးပတ္တစ္က်ပ္လံုးရွိ တုတ္ထိပ္ဖ်ားျဖင့္ အခ်က္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ႐ိုက္ျခင္း၊ မတ္တတ္ရပ္ ေျခကားၿပီး ဒူးကို ေကြးခိုင္း၊ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ေျခဖေနာင့္ေအာက္တြင္ အပ္ ေထာင္ထားျခင္း၊ ႏွစ္ရက္တိတိ မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းျခင္းႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္၏ လိင္တံကို တုတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းတို႔မွာ ကြၽႏု္ပ္အတြက္ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲခန္းသို႔ ေရာက္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ၎တို႔ မည္မွ်ပင္ ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္ေစ ကြၽႏု္ပ္သည္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝက်ဴးလြန္ျခင္းမရွိေသာ သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ကြဲမႈကို ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝမလုပ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ျငင္းဆိုေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ကို ရွာေဖြရာတြင္လည္း အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး စာရြက္ စာတမ္း တေစာင္တေလေသာ္လည္းေကာင္း ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္း တပိုင္းတစေသာ္လည္းေကာင္း အလ်ဥ္း ရွာေဖြေတြ႔ရွိျခင္း မရွိၾကပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား အတင္းပင္ ႐ိုက္ႏွက္ညွဥ္းဆဲ၍ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ထက္ေစာ၍ အဖမ္းခံရသူ ‘+++’ (၂၂ ႏွစ္၊ NLD လူငယ္) ကို ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႔ေမွာက္သို႔ေခၚလာၿပီး +++ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ေျပာခိုင္းေစသည္မွ…“ကုိသန္းေဇာ္ အသားအနာမခံနဲ႔ေတာ့၊ က်ေနာ္ေတာ့ ဝန္ခံလုိက္ၿပီ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ေယာက်္ားပဲ ဟုတ္တယ္လုိ႔ ဝန္ခံလုိက္ေတာ့”လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္လည္း လြန္စြာေဒါသျဖစ္မိၿပီးေတာ့ “မင္းလည္းမဟုတ္ဘူး၊ ငါလည္းမဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဝန္ခံရမွာလဲ”လုိ႔ ေျပာအၿပီးမွာ ကြၽႏု္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခႏၵာကုိယ္အႏွံ႔အျပားအေပၚ လက္သီးမ်ား တုတ္မ်ားျဖင့္ ထုိးႀကိတ္ ရိုက္ႏွက္တာကုိလည္း ခံရပါတယ္။
++++ဟာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ မျဖစ္ခင္ကေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားခ်ိန္မွာေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားၿပီးတုန္းကေရာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ အနီးကပ္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားစြာ ပါတီလုပ္ငန္းမ်ား ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ကြၽႏု္ပ္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ ေအာက္ေျခစည္းရံုးေရးကအစ အတူတူ အနီးကပ္ဆံုး တြဲလာခဲ့သူ တက္ၾကြသူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္မိပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ညီညီဦးကို ႐ိုက္ႏွက္ညွဥ္းပန္း၍ အတင္းအဓမၼဝန္ခံခိုင္းၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ++++ ကဲ့သို႔ ဝန္ခံေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါသည္။ မည္သို႔ပင္ ႐ိုက္ႏွက္ေစကာမူ ကြၽႏု္ပ္သည္ အခင္းျဖစ္ပြားခ်ိန္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ မတိုင္မီ တစ ရက္ ႏွစ္ရက္ကပင္ N.L.D ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနား အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္း NLD ရံုးတြင္ အမွတ္တရ စာေစာင္ထုတ္ေဝေရးကို က်ေနာ္က ဦးေဆာင္၍ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ အတူတူပင္ ညီညီဦးလည္း ကြၽႏု္ပ္အနီးတြင္ ရွိေၾကာင္း ၎တို႔ကို အခမ္းအနားတက္ေရာက္လာသူ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစံုမွ ပုဂၢဳိလ္မ်ား သိၾကသည့္အျပင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ႐ံုးခန္း NLD ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူမ်ားလည္းသိေၾကာင္း စသည့္ တိက်ေသခ်ာခိုင္လံုသည့္ အေထာက္အထားမ်ား ျပဆို ေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္၍ အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ +++ ကို ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ထပ္မံေျပာခိုင္းပါတယ္။ “ကိုသန္းေဇာ္ ေျပာလိုက္ပါေတာ့။ လုပ္တယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္ေတာ့ ေျပာလိုက္ၿပီ”ဟု မိုးေက်ာ္သူက ငိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္ထဲတြင္ ဝမ္းနည္းျခင္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္းတို႔ ေရာျပြန္းၿပီး “+++ မင္းလည္း ဘာမွမလုပ္ဘူး။ ငါလည္း မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔ထဲက ဘယ္သူမွ မလုပ္ဘူး။ ဒီကိစၥ ငါတို႔နဲ႔ လံုးဝမပတ္သက္ဘူး။ မင္းတုိ႔ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဝန္ခံရတာလဲ”လို႔ မဆိုင္းမတြဘဲ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ခႏၶာကုိယ္အႏွံ႔အျပားတြင္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား ပရပြျဖစ္ေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာတျပင္လံုး ေသြးခ်င္းခ်င္းရဲေနပါၿပီ၊ ဦးေခါင္းကလည္း ေရအိုးကို ေခါင္းတြင္စြပ္ထားၿပီး ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႀကီးကို ေရအိုးေပၚ ဖိထားသလို တင္းက်ပ္ေလးလံစြာ ခံစားေနရပါၿပီ။
ကြၽႏု္ပ္ ထပ္တလဲလဲ သက္ဆိုင္ရာမ်ားကို ေျပာပါသည္။ သန္လ်င္ ေရနံခ်က္စက္႐ံုဝင္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္စဥ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မပါဝင္ မပတ္သက္ၾကပါ။ တရားခံအစစ္အမွန္ကို ႀကိဳးစားၿပီး စံုစမ္းေထာက္လွမ္းၾကပါ။ ကြၽႏု္ပ္တို႔မွာ တရားခံအစစ္အမွန္မ်ား လံုးဝအလ်ဥ္း မဟုတ္သည့္အတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း နစ္နာသည္။ ျမန္မာႏုိ္င္ငံ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔ အရွက္တကြဲျဖစ္မယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တိုင္းျပည္ကို အလြန္ခ်စ္ပါသည္။ ေရနံခ်က္စက္႐ံုႀကီး ေပါက္ကြဲသြားေအာင္ႏွင့္ တျခားျပည္သူလူထု နစ္နာေစမည့္ အဖ်က္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ေဆာင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္တြင္းမွ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာဂဏစြာ ေျပာျပပါေသာ္လည္း ႐ိုက္ႏွက္၍သာ အတင္းဝန္ခိုင္းေနပါသည္။
ကြၽႏု္ပ္အား စစ္ေဆးႏိွပ္စက္မႈမ်ား သံုးရက္ၾကာေသာအခါ +++ ကို ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ထပ္မံ၍ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕သို႔ ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ဝန္ခံဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ +++၏ မ်က္ဝန္းတြင္းမွာလည္း ကြၽႏု္ပ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႏွင့္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈ အရိပ္အေရာင္မ်ား ျမင္ေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကေတာ့ စူးစူးရဲရဲပဲ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္တယ္။ ေဒါသျဖင့္ သူ႔ကို ျပန္ေျပာတယ္။ “မင္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ဝန္ခံရတာလဲ မင္းေျပာတာေတြ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး” ကြၽႏု္ပ္၏စိတ္ေတြ ထူပူေနၿပီ အိပ္ခြင့္မေပးတာ၊ နားခြင့္မေပးတာ၊ အစာစားခြင့္ မေပးတာ၊ ေရေသာက္ခြင့္မေပးတာ၊ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႐ုိက္ႏွက္ေနတာ၊ စနစ္တက် ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေနတာ၊ သံုးရက္သံုးညရွိၿပီ၊ +++ ေျပာပံုကိုလည္းၾကည့္ဦး “ကြၽႏု္ပ္အိမ္မွာ သူနဲ႔ကြၽႏု္ပ္ ၆ ရက္ေန႔ တညလံုး ဗံုးကို ျပဳလုပ္တပ္ဆင္တယ္” တဲ့။ “ကိုသန္းေဇာ္ ဘာမွ ျငင္းမေနနဲ႔ေတာ့ အသားနာခံမေနနဲ႔ေတာ့”တဲ့၊ “လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရမွာေပါ့” တဲ့။
