တရုတ္၊ အဂၤလိပ္ ႏွင့္ ျမန္မာ့ သယံဇာတ

မန္မာနုိင္ငံဟာ အိမ္နီးခ်င္းနုိင္ငံမ်ားထက္စာရင္ သဘာဝ သယံဇာတ ေပါၾကြယ္ဝတဲ့ နုိင္ငံတစ္နုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခ်ိန္ေတြမွာ သဘာဝသယံဇာတကပဲ နုိင္ငံျခားေငြ အမ်ားဆံုးရွာေဖြေပးနုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားစုကို အိမ္နီးခ်င္း တရုတ္နုိင္ငံမွ ေစ်းေကာင္းေပးကာ ဝယ္ယူခဲ့ေပမယ့္ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာေတာ့ ထိုင္းနယ္စပ္ဆိုရင္ ထိုင္းနုိင္ငံ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္စပ္ဆိုရင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဆီကို တင္ပို႔ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမွ စၿပီး လက္မႈပစၥည္းမ်ားအျပင္ လယ္ယာနဲ႔ သစ္ေတာထြက္ပစၥည္းမ်ားကို ေစ်းေကာင္းေပးၿပီး အမ်ားဆံုးမွာယူတဲ့နုိင္ငံကေတာ့ တရုတ္နုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာနုိင္ငံနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြကို အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပက စီးပြားပိတ္ဆို႔မႈလုပ္ထားခ်ိန္မွာ တရုတ္နုိင္ငံကပဲ အဓိကကုန္သြယ္ဖက္နုိင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ျမန္မာနုိင္ငံဖက္ကေန ရပ္တည္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ စီးပြားပိတ္ဆို႔ထားမႈကို ျမန္မာေတြ ႀကံ့ႀကံ့ခံေနနုိင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈေတြ မ်ားလာတာနဲ႔အမွ် တရုတ္ ကုမၼဏီေတြနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္အမ်ားအျပားလည္း ျမန္မာနုိင္ငံကို ေရာက္ရွိ ေနရာရလာၾကပါတယ္။

မေန႔တေန႔ကမွ အားကစားဂ်ာနယ္ကေန သင္းဂ်ာနယ္ျဖစ္လာတဲ့ Eleven ကစၿပီး ျပည္ပမီဒီယာ အားလံုးသာမက ထင္ရာျမင္ရာကို စည္းကမ္းမလိုပဲ ေရးခ်င္ရာေရး ေနတဲ့ facebook စာမ်က္ႏွာေတြမွာေတာ့ တရုတ္နုိင္ငံကိုေရာက္သြားတဲ့ ျမန္မာ ပစၥည္းေတြကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတ ေၾကြကြဲငိုေၾကြးေနၾကသူေတြ အမ်ားအျပား ကို ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႔ျမင့္လာရပါတယ္။

တရုတ္နုိုင္ငံနဲ႔ တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ ျမန္မာနုိင္ငံထြက္ ပစၥည္းေတြကို အတင္းအဓမၼ သိမ္းယူေနၾကတာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ တန္ရာတန္ေၾကး ေပးၿပီးမွ ဝယ္ၾကသူေတြသာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တခါတရံမွာ တန္ရာတန္ေၾကးထက္ အမ်ားႀကီးပိုေပးလို႔ ျမန္မာ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားက ျမန္မာပြဲစားမ်ားကိုမေရာင္းပဲ တရုတ္ေတြဆီကိုသာ ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေတာင္သူလည္သမားေတြအတြက္ ပိုမိုအက်ိဳးရွိေစခဲ့ပါတယ္။