ကြၽႏု္ပ္ အျပတ္ျငင္းလုိက္တဲ့ အသံရဲ႕ေနာက္ပိုင္း ကြၽႏု္ပ္မွတ္မိတယ္ ၁ဝ ေယာက္ေလာက္က ကြၽႏု္ပ္ကို ၀ိုင္း႐ိုက္တယ္။ နံၾကားထဲကို လက္သီးနဲ႔ ထုိးတဲ့သူက ထုိးတယ္ (ကြၽႏု္ပ္ကို အဲဒီအခ်ိန္က မ်က္ႏွာကို အဝတ္မစည္းထားဘူး) ကြၽႏု္ပ္ ေခြလဲသြားတယ္၊ လက္ထိပ္ကို ေနာက္ျပန္ခတ္ထားတယ္။ ကိုယ္ကိုလည္း လက္ထိပ္ အျပင္ ထပ္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ထားတယ္။ နာၾကည္းမႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ေဒါသျဖစ္မႈ၊ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္လိုမႈ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္မႈ၊ စိတ္ေၾကကြဲ ယူက်ဳံးမရျဖစ္မႈ စတာေတြဟာ ေရာယွက္ျပင္းထန္စြာ ေပါက္ကြဲေနစဥ္မွာပဲ ကြၽႏု္ပ္ အႀကံတစ္ခု ရလာတယ္။ (ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည္ဟု ယူဆၿပီး ဖမ္းဆီးထားသူေတြလည္း အေယာက္ ၂ဝ ေက်ာ္ေနၿပီ) အဲဒါက ကြၽႏု္ပ္မျဖတ္ရင္ ဒီကိစၥၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားလံုးက အသား အနာမခံႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး၊ တေလသံတည္း ျဖစ္ကုန္ၿပီ ကြၽႏု္ပ္ဆီမွ ဂိတ္ဆံုးေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္ တခုခုလုပ္ရေတာ့မယ္ေပါ့ ေသမလား သို႔မဟုတ္ ျပန္တုံ႔ျပန္မလား ဒါပဲရွိေတာ့တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး ျပန္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ကြၽႏု္ပ္ ေခြၿပီးလဲက်သြားတာကို ႏွစ္ေယာက္က ခ်ဳပ္ေပးတယ္။ ထုိးႀကိတ္လိုက္၊ ႐ုိက္လိုက္ေပါ့။ ကြၽႏု္ပ္ တစ္ခြန္းပဲေျပာလိုက္တယ္။ “ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ခ်င္တာ က်ေနာ္ေျပာမယ္” ကြၽႏု္ပ္ကို ႐ုိက္ႏွက္တာ ရပ္သြားတယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြ ၿပံဳးလာတယ္၊ ခက္ထန္ေနတာက ကြၽႏု္ပ္ေပါ့။
ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေပးတဲ့သူက ‘မိုးသီဟ’ဆိုသူ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ လမ္း ၄ဝ တြင္ ေနထိုင္သူ၊ ကြၽႏု္ပ္က လိပ္စာကို အိမ္နံပါတ္မွအစ အတိအက် ေျပာလိုက္တယ္။ ၎ မိုးသီဟသည္ ၁၉၈၉ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔က ေတာ ခိုသြားတာက အစေပါ့ တေန႔ ကြၽႏု္ပ္ဆီေရာက္လာၿပီး ဗံုးခြဲရန္ လာေရာက္ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္ကလည္း လုပ္ေပးမည္ဟုေျပာၿပီး လုပ္ေပးလိုက္ေၾကာင္းေပါ့ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ခ်က္ခ်င္းပဲ မိုးသီဟ လိပ္စာအတိုင္း သြားဖမ္းတာေပါ့၊ မမိဘူးတဲ့ (ဘယ္မိမွာလဲ မိုးသီဟက ရွိမွမရွိတာ သူက ေတာထဲမွာပဲ။ မရွိတဲ့သူ ဖမ္းလို႔မရမယ့္ သူေတြကို ေျပာရတာ။ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ကိုယ္ေျပာလို႔ အဖမ္းခံရရင္ သမိုင္းပ်က္မွာေပါ့ သမိုင္းေတာ့ ဘယ္အပ်က္ခံပါ့မလဲ) ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ျပန္ေရာက္ေတာ့ “မင္းေျပာတာေတြ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ ေတာခိုသြားၿပီး ကတည္းက အိမ္ကို ျပန္မလာဘူး” တဲ့၊ အိမ္က ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕ကို သိမ္းဆည္းလာၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ကြၽႏု္ပ္ကို ျပတယ္။ မိုးသီဟ အလွ႐ိိုက္ထားတဲ့ ပို႔စကတ္ဆိုက္ အျဖဴအမည္းဓာတ္ပံုေတြ၊ ကြၽႏု္ပ္က “ဟုတ္တယ္ အခု သူနဲ႔ေတြ႔တာ ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ” ဆိုၿပီး အသားနားဆံုး ပံုတစ္ပံုကို ညႊန္ျပလိုက္တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ ထင္ထားသည့္အတိုင္းပဲ ေနာက္ေန႔ သတင္းစာ၊ ေရဒီယို၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေတြထဲမွာ ပါလာပါေတာ့တာပါပဲ။ တကမာၻလံုး သိကုန္ၿပီေပါ့ ဒီသတင္းက အမွန္လား အမွားလား တကယ္လား လံၾကဳပ္လားဆိုတာ ဘန္ေကာက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက အေျဖေပးလိုက္တယ္။ မိုးသီဟက ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ေတြ သတင္းစာဆရာေတြကို ကြၽႏု္ပ္တို႔မဟုတ္ေၾကာင္း၊ NLD ကို သိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းေပါ့။ မေရွးမေႏွာင္းတင္မွာပဲ KNU အဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ ေစာဘိုျမကလည္း သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ခြဲသူမွာ မိမိတို႔၏ လက္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ NLD မွ လူငယ္မ်ားႏွင့္ လံုးဝမပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာသို႔လည္းေကာင္း နဝတ သို႔ လည္းေကာင္း အသိေပးေၾကညာပါတယ္။ (ထိုအေၾကာင္းမ်ားမွာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းေရာက္မွ ၾကားသိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။)
၁၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔မွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ပို႔ပါတယ္။ ထိုေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ကို ထားရွိရာ အထူးတိုက္ခန္းမွေန၍ ေစာင္ျဖင့္အုပ္ၿပီး အခန္းတစ္ခုသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ထုိင္ေစၿပီးမွ အုပ္ထားေသာေစာင္ကို ခြာခ်လိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕တြင္ ပထမဦးဆံုးေတြ႔ရွိသူမွာ တရားသူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ ၿပီး (သူ႔ကိုယ္သူ ကြၽႏု္ပ္အား မိတ္ဆက္ေပးေသာေၾကာင့္ တရားသူႀကီးမွန္း သိရပါတယ္) လက္ဝဲဘက္ေဘးတြင္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔သည္ သက္ေသမ်ားဟု ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ လက္ယာဘက္တြင္ အေဝးထိန္း ဗီြဒီယိုကင္မရာတစ္ခု ေထာင္ထားၿပီး ၎မွန္ဘီလူးက ကြၽႏု္ပ္အား ခ်ိန္ရြယ္ထားပါတယ္။ ၎ဗြီဒီယို ကင္မရာေဘးတြင္ ျမန္မာသတင္းစဥ္ (သို႔) ေထာက္လွမ္းေရးမွဟု ယူဆရေသာ ကြၽႏု္ပ္အား ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူေနသည့္ ဓာတ္ပံုကင္မရာသမားတစ္ဦးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕ ႏွစ္ေပခန္႔အကြာ စားပြဲခင္း၏ေအာက္တြင္ အသံဖမ္း မိုက္က႐ိုဖုန္း (Microphone) အျပာေလးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၎မွထြက္လာေသာ ဓာတ္ႀကိဳးသည္ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ေက်ာ ဆယ့္ႏွစ္ေပခန္႔အကြာရွိ တိတ္ေခြႏွစ္ေခြထည့္ထားေသာ ကက္ဆက္ရီေကာ္ဒါ ႏွစ္လံုးဆီသို႔ ဆက္သြယ္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ၎အနီးအနားတြင္ စစ္တပ္မွ အရာရွိအခ်ဳိ႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ လွည့္ၾကည့္ေသာေၾကာင့္ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
တရားသူႀကီးဆိုသူက သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း မေပးလိုပါက မေပးပဲေနလို႔ရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ မဆိုင္းမတြပင္ “ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ဆႏၵ လံုးဝမရွိေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္မွာ က်န္းမာေရး မေကာင္းေၾကာင္း၊ တရား႐ံုး ေရာက္မွသာ အမ်ားေရွ႕ေမွာက္္တြင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမွာျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက ကြၽႏု္ပ္အား “စဥ္းစားပါဦး။ အခု တခါတည္း ေျဖာင့္ခ်က္ေပးေစလိုေၾကာင္း” ေျပာရာ ကြၽႏု္ပ္က “အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ကြၽႏု္ပ္တြင္ လံုးဝ ဆႏၵမရွိပါေၾကာင္း၊ စဥ္းစားၿပီးမွ တရားသူႀကီးမင္းအား ေျပာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက “ထပ္မံစဥ္းစားပါရန္” စဥ္းစားဖို႔ ခဏအခ်ိန္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ေန႔လယ္ ၁၂းဝဝ နာရီေက်ာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ကြၽႏု္ပ္ကို ေစာင္ၿခံဳေစ၍ အျပင္သို႔ေခၚသြားၿပီး တျခားအခန္းတစ္ခုထဲသို႔ ေခၚသြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ဆဲဆိုၿပီး ဝိုင္းထုိးႀကိတ္ၾကတယ္။ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ေဆာင့္ကန္တယ္။ ေစာင္ကို ခြာလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို လက္သီးေတြနဲ႔ ထုိးတယ္။ ကြၽႏု္ပ္အား စတင္ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးႏွိပ္စက္ေသာ ရန္ကုန္တိုင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ က်ဳိက္ဝိုင္းဘုရားလမ္းရွိ ေအာင္သေျပ ရဲရိပ္သာမွ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေျဖာင့္ခ်က္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း တရား႐ံုးေရာက္မွ အမွန္အတိုင္း အမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေျပာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ေတာင္းပန္တိုးလွ်ဳိး၍ ေျပာပါတယ္။ အခ်ိန္မွာလည္း တျဖည္းျဖည္း ညအခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ေရဒီယိုမွ ည ၈နာရီ ထိုးသည့္အသံ သတင္းေၾကညာေသာအသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ေကာင္းစြာၾကားေနသည္မွာ ၎သတင္းတြင္ စစ္ခံု႐ံုးမ်ားဖြင့္လွစ္ျခင္းကို ေၾကညာသံ ၾကားရပါတယ္။ မေရွးေႏွာင္းတြင္ နဝတ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ဦးခင္ညြန္႔က သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေပါက္ကြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကညာသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက တျခား မၾကားႏိုင္သည့္ေနရာကို ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ မေပးခ်င္၍ တမင္ အခ်ိန္ဆြဲေနလည္း မရပါ။ အတင္းအဓမၼပင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႕မွ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူ တို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးသြားေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္အားျပပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ေနပါတယ္။ ႏွိပ္စက္မႈ ျပင္းထန္ၿပီး မေပးလွ်င္မရေၾကာင္း အဓမၼျပဳလုပ္ခိုင္းပါသည္။ အခ်ိန္မွာ ည ၉ နာရီ ေက်ာ္ေနပါၿပီ၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမည့္ တရားသူႀကီးႏွင့္ သက္ေသဆုိသူ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္မွာ ကြၽႏု္ပ္က ေျဖာင့္ခ်က္မေပးမခ်င္း ေစာင့္ေနပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼ အခန္းထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ကုလားထိုင္တြင္ အတင္းထုိင္ေစ၍ ၎တို႔ ေအာင္သေျပရဲရိပ္သာ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ လံၾကဳပ္ေျပာခဲ့သည့္ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအေၾကာင္း ေျပာခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ စိတ္မပါ့တပါျဖင့္ လည္းေကာင္း ေမးခြန္းမ်ားကို ျပန္လည္ေျဖဆိုျခင္းကို တံုဏွိဘာေဝေနျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ဂရုမထားသည့္ ဟန္မ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေရွ႕ေနာက္မညီေအာင္ လံၾကဳပ္ေျဖာင့္ခ်က္ႀကီးကို ညသန္းေခါင္ ၁၂းဝဝ နာရီအထိ ေျပာခဲ့ရပါတယ္။
၂၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ကြၽႏု္ပ္အား တိုက္ခန္းဝင္းေရွ႕တံခါးမွ ထုတ္၍ ကားျဖင့္ လာေရာက္ေခၚ သြားပါတယ္။ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ေဘးရွိ ခန္းမတစ္ခုသို႔ ေခၚသြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ၎ေနရာတြင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရာ ကြၽႏု္ပ္ပါ လက္ထိပ္ခတ္ထားၿပီး အတူထိုင္ခိုင္းထားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ မ်က္ႏွာမ်ားကို မဖံုးထားသည့္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္အားလံုးကို ျမင္ေနရပါတယ္။ တရားစစ္ ေဆးၾကားနာဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္က အထင္ျဖင့္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔အား ယခု လုပ္ေနသည္မွာ စစ္ခံု႐ံုးျဖစ္ေၾကာင္း ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အမွန္အတုိင္း ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာရန္ အထပ္ထပ္မွာ ၾကားပါတယ္။
ေသခ်ာပါတယ္။ စစ္ခံုရံုးျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ဆင္ၿပီးတာနဲ႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သံုးဦးကို ၎ခုံရံုးစင္ျမင္ေရွ႕တြင္ ထိုင္ေစပါတယ္။ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ညြန္႔(ေလ) ဥကၠ႒ျပဳလုပ္ေသာ စစ္ခံု႐ံုးျဖစ္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲသည္ဟုဆိုကာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက စာတတန္ ေပတတန္ျဖင့္ စစ္ခံု႐ံုး တရားသူႀကီးမ်ားအား ဖတ္ျပၿပီး ကြၽႏု္ပ္တို႔ တရားခံသံုးေယာက္အား ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးပါရန္ ေျပာပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို စြဲဆိုထားေသာ ပုဒ္မမ်ားမွာ ၃ဝ၂/၁ (ခ) ၃၄ ဟုလည္း တပ္ထားပါတယ္။ ၎စြဲခ်က္မ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တင္မဟုတ္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ပါတီကိုပါ ေစာ္ကား သိကၡာခ်ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ႏွင့္ လံုးဝမပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈမျဖစ္သြားမီေန႔မ်ား၊ ဗံုးကြဲသည့္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ႏွင့္ ဗံုးကြဲၿပီးေနာက္ပိုင္းအထိ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘယ္ေနရာတြင္ရွိသည္၊ ဘယ္သူေတြႏွင့္ ရွိေနသည္၊ ဘယ္အခ်ိန္တြင္ရွိေနသည္ စသည္ျဖင့္ တိက်ခိုင္လံုေသာ အေထာက္အထားမ်ား သက္ေသမ်ားျပဆိုႏိုင္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား စစ္ေဆးေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အရြယ္ျဖင့္မလိုက္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈတို႔ကို မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား အလိုက်ေျပာခဲ့ရေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ လံုးဝ လံုးဝ အျပစ္မရွိပါေၾကာင္း ႏွစ္နာရီခန္႔ ကြၽႏု္ပ္ေလွ်ာက္လဲ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ထုိအခါ တရားသူႀကီး ဥကၠ႒ေအာင္ညြန္႔က ေခတၱနားမည္ဟု အမိန္႔ေပး၍ တရားစစ္ေဆးျခင္းကို ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီတြင္ ေခတၱရပ္နားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက အတင္းဆြဲေဆာင့္၍ ကားေပၚတင္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္တြင္းသို႔ ျပန္ပို႔ပါတယ္။ ကားေပၚတြင္လည္း အကန္ခံရပါေသးတယ္။
ေန႔လယ္ ၁းဝဝ နာရီတြင္ ထပ္မံၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက လာေခၚ၍ တရား႐ံုးသို႔ ကားျဖင့္ပို႔ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားရံုးစင္ျမင့္ေရွ႕တြင္ ထုိင္ခိုင္းၿပီး တရား႐ံုးအစီအစဥ္ကို စတင္ရာ တရားသူႀကီးဥကၠ႒ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ညြန္႔(ေလ)က “တရားခံမ်ားျဖစ္ၾကေသာ နံပါတ္(၁)တရားခံ ေမာင္သန္းေဇာ္၊ (၂) တရားခံ ညီညီဦး၊ (၃) တရားခံ ေမာင္မိုးေက်ာ္သူတို႔အား စစ္တရားခံု႐ံုး အမွတ္(၁)မွ အျပစ္ရွိသည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ အျပစ္ေပးမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ”ဟု ေမးပါသည္။ ထုိအခါ ကြၽႏု္ပ္က စတင္ၿပီး ၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ ေရနံခ်က္စက္႐ံုးဝန္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအတြက္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝပတ္သက္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝမျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ အျပစ္မရွိသည့္အတြက္ အျပစ္ေပးစရာမလိုအပ္ေၾကာင္း လံုးဝလႊတ္ေပးရန္ လိုလားေၾကာင္း၊ ဓမၼပါလၾသဝါဒတြင္ “ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေသာ တရားခံဆယ္ဦး လြတ္သြားျခင္းထက္ လံုးဝ အျပစ္မရွိေသာ သူတေယာက္အား အျပစ္မေပးမိပါေစႏွင့္”ဟု မိန္႔ဆိုထားသည္ကို သတိျပဳရန္၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားေသ လႊတ္ေပးပါရန္ စသည့္ အခ်က္မ်ားအပါအဝင္ အမႈက်ဴးလြန္ျခင္းမရွိသည့္ သက္ေသအေထာက္အထားမ်ား ထုေခ် ေလွ်ာက္လဲပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးသည္ ကြၽႏု္ပ္အပါအဝင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ပါ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ယူဆသည္ဟုဆိုကာ ‘ေသဒဏ္’အမိန္႔ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ျဖစ္စဥ္မွာ ‘ေသဒဏ္’ အျပစ္တစ္ခုတည္းတြင္သာ မကပါ။ ၅၊ ၉၊ ၈၉ ေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ညီညီဦး အား လက္ကို ႀကိဳးမ်ားျဖင့္တုပ္ၿပီး အင္းစိန္ႀကိဳးတိုက္မွ ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီခန္႔တြင္ ေခၚသြားၿပီး၊ သံေျခက်င္းမ်ား ခတ္ေစပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေခါင္းစြပ္မ်ားစြပ္၍ ကားျဖင့္ တေနရာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ယခင္ ‘ေသဒဏ္’ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ စစ္ခံု႐ံုးအမွတ္(၁)ေနရာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အစိုးရ ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္ဟုဆိုကာ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈ ပုဒ္မ ၁၂၂ (၁)ျဖင့္ တရားစြဲဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဤအထက္ပါအမႈတြင္လည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ အစိုးရဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား မျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ႏြယ္ၿပီး အေထာက္အထားခိုင္လံုျပည့္ဝစြာျဖင့္ တစ္ဦးခ်င္း အျပစ္မရွိေၾကာင္း အခ်ိန္မ်ားစြာ ေလွ်ာက္လဲေခ်ပေသာ္ျငားလည္း ကြၽႏု္ပ္အပါအဝင္
ေမာင္ညီညီဦး (NLD လူငယ္တာဝန္ခံ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္)
ေဒါက္တာထြန္းသူ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ စည္းရံုးေရး NLD အဖြဲ႔ဝင္)
ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္ဆန္း (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေဌးလြင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေထြးေမာင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္အံုးဝင္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္စန္းေအာင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္သန္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္မိုးေက်ာ္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေနလင္းစိုးရင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေဇာ္ထြန္းသက္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္သက္ခိုင္ (ဗကသ၊ သုဝဏၰၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္ေအာင္ေအာင္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္မိုးသက္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
စုစုေပါင္း ၁၆ ေယာက္အား ပုဒ္မ ၁၂၂(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈျဖင့္ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ထိုသုိ႔ ျပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ ႀကိဳးတိုက္ထဲတြင္ ခါးသီးေသာအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို လက္သီးဆုပ္မပ်က္ ရင္ေကာ့ခံစားရင္း ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္တြင္းမွ ႏို္င္ငံေရး ေတာင္းဆိုမႈမ်ား သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ဖန္တီးသည္ဟုဆိုကာ သရက္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေသြးရဲရဲ သံရဲရဲ အ႐ိုက္အႏွက္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳလုပ္၍ ကြၽႏု္ပ္အား လံုၿခံဳေရးအေစာင့္မ်ားျဖင့္ ၂၆၊ ၉၊ ၉ဝ ေန႔တြင္ ပို႔လိုက္ပါသည္။
ယခု ကြၽႏု္ပ္အား ၁/၉၃ျဖင့္ ေသဒဏ္မ�
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ဟာ တိုင္းျပည္မွာ တာ၀န္အရွိဆံုးလူေတြထဲက တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းယူၿပီးသည့္အခ်ိန္ကစၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အထိ ေထာက္လွမ္းေရးဌာနရဲ႕ အႀကီးအကဲ အျဖစ္ေရာ၊ အတြင္းေရးမွဴး (၁) အေနနဲ႔ေရာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္နဲ႔ပါ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလိုတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကာလေတြက မွားယြင္းခဲ့တာေတြ ဒုနဲ႔ေဒးရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက က်ေနာ္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြကို သတင္းအမွား အေျမာက္အျမားကို အေျခခံၿပီး မတရားသျဖင့္ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္းနဲ႔ မွ်တေသာတရားစီရင္ျခင္းမရွိဘဲ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားတာကလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို မတရားသျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံ၊ အက်ဥ္းခ်ခံရလို႔ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ မိသားစုေတြသာမက အခုခ်ိန္အထိ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ဆက္ရွိေနသူေတြလည္းအမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ဒီအထဲက ကိုသန္းေဇာ္ (ခ) သန္႔ေဇာ္ တစ္ေယာက္က နမူနာပါ။ သူ႔လိုမ်ိဳး ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။ ဒီ့အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔အေနနဲ႔ မွားယြင္းခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံဖို႔နဲ႔ ကိုသန္႔ေဇာ္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းေပးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွာလည္း တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔နဲ႔အဖဲြ႔က မွားယြင္းၿပီး ဖမ္းခဲ့တဲ့သူေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးပါတယ္ ဆိုၿပီး လႊတ္ေပးခဲ့တုန္းကလည္း ကိုသန္႔ေဇာ္ မပါ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ျပန္လြတ္လာတဲ့သူေတြကို ဘယ္တာ၀န္ရွိသူေတြကမွ ေတာင္းပန္မႈမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့သလို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ရမလိုေတာင္ ေျပာခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ ျပန္လြတ္လာသူေတြဟာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးဒုကၡေတြ ေ၀ခဲ့တယ္။ ဘယ္တာ၀န္ရွိသူကမွ ေလ်ာ္ေၾကးေပးတာမ်ိဳး၊ ျပန္လည္ကုစားေပးခဲ့တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါဟာ မွားယြင္းေၾကာင္းသိတယ္ဆိုရင္ အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းပန္ရမွာပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ၊ ျပန္လည္ကုစားမႈေတြ ေပးရမွာပါ။ ဒါ ႏုိင္ငံတကာအစိုးရမ်ားရဲ႕ က်င့္၀တ္ျဖစ္ပါတယ္။
မွားခဲ့တာကို ‘မွားပါတယ္’ လို႔ ၀န္ခံေျပာဆိုျခင္းဟာ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အေကာင္းဆံုးေဆးတစ္ခြက္ပါ။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးေရးအတြက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနပါတယ္ဆိုတာကို ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ဖို႔ အင္မတန္ ခက္ပါလိမ့္မယ္။
ကိုသန္႔ေဇာ္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ဟာ အစိုးရရဲ႕ တာ၀န္ပ်က္ကြက္မႈေတြကို မီးေမာင္းထိုးျပေနတဲ့ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ မွား ယြင္းစြာ ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေနတာေတာင္မွ မေတာင္းပန္တဲ့အျပင္ အခုခ်ိန္အထိ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာဟာ အလြန္ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူျဖစ္သလို ႀကီးမားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္း မျပဳရလို႔ ျပည္တြင္းနွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒေတြက ျပ႒ာန္းထားေပမယ့္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ႏွိပ္စက္ျခင္းေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြအေပၚ အေရးယူတာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ ကာကြယ္ေပးထားျခင္းဟာ ႏုိင္ငံေတာ္က ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္းကို မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ၿပီး က်ဴးလြန္ေနသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီအတြက္ တာ၀န္ရွိပါတယ္။
အခု ကိုသန္႔ေဇာ္ကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ့တဲ့ သူ႔အမႈအေၾကာင္းကို ဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ ဘယ္ေလာက္ရက္စက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း
ေန႔စြဲ။ ။ ၃၁၊ ၇၊ ၉၅
၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔မွာ ကြၽႏု္ပ္၏ ၿခံဝင္းတံခါးကို ဖ်က္ဆီးဝင္ေရာက္ၿပီး ဧည့္စာရင္း စစ္မည္ဟုဆိုကာ အိမ္တံခါးကို ဖြင့္ခိုင္းပါသည္။ အိမ္တံခါးဖြင့္၍ေပးၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ကြၽႏု္ပ္အား လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး အမ်ဳိးသားေထာက္လွမ္းေရးမွဟုဆိုကာ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ႏွင့္ ၿခံဝင္းအတြင္းတို႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ကို ေခၚေဆာင္ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာေဖြၾကသည္ဟု ေနာက္မွ သိရပါသည္။
ကြၽႏု္ပ္အား ဖမ္းဆီးခ်ိန္တြင္ ကြၽႏု္ပ္သေဘာေပါက္သည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနားကိစၥႏွင့္ လာမည့္ ၁၉ ရက္ေန႔ အာဇာနည္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္တြင္ ဦးေဆာင္မႈအခန္း၌ ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္းကို သိရွိသြားသျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽႏု္ပ္အား တင္ေဆာင္သြား သည့္ သံလ်င္ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမွ လင့္႐ိုဗာ ကားျပာေလးသည္ တေနရာတြင္ ေခတၱရပ္ၿပီး ‘မိုးေက်ာ္သူ’ (၁၈ ႏွစ္) အား ဖမ္းဆီးလာသည္ကို ေတြ႔ရေသာအခါ ကြၽႏု္ပ္ အဖမ္းခံရသည့္ကိစၥမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အာဏာဖီဆန္ေရးျပဳလုပ္မည့္ အစီအစဥ္တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏ္ုပ္၏ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လုပ္ငန္းေရးရာ အသီးသီးတြင္ လည္းေကာင္း၊ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ (အတြင္းစည္း) မရွိသူ (သုိ႔မဟုတ္) မသိသူတစ္ဦး ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ‘မိုးေက်ာ္သူ’ ဆိုေသာ လူငယ္ေလးမွာ ႐ိုးသားၿပီး အိမ္၏ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေက်ာင္းမွထြက္ကာ အလုပ္လုပ္ေနသူ တစ္ဦး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာသည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနားတြင္ အခမ္းအနားလာၿပီး တက္ေရာက္သူအျဖစ္ တစ္ႀကိမ္သာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ စကားေျပာဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ဒီမွာ က်င္းပေသာ စည္းေဝးပြဲမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း စည္း႐ံုးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္ တစ္ႀကိမ္မွ်မေတြ႔ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကြၽႏု္ပ္ဖမ္းဆီးခံရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ စဥ္းစားမရႏုိင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ထပ္ၿပီး ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္မယ္ ဆိုပါကလည္း ၁၂၊ ၇၊ ၈၉ ရက္ေန႔ ေန႔လယ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္မွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္(MP)၊ ဦးျမင့္ေဆြ၊ ဦးခင္ေမာင္ဦး (မခ) တို႔ကိုသာလွ်င္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္ကို အနည္းငယ္သာ ေျပာျပထားတာပဲရွိပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို သန္လ်င္ဘက္ကမ္းမွ သေဘၤာျဖင့္ ရန္ကုန္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာကို အဝတ္စည္း၍ ေခၚေဆာင္ သြားပါတယ္။ တေနရာအေရာက္တြင္ ဆင္းခိုင္းၿပီး အခန္းငယ္တစ္ခုအတြင္းသို႔ လူခြဲ၍ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို လက္ထိပ္ခတ္သည့္အျပင္ ဝါယာႀကိဳးမ်ားျဖင့္ပါ တကိုယ္လံုးကို ပတ္ၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ထားပါသည္။ ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္ကိုေမးပါတယ္ “သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံုကိုခြဲတာ မင္းမဟုတ္လားတဲ့၊ ဘာမွ မျငင္းေနနဲ႔ေတာ့တဲ့၊ ဒီဗံုးကို ဘယ္ကရလဲ” တဲ့။ ကြၽႏု္ပ္ ေခါင္းနားပန္း ႀကီးသြားရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တသက္တာတြင္ မခံစားဖူးေသာ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မႈႀကီးကို တမုဟုတ္ခ်င္း ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ လံုးဝမဟုတ္ေၾကာင္း၊ လံုးဝ မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေခ်ပပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာဆီသို႔ လက္သီးမ်ားျဖင့္ မိတ္ဆက္လိုက္ၾကပါတယ္။ လက္သီးဆုေၾကးမ်ားပင္ မကေတာ့ဘဲ ဝါယာႀကိဳးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တုတ္မ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း ႐ိုက္ႏွက္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာအား အဝတ္စည္းထား၍ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္က ဝိုင္းၿပီး ႐ိုက္ႏွက္ေနသည္ကို မခန္႔မွန္းႏုိင္ေတာ့ပါ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ႏွစ္ေယာက္တစ္ဖြဲ႔ခဲြကာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းျဖင့္လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္အား နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႏွိပ္စက္၍ ဗံုးေဖာက္ခြဲေၾကာင္း အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းၾကပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေသခ်င္ေသပေလ့ေစေတာ့ အမွန္တရားပဲ၊ လံုးဝ ဝန္မခံဘူးဆိုၿပီး ႀကိတ္မွိတ္ခံေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ၎ဗံုးကိစၥတြင္ လံုးဝပါဝင္ပတ္သက္ျခင္းမရွိေၾကာင္း အခ်ိန္ေနရာ၊ သြားလာလႈပ္ရွားမႈ အတိအက်ကို အေထာက္အထားခုိင္လံုစြာျဖင့္ သက္ေသသကၠာယမ်ား ခိုင္လံုစြာျဖင့္ မည္မွ်ပင္ ထပ္တလဲလဲ ေျပာျပေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္ကို စစ္ေဆးေနေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼပင္ ဗံုးခြဲသည္ဟု ႐ိုက္ႏွက္ထိုးႀကိတ္၍ ဝန္ခံခိုင္းသည္။ ၎တို႔ ကြၽႏု္ပ္အား ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ားထဲတြင္ ႏွစ္ရက္တိတိ အစာမေကြၽး၊ ေရမတိုက္ျခင္း၊ ဦးေခါင္းကို လံုးပတ္တစ္က်ပ္လံုးရွိ တုတ္ထိပ္ဖ်ားျဖင့္ အခ်က္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ႐ိုက္ျခင္း၊ မတ္တတ္ရပ္ ေျခကားၿပီး ဒူးကို ေကြးခိုင္း၊ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ေျခဖေနာင့္ေအာက္တြင္ အပ္ ေထာင္ထားျခင္း၊ ႏွစ္ရက္တိတိ မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းျခင္းႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္၏ လိင္တံကို တုတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းတို႔မွာ ကြၽႏု္ပ္အတြက္ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲခန္းသို႔ ေရာက္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ၎တို႔ မည္မွ်ပင္ ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္ေစ ကြၽႏု္ပ္သည္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝက်ဴးလြန္ျခင္းမရွိေသာ သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ကြဲမႈကို ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝမလုပ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ျငင္းဆိုေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ကို ရွာေဖြရာတြင္လည္း အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး စာရြက္ စာတမ္း တေစာင္တေလေသာ္လည္းေကာင္း ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္း တပိုင္းတစေသာ္လည္းေကာင္း အလ်ဥ္း ရွာေဖြေတြ႔ရွိျခင္း မရွိၾကပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား အတင္းပင္ ႐ိုက္ႏွက္ညွဥ္းဆဲ၍ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ထက္ေစာ၍ အဖမ္းခံရသူ ‘+++’ (၂၂ ႏွစ္၊ NLD လူငယ္) ကို ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႔ေမွာက္သို႔ေခၚလာၿပီး +++ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ေျပာခိုင္းေစသည္မွ…“ကုိသန္းေဇာ္ အသားအနာမခံနဲ႔ေတာ့၊ က်ေနာ္ေတာ့ ဝန္ခံလုိက္ၿပီ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ေယာက်္ားပဲ ဟုတ္တယ္လုိ႔ ဝန္ခံလုိက္ေတာ့”လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္လည္း လြန္စြာေဒါသျဖစ္မိၿပီးေတာ့ “မင္းလည္းမဟုတ္ဘူး၊ ငါလည္းမဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဝန္ခံရမွာလဲ”လုိ႔ ေျပာအၿပီးမွာ ကြၽႏု္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခႏၵာကုိယ္အႏွံ႔အျပားအေပၚ လက္သီးမ်ား တုတ္မ်ားျဖင့္ ထုိးႀကိတ္ ရိုက္ႏွက္တာကုိလည္း ခံရပါတယ္။