လူဦးေရမ်ားျပားတဲ့ တရုတ္နုိင္ငံက ျမန္မာနုိင္ငံဖက္မွ အစားအစာနဲ႔ စြမ္းအင္နဲ႔ သစ္ေတာထြက္ပစၥည္းမ်ားကို အဓိက တင္သြင္းလိုၿပီး နည္းပညာအားနည္းၿပီး ေငြေၾကးမခ်မး္သာတဲ့ ျမန္မာေတြက တရုတ္နုိင္ငံမွ ေစ်းသက္သာတဲ့ နည္းပညာ ပစၥည္းေတြကို မွီခိုအားကိုးရပါတယ္။ ဒီေန႔ဆိုရင္ ေက်းရြာတုိင္းလိုလိုမွာ ဆုိင္ကယ္ေတြ စီးနုိင္ေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းဘီး၊ ဂ်ပန္ဘီးေတြထက္ ေစ်းအလြန္ သက္သာတာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕တုိင္း အိမ္တုိင္းလိုလိုမွာ တရုတ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ျပည့္ေနတာကို လူတုိင္းမ်က္ျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ တရုတ္ဆုိင္ကယ္ေတြ မေရာက္လာခဲ့ရင္ ဂ်ပန္ဘီးလည္း မဝယ္နုိင္၊ ထိုင္းဘီးလည္း မစီးနုိင္တဲ့လူေတြအတြက္ သြားေရးလာေရး အလြန္ မသက္မသာျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဝင္ေငြ အသင့္အတင့္ရွိတဲ့ အိမ္တုိင္းမွာ တီဗြီ၊ ဒီဗြီဒီ ၊ ပန္ကာ၊ ေရခဲေသတၱာ နဲ႔ အျခား ပစၥည္းေတြကို လူတန္းေစ့ သံုးနုိင္လာၾကပါတယ္။ တရုတ္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ တရုတ္ပစၥည္းေတြကို သံုးေနၾကသူ မဟုတ္ၾကေပမယ့္ ဝင္ေငြနဲ႔ အဆင္ေျပေျပသံုးနုိင္ေအာင္ ဖန္တီးနုိင္လို႔ တရုတ္ကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ၾကပါတယ္။

အေမရိကန္ နဲ႔ ဥေရာပ ပစၥည္းေတြကိုလည္း သံုးခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြကိုယ္တုိင္ကသာ ျမန္မာေတြကို ေပးမေရာင္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေပးမေရာင္းတဲ့ လူဆီကေန ခခယယ ေတာ့ မဝယ္နုိင္ပါ။ ျမန္မာေတြအႀကိဳက္ ေပါ၊ ေခ်ာင္၊ ေကာင္း ကိုသာ အားေပးၾကပါတယ္။ ဒါကို အခုမွ ဘာလို႔ တရုတ္ကို အျပစ္တင္ေနၾကလဲေတာ့ နားမလည္နိုင္ပါဘူး။

တရုတ္ကိုသြယ္တန္းတဲ့ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔စီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္ၾကတယ္၊ တရုတ္ကို သယ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ သစ္ျမစ္ေတြ၊ သတၳဳေတြနဲ႔ လယ္ယာထြက္ပစၥည္းေတြကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတေနၾကတာေတြ ျမင္ေနရပါတယ္။ အလြန္ထူးဆန္းေပသည္။ တရုတ္က ျမန္မာနုိင္ငံက ပစၥည္းေတြကို တင္သြင္းခဲ့သည္မွာ အႏွစ္ ၅၀ မျပည့္ေသးပါ။ အဂၤလိပ္က အႏွစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ ျမန္မာနုိင္ငံက ရွိသမွ် အကုန္ ယူေဆာင္သြားခဲ့တာကိုေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေလမွ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားျခင္းမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါ။

တရုတ္က တင္သြင္းသည္ဆိုတာက တန္ရာတန္ေၾကးေပးၿပီး ျမန္မာတို႔က ေက်နပ္လို႔ ေရာင္းျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္တို႔ ယူသြားတာက တန္ရာတန္ေၾကးေလး မေပးခဲ့ပါ၊ ေက်နပ္လားလဲ မေမးခဲ့ပါ။ လိုခ်င္တာ အားလံုးကို အဓမၼသိမ္းသြားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

တရုတ္က တင္သြင္းတဲ့ ပစၥည္းေတြက ျမန္မာေတြ သိၿပီး ျမင္ၿပီးသား ေတြကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ေတြ႔ၿပီး ဝယ္ယူျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္တို႔ ယူေဆာင္သြားတဲ့ ပစၥည္းေတြထဲက အမ်ားစုမွာ ျမန္မာေတြေတာင္ ရွိမွန္းမသိလိုက္တာေတြ အပံုႀကီးပါသည္။

စတီးဘရားသား ဆိုတဲ့ ကုမၼဏီကေန ပထမ က်ဴူးေက်ာ္စစ္ အၿပီးကတည္းက ျမန္မာနုိင္ငံရဲ႕ ဆန္အိုးႀကီး ထဲက ထြက္သမွ် ဆန္ေတြကို သေဘၤာနဲ႔ ေန႔ေရာညပါ တစ္စီးၿပီးတစီး တုိက္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ ဒုတိယ က်ဴးေက်ာ္စစ္ အၿပီးမွာ ဘံုေဘဘားမား ဆိုတဲ့ ကုမၼဏီကေန ပဲခူးရိုးမ၊ ရခိုင္ရိုးမ နဲ႔ ေဒါန ေတာင္တန္းေပၚပါ မက်န္ ရွိသမွ် သစ္ေတြ အကုန္ ခုတ္ယူ သယ္ေဆာင္သြားခဲ့ၾကပါတယ္။