++++ဟာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ မျဖစ္ခင္ကေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားခ်ိန္မွာေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားၿပီးတုန္းကေရာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ အနီးကပ္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားစြာ ပါတီလုပ္ငန္းမ်ား ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ကြၽႏု္ပ္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ ေအာက္ေျခစည္းရံုးေရးကအစ အတူတူ အနီးကပ္ဆံုး တြဲလာခဲ့သူ တက္ၾကြသူတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္မိပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ညီညီဦးကို ႐ိုက္ႏွက္ညွဥ္းပန္း၍ အတင္းအဓမၼဝန္ခံခိုင္းၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ++++ ကဲ့သို႔ ဝန္ခံေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါသည္။ မည္သို႔ပင္ ႐ိုက္ႏွက္ေစကာမူ ကြၽႏု္ပ္သည္ အခင္းျဖစ္ပြားခ်ိန္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ မတိုင္မီ တစ ရက္ ႏွစ္ရက္ကပင္ N.L.D ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနား အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္း NLD ရံုးတြင္ အမွတ္တရ စာေစာင္ထုတ္ေဝေရးကို က်ေနာ္က ဦးေဆာင္၍ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ အတူတူပင္ ညီညီဦးလည္း ကြၽႏု္ပ္အနီးတြင္ ရွိေၾကာင္း ၎တို႔ကို အခမ္းအနားတက္ေရာက္လာသူ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစံုမွ ပုဂၢဳိလ္မ်ား သိၾကသည့္အျပင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ႐ံုးခန္း NLD ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူမ်ားလည္းသိေၾကာင္း စသည့္ တိက်ေသခ်ာခိုင္လံုသည့္ အေထာက္အထားမ်ား ျပဆို ေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္၍ အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ +++ ကို ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ထပ္မံေျပာခိုင္းပါတယ္။ “ကိုသန္းေဇာ္ ေျပာလိုက္ပါေတာ့။ လုပ္တယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္ေတာ့ ေျပာလိုက္ၿပီ”ဟု မိုးေက်ာ္သူက ငိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္ထဲတြင္ ဝမ္းနည္းျခင္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္းတို႔ ေရာျပြန္းၿပီး “+++ မင္းလည္း ဘာမွမလုပ္ဘူး။ ငါလည္း မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔ထဲက ဘယ္သူမွ မလုပ္ဘူး။ ဒီကိစၥ ငါတို႔နဲ႔ လံုးဝမပတ္သက္ဘူး။ မင္းတုိ႔ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဝန္ခံရတာလဲ”လို႔ မဆိုင္းမတြဘဲ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ခႏၶာကုိယ္အႏွံ႔အျပားတြင္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား ပရပြျဖစ္ေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာတျပင္လံုး ေသြးခ်င္းခ်င္းရဲေနပါၿပီ၊ ဦးေခါင္းကလည္း ေရအိုးကို ေခါင္းတြင္စြပ္ထားၿပီး ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႀကီးကို ေရအိုးေပၚ ဖိထားသလို တင္းက်ပ္ေလးလံစြာ ခံစားေနရပါၿပီ။
ကြၽႏု္ပ္ ထပ္တလဲလဲ သက္ဆိုင္ရာမ်ားကို ေျပာပါသည္။ သန္လ်င္ ေရနံခ်က္စက္႐ံုဝင္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္စဥ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မပါဝင္ မပတ္သက္ၾကပါ။ တရားခံအစစ္အမွန္ကို ႀကိဳးစားၿပီး စံုစမ္းေထာက္လွမ္းၾကပါ။ ကြၽႏု္ပ္တို႔မွာ တရားခံအစစ္အမွန္မ်ား လံုးဝအလ်ဥ္း မဟုတ္သည့္အတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း နစ္နာသည္။ ျမန္မာႏုိ္င္ငံ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔ အရွက္တကြဲျဖစ္မယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တိုင္းျပည္ကို အလြန္ခ်စ္ပါသည္။ ေရနံခ်က္စက္႐ံုႀကီး ေပါက္ကြဲသြားေအာင္ႏွင့္ တျခားျပည္သူလူထု နစ္နာေစမည့္ အဖ်က္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ေဆာင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္တြင္းမွ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာဂဏစြာ ေျပာျပပါေသာ္လည္း ႐ိုက္ႏွက္၍သာ အတင္းဝန္ခိုင္းေနပါသည္။
ကြၽႏု္ပ္အား စစ္ေဆးႏိွပ္စက္မႈမ်ား သံုးရက္ၾကာေသာအခါ +++ ကို ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ထပ္မံ၍ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕သို႔ ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ဝန္ခံဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ +++၏ မ်က္ဝန္းတြင္းမွာလည္း ကြၽႏု္ပ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႏွင့္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈ အရိပ္အေရာင္မ်ား ျမင္ေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကေတာ့ စူးစူးရဲရဲပဲ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္တယ္။ ေဒါသျဖင့္ သူ႔ကို ျပန္ေျပာတယ္။ “မင္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ဝန္ခံရတာလဲ မင္းေျပာတာေတြ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး” ကြၽႏု္ပ္၏စိတ္ေတြ ထူပူေနၿပီ အိပ္ခြင့္မေပးတာ၊ နားခြင့္မေပးတာ၊ အစာစားခြင့္ မေပးတာ၊ ေရေသာက္ခြင့္မေပးတာ၊ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႐ုိက္ႏွက္ေနတာ၊ စနစ္တက် ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေနတာ၊ သံုးရက္သံုးညရွိၿပီ၊ +++ ေျပာပံုကိုလည္းၾကည့္ဦး “ကြၽႏု္ပ္အိမ္မွာ သူနဲ႔ကြၽႏု္ပ္ ၆ ရက္ေန႔ တညလံုး ဗံုးကို ျပဳလုပ္တပ္ဆင္တယ္” တဲ့။ “ကိုသန္းေဇာ္ ဘာမွ ျငင္းမေနနဲ႔ေတာ့ အသားနာခံမေနနဲ႔ေတာ့”တဲ့၊ “လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရမွာေပါ့” တဲ့။
ကြၽႏု္ပ္ အျပတ္ျငင္းလုိက္တဲ့ အသံရဲ႕ေနာက္ပိုင္း ကြၽႏု္ပ္မွတ္မိတယ္ ၁ဝ ေယာက္ေလာက္က ကြၽႏု္ပ္ကို ၀ိုင္း႐ိုက္တယ္။ နံၾကားထဲကို လက္သီးနဲ႔ ထုိးတဲ့သူက ထုိးတယ္ (ကြၽႏု္ပ္ကို အဲဒီအခ်ိန္က မ်က္ႏွာကို အဝတ္မစည္းထားဘူး) ကြၽႏု္ပ္ ေခြလဲသြားတယ္၊ လက္ထိပ္ကို ေနာက္ျပန္ခတ္ထားတယ္။ ကိုယ္ကိုလည္း လက္ထိပ္ အျပင္ ထပ္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ထားတယ္။ နာၾကည္းမႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ေဒါသျဖစ္မႈ၊ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္လိုမႈ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္မႈ၊ စိတ္ေၾကကြဲ ယူက်ဳံးမရျဖစ္မႈ စတာေတြဟာ ေရာယွက္ျပင္းထန္စြာ ေပါက္ကြဲေနစဥ္မွာပဲ ကြၽႏု္ပ္ အႀကံတစ္ခု ရလာတယ္။ (ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည္ဟု ယူဆၿပီး ဖမ္းဆီးထားသူေတြလည္း အေယာက္ ၂ဝ ေက်ာ္ေနၿပီ) အဲဒါက ကြၽႏု္ပ္မျဖတ္ရင္ ဒီကိစၥၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားလံုးက အသား အနာမခံႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး၊ တေလသံတည္း ျဖစ္ကုန္ၿပီ ကြၽႏု္ပ္ဆီမွ ဂိတ္ဆံုးေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္ တခုခုလုပ္ရေတာ့မယ္ေပါ့ ေသမလား သို႔မဟုတ္ ျပန္တုံ႔ျပန္မလား ဒါပဲရွိေတာ့တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး ျပန္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ကြၽႏု္ပ္ ေခြၿပီးလဲက်သြားတာကို ႏွစ္ေယာက္က ခ်ဳပ္ေပးတယ္။ ထုိးႀကိတ္လိုက္၊ ႐ုိက္လိုက္ေပါ့။ ကြၽႏု္ပ္ တစ္ခြန္းပဲေျပာလိုက္တယ္။ “ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ခ်င္တာ က်ေနာ္ေျပာမယ္” ကြၽႏု္ပ္ကို ႐ုိက္ႏွက္တာ ရပ္သြားတယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြ ၿပံဳးလာတယ္၊ ခက္ထန္ေနတာက ကြၽႏု္ပ္ေပါ့။
ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေပးတဲ့သူက ‘မိုးသီဟ’ဆိုသူ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ လမ္း ၄ဝ တြင္ ေနထိုင္သူ၊ ကြၽႏု္ပ္က လိပ္စာကို အိမ္နံပါတ္မွအစ အတိအက် ေျပာလိုက္တယ္။ ၎ မိုးသီဟသည္ ၁၉၈၉ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔က ေတာ ခိုသြားတာက အစေပါ့ တေန႔ ကြၽႏု္ပ္ဆီေရာက္လာၿပီး ဗံုးခြဲရန္ လာေရာက္ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္ကလည္း လုပ္ေပးမည္ဟုေျပာၿပီး လုပ္ေပးလိုက္ေၾကာင္းေပါ့ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ခ်က္ခ်င္းပဲ မိုးသီဟ လိပ္စာအတိုင္း သြားဖမ္းတာေပါ့၊ မမိဘူးတဲ့ (ဘယ္မိမွာလဲ မိုးသီဟက ရွိမွမရွိတာ သူက ေတာထဲမွာပဲ။ မရွိတဲ့သူ ဖမ္းလို႔မရမယ့္ သူေတြကို ေျပာရတာ။ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ကိုယ္ေျပာလို႔ အဖမ္းခံရရင္ သမိုင္းပ်က္မွာေပါ့ သမိုင္းေတာ့ ဘယ္အပ်က္ခံပါ့မလဲ) ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ျပန္ေရာက္ေတာ့ “မင္းေျပာတာေတြ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ ေတာခိုသြားၿပီး ကတည္းက အိမ္ကို ျပန္မလာဘူး” တဲ့၊ အိမ္က ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕ကို သိမ္းဆည္းလာၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ကြၽႏု္ပ္ကို ျပတယ္။ မိုးသီဟ အလွ႐ိိုက္ထားတဲ့ ပို႔စကတ္ဆိုက္ အျဖဴအမည္းဓာတ္ပံုေတြ၊ ကြၽႏု္ပ္က “ဟုတ္တယ္ အခု သူနဲ႔ေတြ႔တာ ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ” ဆိုၿပီး အသားနားဆံုး ပံုတစ္ပံုကို ညႊန္ျပလိုက္တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ ထင္ထားသည့္အတိုင္းပဲ ေနာက္ေန႔ သတင္းစာ၊ ေရဒီယို၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေတြထဲမွာ ပါလာပါေတာ့တာပါပဲ။ တကမာၻလံုး သိကုန္ၿပီေပါ့ ဒီသတင္းက အမွန္လား အမွားလား တကယ္လား လံၾကဳပ္လားဆိုတာ ဘန္ေကာက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက အေျဖေပးလိုက္တယ္။ မိုးသီဟက ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ေတြ သတင္းစာဆရာေတြကို ကြၽႏု္ပ္တို႔မဟုတ္ေၾကာင္း၊ NLD ကို သိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းေပါ့။ မေရွးမေႏွာင္းတင္မွာပဲ KNU အဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ ေစာဘိုျမကလည္း သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ခြဲသူမွာ မိမိတို႔၏ လက္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ NLD မွ လူငယ္မ်ားႏွင့္ လံုးဝမပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာသို႔လည္းေကာင္း နဝတ သို႔ လည္းေကာင္း အသိေပးေၾကညာပါတယ္။ (ထိုအေၾကာင္းမ်ားမွာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းေရာက္မွ ၾကားသိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။)
၁၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔မွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ပို႔ပါတယ္။ ထိုေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ကို ထားရွိရာ အထူးတိုက္ခန္းမွေန၍ ေစာင္ျဖင့္အုပ္ၿပီး အခန္းတစ္ခုသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ထုိင္ေစၿပီးမွ အုပ္ထားေသာေစာင္ကို ခြာခ်လိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕တြင္ ပထမဦးဆံုးေတြ႔ရွိသူမွာ တရားသူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ ၿပီး (သူ႔ကိုယ္သူ ကြၽႏု္ပ္အား မိတ္ဆက္ေပးေသာေၾကာင့္ တရားသူႀကီးမွန္း သိရပါတယ္) လက္ဝဲဘက္ေဘးတြင္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔သည္ သက္ေသမ်ားဟု ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ လက္ယာဘက္တြင္ အေဝးထိန္း ဗီြဒီယိုကင္မရာတစ္ခု ေထာင္ထားၿပီး ၎မွန္ဘီလူးက ကြၽႏု္ပ္အား ခ်ိန္ရြယ္ထားပါတယ္။ ၎ဗြီဒီယို ကင္မရာေဘးတြင္ ျမန္မာသတင္းစဥ္ (သို႔) ေထာက္လွမ္းေရးမွဟု ယူဆရေသာ ကြၽႏု္ပ္အား ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူေနသည့္ ဓာတ္ပံုကင္မရာသမားတစ္ဦးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕ ႏွစ္ေပခန္႔အကြာ စားပြဲခင္း၏ေအာက္တြင္ အသံဖမ္း မိုက္က႐ိုဖုန္း (Microphone) အျပာေလးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၎မွထြက္လာေသာ ဓာတ္ႀကိဳးသည္ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ေက်ာ ဆယ့္ႏွစ္ေပခန္႔အကြာရွိ တိတ္ေခြႏွစ္ေခြထည့္ထားေသာ ကက္ဆက္ရီေကာ္ဒါ ႏွစ္လံုးဆီသို႔ ဆက္သြယ္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ၎အနီးအနားတြင္ စစ္တပ္မွ အရာရွိအခ်ဳိ႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ လွည့္ၾကည့္ေသာေၾကာင့္ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
တရားသူႀကီးဆိုသူက သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း မေပးလိုပါက မေပးပဲေနလို႔ရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ မဆိုင္းမတြပင္ “ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ဆႏၵ လံုးဝမရွိေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္မွာ က်န္းမာေရး မေကာင္းေၾကာင္း၊ တရား႐ံုး ေရာက္မွသာ အမ်ားေရွ႕ေမွာက္္တြင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမွာျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက ကြၽႏု္ပ္အား “စဥ္းစားပါဦး။ အခု တခါတည္း ေျဖာင့္ခ်က္ေပးေစလိုေၾကာင္း” ေျပာရာ ကြၽႏု္ပ္က “အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ကြၽႏု္ပ္တြင္ လံုးဝ ဆႏၵမရွိပါေၾကာင္း၊ စဥ္းစားၿပီးမွ တရားသူႀကီးမင္းအား ေျပာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက “ထပ္မံစဥ္းစားပါရန္” စဥ္းစားဖို႔ ခဏအခ်ိန္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ေန႔လယ္ ၁၂းဝဝ နာရီေက်ာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ကြၽႏု္ပ္ကို ေစာင္ၿခံဳေစ၍ အျပင္သို႔ေခၚသြားၿပီး တျခားအခန္းတစ္ခုထဲသို႔ ေခၚသြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ဆဲဆိုၿပီး ဝိုင္းထုိးႀကိတ္ၾကတယ္။ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ေဆာင့္ကန္တယ္။ ေစာင္ကို ခြာလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို လက္သီးေတြနဲ႔ ထုိးတယ္။ ကြၽႏု္ပ္အား စတင္ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးႏွိပ္စက္ေသာ ရန္ကုန္တိုင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ က်ဳိက္ဝိုင္းဘုရားလမ္းရွိ ေအာင္သေျပ ရဲရိပ္သာမွ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေျဖာင့္ခ်က္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း တရား႐ံုးေရာက္မွ အမွန္အတိုင္း အမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေျပာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ေတာင္းပန္တိုးလွ်ဳိး၍ ေျပာပါတယ္။ အခ်ိန္မွာလည္း တျဖည္းျဖည္း ညအခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ေရဒီယိုမွ ည ၈နာရီ ထိုးသည့္အသံ သတင္းေၾကညာေသာအသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ေကာင္းစြာၾကားေနသည္မွာ ၎သတင္းတြင္ စစ္ခံု႐ံုးမ်ားဖြင့္လွစ္ျခင္းကို ေၾကညာသံ ၾကားရပါတယ္။ မေရွးေႏွာင္းတြင္ နဝတ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ဦးခင္ညြန္႔က သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေပါက္ကြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကညာသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက တျခား မၾကားႏိုင္သည့္ေနရာကို ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ မေပးခ်င္၍ တမင္ အခ်ိန္ဆြဲေနလည္း မရပါ။ အတင္းအဓမၼပင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႕မွ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူ တို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးသြားေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္အားျပပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ေနပါတယ္။ ႏွိပ္စက္မႈ ျပင္းထန္ၿပီး မေပးလွ်င္မရေၾကာင္း အဓမၼျပဳလုပ္ခိုင္းပါသည္။ အခ်ိန္မွာ ည ၉ နာရီ ေက်ာ္ေနပါၿပီ၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမည့္ တရားသူႀကီးႏွင့္ သက္ေသဆုိသူ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္မွာ ကြၽႏု္ပ္က ေျဖာင့္ခ်က္မေပးမခ်င္း ေစာင့္ေနပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼ အခန္းထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ကုလားထိုင္တြင္ အတင္းထုိင္ေစ၍ ၎တို႔ ေအာင္သေျပရဲရိပ္သာ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ လံၾကဳပ္ေျပာခဲ့သည့္ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအေၾကာင္း ေျပာခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ စိတ္မပါ့တပါျဖင့္ လည္းေကာင္း ေမးခြန္းမ်ားကို ျပန္လည္ေျဖဆိုျခင္းကို တံုဏွိဘာေဝေနျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ဂရုမထားသည့္ ဟန္မ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေရွ႕ေနာက္မညီေအာင္ လံၾကဳပ္ေျဖာင့္ခ်က္ႀကီးကို ညသန္းေခါင္ ၁၂းဝဝ နာရီအထိ ေျပာခဲ့ရပါတယ္။
၂၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ကြၽႏု္ပ္အား တိုက္ခန္းဝင္းေရွ႕တံခါးမွ ထုတ္၍ ကားျဖင့္ လာေရာက္ေခၚ သြားပါတယ္။ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ေဘးရွိ ခန္းမတစ္ခုသို႔ ေခၚသြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ၎ေနရာတြင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရာ ကြၽႏု္ပ္ပါ လက္ထိပ္ခတ္ထားၿပီး အတူထိုင္ခိုင္းထားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ မ်က္ႏွာမ်ားကို မဖံုးထားသည့္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္အားလံုးကို ျမင္ေနရပါတယ္။ တရားစစ္ ေဆးၾကားနာဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္က အထင္ျဖင့္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔အား ယခု လုပ္ေနသည္မွာ စစ္ခံု႐ံုးျဖစ္ေၾကာင္း ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အမွန္အတုိင္း ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာရန္ အထပ္ထပ္မွာ ၾကားပါတယ္။
ေသခ်ာပါတယ္။ စစ္ခံုရံုးျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ဆင္ၿပီးတာနဲ႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သံုးဦးကို ၎ခုံရံုးစင္ျမင္ေရွ႕တြင္ ထိုင္ေစပါတယ္။ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ညြန္႔(ေလ) ဥကၠ႒ျပဳလုပ္ေသာ စစ္ခံု႐ံုးျဖစ္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲသည္ဟုဆိုကာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက စာတတန္ ေပတတန္ျဖင့္ စစ္ခံု႐ံုး တရားသူႀကီးမ်ားအား ဖတ္ျပၿပီး ကြၽႏု္ပ္တို႔ တရားခံသံုးေယာက္အား ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးပါရန္ ေျပာပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို စြဲဆိုထားေသာ ပုဒ္မမ်ားမွာ ၃ဝ၂/၁ (ခ) ၃၄ ဟုလည္း တပ္ထားပါတယ္။ ၎စြဲခ်က္မ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တင္မဟုတ္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ပါတီကိုပါ ေစာ္ကား သိကၡာခ်ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ႏွင့္ လံုးဝမပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈမျဖစ္သြားမီေန႔မ်ား၊ ဗံုးကြဲသည့္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ႏွင့္ ဗံုးကြဲၿပီးေနာက္ပိုင္းအထိ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘယ္ေနရာတြင္ရွိသည္၊ ဘယ္သူေတြႏွင့္ ရွိေနသည္၊ ဘယ္အခ်ိန္တြင္ရွိေနသည္ စသည္ျဖင့္ တိက်ခိုင္လံုေသာ အေထာက္အထားမ်ား သက္ေသမ်ားျပဆိုႏိုင္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား စစ္ေဆးေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အရြယ္ျဖင့္မလိုက္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈတို႔ကို မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား အလိုက်ေျပာခဲ့ရေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ လံုးဝ လံုးဝ အျပစ္မရွိပါေၾကာင္း ႏွစ္နာရီခန္႔ ကြၽႏု္ပ္ေလွ်ာက္လဲ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ထုိအခါ တရားသူႀကီး ဥကၠ႒ေအာင္ညြန္႔က ေခတၱနားမည္ဟု အမိန္႔ေပး၍ တရားစစ္ေဆးျခင္းကို ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီတြင္ ေခတၱရပ္နားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက အတင္းဆြဲေဆာင့္၍ ကားေပၚတင္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္တြင္းသို႔ ျပန္ပို႔ပါတယ္။ ကားေပၚတြင္လည္း အကန္ခံရပါေသးတယ္။
ေန႔လယ္ ၁းဝဝ နာရီတြင္ ထပ္မံၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက လာေခၚ၍ တရား႐ံုးသို႔ ကားျဖင့္ပို႔ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားရံုးစင္ျမင့္ေရွ႕တြင္ ထုိင္ခိုင္းၿပီး တရား႐ံုးအစီအစဥ္ကို စတင္ရာ တရားသူႀကီးဥကၠ႒ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ညြန္႔(ေလ)က “တရားခံမ်ားျဖစ္ၾကေသာ နံပါတ္(၁)တရားခံ ေမာင္သန္းေဇာ္၊ (၂) တရားခံ ညီညီဦး၊ (၃) တရားခံ ေမာင္မိုးေက်ာ္သူတို႔အား စစ္တရားခံု႐ံုး အမွတ္(၁)မွ အျပစ္ရွိသည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ အျပစ္ေပးမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ”ဟု ေမးပါသည္။ ထုိအခါ ကြၽႏု္ပ္က စတင္ၿပီး ၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ ေရနံခ်က္စက္႐ံုးဝန္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအတြက္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝပတ္သက္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝမျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ အျပစ္မရွိသည့္အတြက္ အျပစ္ေပးစရာမလိုအပ္ေၾကာင္း လံုးဝလႊတ္ေပးရန္ လိုလားေၾကာင္း၊ ဓမၼပါလၾသဝါဒတြင္ “ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေသာ တရားခံဆယ္ဦး လြတ္သြားျခင္းထက္ လံုးဝ အျပစ္မရွိေသာ သူတေယာက္အား အျပစ္မေပးမိပါေစႏွင့္”ဟု မိန္႔ဆိုထားသည္ကို သတိျပဳရန္၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားေသ လႊတ္ေပးပါရန္ စသည့္ အခ်က္မ်ားအပါအဝင္ အမႈက်ဴးလြန္ျခင္းမရွိသည့္ သက္ေသအေထာက္အထားမ်ား ထုေခ် ေလွ်ာက္လဲပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးသည္ ကြၽႏု္ပ္အပါအဝင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ပါ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ယူဆသည္ဟုဆိုကာ ‘ေသဒဏ္’အမိန္႔ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ျဖစ္စဥ္မွာ ‘ေသဒဏ္’ အျပစ္တစ္ခုတည္းတြင္သာ မကပါ။ ၅၊ ၉၊ ၈၉ ေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ညီညီဦး အား လက္ကို ႀကိဳးမ်ားျဖင့္တုပ္ၿပီး အင္းစိန္ႀကိဳးတိုက္မွ ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီခန္႔တြင္ ေခၚသြားၿပီး၊ သံေျခက်င္းမ်ား ခတ္ေစပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေခါင္းစြပ္မ်ားစြပ္၍ ကားျဖင့္ တေနရာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ယခင္ ‘ေသဒဏ္’ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ စစ္ခံု႐ံုးအမွတ္(၁)ေနရာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အစိုးရ ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္ဟုဆိုကာ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈ ပုဒ္မ ၁၂၂ (၁)ျဖင့္ တရားစြဲဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဤအထက္ပါအမႈတြင္လည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ အစိုးရဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား မျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ႏြယ္ၿပီး အေထာက္အထားခိုင္လံုျပည့္ဝစြာျဖင့္ တစ္ဦးခ်င္း အျပစ္မရွိေၾကာင္း အခ်ိန္မ်ားစြာ ေလွ်ာက္လဲေခ်ပေသာ္ျငားလည္း ကြၽႏု္ပ္အပါအဝင္
ေမာင္ညီညီဦး (NLD လူငယ္တာဝန္ခံ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္)
ေဒါက္တာထြန္းသူ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ စည္းရံုးေရး NLD အဖြဲ႔ဝင္)
ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္ဆန္း (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေဌးလြင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေထြးေမာင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္အံုးဝင္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္စန္းေအာင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္သန္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္မိုးေက်ာ္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေနလင္းစိုးရင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေဇာ္ထြန္းသက္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္သက္ခိုင္ (ဗကသ၊ သုဝဏၰၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္ေအာင္ေအာင္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္မိုးသက္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
စုစုေပါင္း ၁၆ ေယာက္အား ပုဒ္မ ၁၂၂(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈျဖင့္ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ထိုသုိ႔ ျပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ ႀကိဳးတိုက္ထဲတြင္ ခါးသီးေသာအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို လက္သီးဆုပ္မပ်က္ ရင္ေကာ့ခံစားရင္း ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္တြင္းမွ ႏို္င္ငံေရး ေတာင္းဆိုမႈမ်ား သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ဖန္တီးသည္ဟုဆိုကာ သရက္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေသြးရဲရဲ သံရဲရဲ အ႐ိုက္အႏွက္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳလုပ္၍ ကြၽႏု္ပ္အား လံုၿခံဳေရးအေစာင့္မ်ားျဖင့္ ၂၆၊ ၉၊ ၉ဝ ေန႔တြင္ ပို႔လိုက္ပါသည္။
ယခု ကြၽႏု္ပ္အား ၁/၉၃ျဖင့္ ေသဒဏ္မ�
0 မွတ္ခ်က္ကေလးေရးေပးေနာ္.:
Post a Comment