ဘီအိုစီ ဆိုတဲ့ ကုမၼဏီ ကေန ျမန္မာနုိင္ငံ အလည္ပိုင္းက ထြက္သမွ် ေရနံေတြအကုန္ သိမ္းက်ံဳးယူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ထိ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ေရနံဆိုတာ မီးခြက္ မွာ မီးထြန္းဖို႔ သာ သံုးခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔အခ်ိန္ခါမွာေတာ့ တရုတ္ပညာရွင္ေတြအကူအညီနဲ႔ ေရနံေျမသစ္ေတြ လိုက္ရွာေနၾကရပါတယ္။ ေတြးၾကည့္ရင္ ဘယ္ေလာက္ရင္နာစရာေကာင္းပါသလဲ။ အဲဒီေရနံေတြ၊ ဆန္စပါးေတြနဲ႔ သစ္ေတြကိုေတာ့ ဒီေန႔ မီဒီယာႀကီးေတြ၊ မီဒီယာေလးေတြနဲ႔ Facebook ေပၚက လူေတြ တစ္ေယာက္မွ လြမ္းဆြတ္တမ္းတေနတာ မေတြ႔ရပါဘူး။

၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးလည္း သစ္ျမစ္ႀကီးကို လြမ္းေန

BOC တို႔၊ စတီးဘရားသားတို႔ ဘံုေဘဘားမားတို႔ဆိုတာ တရားဝင္ အဓမၼသိမ္းတာပဲရွိပါေသးတယ္။ အဂၤလိပ္တို႔ ခိုးထုတ္သြားတဲ့ ကိုယ့္နုိင္ငံက ထြက္လို႔ ထြက္မွန္းမသိတဲ့ သယံဇာတေတြကို သယ္သြားတာေတြက လည္း အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။

ေအာက္ျမန္မာနုိင္ငံကို သိမ္းအၿပီးမွာ အထက္ျမန္မာနုိင္ငံကို သိမ္းဖို႔အတြက္ ျမန္မာနုိင္ငံ တနုိင္ငံလံုးကို သိမ္းဖို႔အတြက္ ျမန္မာေတြရွိခိုးေနတဲ့ ဘုရားေတြကို အရည္က်ိဳၿပီး အေျမွာက္လုပ္ခဲ့ၾကသူေတြပါ။ ဒါေတြကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မလြမ္းနိုင္ၾက၊ မနာက်င္နုိင္ၾကေတာ့ဘူးလား။

ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္တရုတ္ကမွ ေၾကးဆင္းတုေတြ ေခါင္းေလာင္းေတြကို အတင္းအဓမၼ မသိမ္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း အဂၤလိပ္ကိုေတာ့ ႀကိဳဆိုေနၾကၿပီး တရုတ္ကိုေတာ့ အျပစ္ျမင္ေနၾကတာ ထူးဆန္းလြန္းပါတယ္။

ဝီလီယံ နဲ႔ ကိတ္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲမွာ ၿဗိတိန္ ဘုရင္မႀကီး သရဖူ က ပတၱျမားႀကီးကို ျမင္ၾကေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံက ပတၱျမား ငေမာက္ ပါဆိုၿပီး ဝမ္းသာၾကတယ္၊ ဂုဏ္ယူၾကတယ္။ သစ္ျမစ္ႀကီးကို တရုတ္က ယူသြားတယ္ဆိုေတာ့ ရံႈ႕ခ်ၾကတယ္၊ အျပစ္တင္ၾကတယ္။ တရားက်စရာလည္း ေကာင္းပါဘိ။

ပတၱျမား ငေမာက္သာ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ရွိေနေသးရင္ ဘုရားတစ္ဆူဆူ၏ ဌာပနာ (သို႔) စိန္ဖူးေတာ္ မွာ ရွိေနလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သစ္ျမစ္ႀကီးသာ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ရွိေနေသးရင္ ထင္းစိုက္ပစ္မွာေသခ်ာသည္။ ဒီေတာ့ ဘယ္အရာကို ပိုလြမ္းသင့္ပါသလဲ??

စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ ရင္နာဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ အဂၤလိပ္ယူသြားတာေတြအတြက္ ရင္နာတာထက္ လြမ္းဆြတ္ နာက်င္ရမယ့္လူကို ႀကိဳဆိုေနၾကၿပီး သူ႔ထက္ အမ်ားႀကီး သက္သာတဲ့လူကိုမွ အျပစ္ျမင္ေနတာ ပိုၿပီး စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းလြန္းပါတယ္။

အဂၤလိပ္တို႔ရဲ႕ ဘာသာစကားလြမ္းမိုးေရးနဲ႔ ကၽြန္ေမြးျမဴေရး ေရရွည္စီမံကိန္းအတြက္ အဂၤလိပ္စာေတြ သင္ေပးတာကို ေက်းဇူးေတြ တင္ေနၾကၿပီး တရုတ္စာနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႔ေတာ့ ကန္႔ကြက္ၾကျပန္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ေတြ ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အေဆာက္အအံုေတြနဲ႔ တံတားေတြ အတြက္ ေက်းဇူးတင္စာဖြင့္ေနၾကၿပီး အဲဒီ ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ လုပ္ရင္ ကၽြန္လိုအခိုင္းခံရလို႔ ေသသြားတဲ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳးခ်င္းကိုေတာ့ မသိက်ိဳးကၽြန္ ျပဳၾကျပန္တယ္။ဒီေန႔ ျမန္မာေတြ ဟာ ဘုရားဆင္းတုေတြကို အေျမွာက္လုပ္ဖို႔ယူသြားတဲ့ အဂၤလိပ္၊ ဆီမီးခြက္ ထြန္းဖို႔ေတာင္ မခ်န္ပဲ ထြက္သမွ် ေရနံ အကုန္ သယ္သြားတဲ့ အဂၤလိပ္၊ ေတာထဲက သစ္ေတြ ခုတ္ရံုတင္မကပဲ ေတာေကာင္ေတြပါ သတ္ျဖတ္ယူေဆာင္သြားတဲ့ အဂၤလိပ္ကို ႀကိဳဆိုေနၾကၿပီး အဂၤလိပ္ထက္ ၁၀ ပံု ပံု ၁ ပံုေတာင္ မယူရေသးတဲ့ တရုတ္ကိုေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပစ္တင္ ေဝဖန္ ရႈံ႕ခ်ေနၾကတာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ?? အေျဖကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ အဂၤလိပ္ေတြရဲ႕ ေရရွည္ကၽြန္စနစ္ ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ျမန္မာအခ်ိဳ႔ ရဲ႕ ကၽြန္စိတ္မကုန္ေသးတာေတြေၾကာင့္ပါပဲ။

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အဂၤလိပ္ႀကီးမ်ား ေခြးေက်ာင္းခ်ိန္မွာ
(ေခြးေလာက္မွ တန္းဖိုးထားမခံခဲ့ရတဲ့) ျမန္မာ ကၽြန္ က ဒူးေထာက္ခစားေနရစဥ္

သမိုင္းထဲက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ က အဂၤလိပ္ ပုလိတ္ေတြ ရိုက္သတ္လို႔ ေသခဲ့ရၿပီး ဒီေန႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဆိုတဲ့ လူေတြက အဂၤလိပ္ အရာရွိေတြကို သြားေတြ႔ေနၾကျပန္ၿပီ။ အဂၤလိပ္ဆီက လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ လုပ္ရင္းေသခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ သမီးက အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးနဲ႔ ယူလို႔ သားႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ရေနၿပီ။သမိုင္းထဲက သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ဖိုးလွႀကီး၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္၊ ဗိုလ္မင္းေရာင္၊ ဆရာစံ နဲ႔ အဂၤလိပ္ကိုတိုက္ရင္း အသက္စြန္႔သြားသူေတြ ကို ဒီေန႔ ဂ်ာနယ္ေတြကို ဖတ္ခိုင္း၊ သတင္းေတြကို နားေထာင္ခိုင္းၿပီး ၊ Facebook သံုးခိုင္းရင္ ဘာေျပာၾကမယ္ ထင္ပါသလဲ? " ေ-ာက္သံုးမက်တဲ့ ကၽြန္သေဘာက္ မ်ိဳးဆက္ေတြ... ငါတို႔ေတြ ေသရတာ မတန္ဘူး... " လို႔ ေျပာၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အားလံုး သိမ္းက်ံဳးၿပီး အေျပာမခံရဖို႔ ေဘးနားမွာ ရွိသမွ် လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ထိန္းၾကဖို႔ အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးပါ။