ကမၻာၾကီး ပူေႏြးလာမႈအရွိန္က နုိ႔ဖုိးဒုကၡသည္စခန္းသုိ႔ပင္ သက္ေရာက္မႈ ရွိေနသည္။ ရာသီဥတု မူမွန္ မဟုတ္ေတာ့..။ ေနပူလုိက္၊ မုိးရြာလုိက္။ ေအးလုိလွ်င္ အလြန္ေအးတတ္ျပီး ပူအုိက္ေသာအခါမွာလည္း အဝတ္အစားမ်ားပင္ မကပ္နုိင္ေတာ့။ ရာသီဥတုႏွင့္အျပိဳင္ နုိ႔ဖုိးဒုကၡသည္ စခန္းရွိ စခန္းသူ စခန္းသားတုိ႔၏ ဘဝတုိ႔ကလည္း မူမွန္မဟုတ္ၾကေတာ့။ အတက္အက် ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႏွင့္ ဘဝကုိ ေမာင္းႏွင္ေနၾကရသည္။
ဒီေန႔မနက္ေစာေစာ နုိ႔ဖုိးရဲ႕ ရြာေဆာ္ၾကီး ကုိခ်စ္ေဖက ရပ္ကြက္တြင္းသုိ႔ လုိက္လံႏႈိးေဆာ္ေနသည္။ “ယေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီ ဂ်ပန္သံရံုးလာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ မည္သူမဆုိ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု ေလွ်ာက္ထားနုိင္ေၾကာင္း အသိေပးႏႈိးေဆာ္ပါသည္”...တဲ့။
သူ႔ရဲ႕ ႏႈိးေဆာ္ခ်က္အဆံုးမွာ ခြန္အားမဲ့ေနတဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ ဘဝတူေတြအတြက္ မဟာအားေဆးၾကီး တခြက္ ေသာက္ရေတာ့မလုိ ဝမ္းသာဧည့္လဲ ေပါ့။ အျခားတတိယ နုိင္ငံေတြကုိ မသြားရလည္း အာရွတုိက္ထဲမွာ တခုတည္းေသာ ဒုကၡသည္ေခၚတဲ့ ဂ်ပန္ကုိ သြားရလည္း နည္းတဲ့ အခြင့္အေရးလားဗ်ာ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေတြအတြက္ေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္လမ္းတခုကုိ ဖန္တီးေပးနုိင္မယ္ေပါ့ေလ။
ဂ်ပန္ ဆုိတာကလည္း မဟာအင္အားၾကီးနုိင္ငံတခု။ ကမၻာမွာ စက္မႈဖံြ႔ျဖဳိးတုိးတက္မႈမွာ ေရွ႕တန္းက ေျပးေနတဲ့ က်ားတေကာင္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ျဖစ္ျပီးျပီးခ်င္းမွာ ျပာပံုဘဝကေန ရုန္းထြက္ၾကိဳးစားနုိင္လုိ႔ နုိင္ငံအမ်ားက အံ့အားသင့္ အတုယူရတဲ့ နုိင္ငံတခု။ ဒီလုိဂုဏ္ေရာင္ေတြတင္ ဘယ္ကအံုးမလဲ ကမၻာေက်ာ္ လႈပ္ခတ္သြားတဲ့ ဆူနာမီ ဒီေရလႈိင္းၾကီးေၾကာင့္ လူ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ တုိက္တာအေဆာက္အဦး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပ်က္စီး သြားသလုိ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြလည္း စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲ အေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ၾကရတယ္ ဆုိေပမဲ့ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြက စိတ္ဓာတ္မက်ဘူး။ ေရာင့္ရဲတယ္ ၾကိဳးစားတယ္။ အခြင့္အေရး မယူတတ္ၾကဘူး။ ငတ္ေနၾက တာေတာင္ စနစ္တက်တန္းစီျပီး အစားအေသာက္ေတြ ယူၾကတယ္။ တဦးကုိ တဦး ေက်ာ္တက္တာ မရွိတဲ့အျပင္ သက္ၾကီးရြယ္အုိေတြကုိ ဦးစားေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ကုိယ္ရထားတဲ့ ေနရာေလးေတြေတာင္ ဖယ္ေပး တတ္ၾကတဲ့ လူမ်ဳိးေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေလးစားအတုယူဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ဂ်ပန္လုိ နုိင္ငံကုိ သြားရရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေလမလဲ လုိ႔ စဥ္းစားေနမိတယ္။
ဂ်ပန္က ေခၚမယ့္ ဒုကၡသည္ေတြဟာ မိဘစံုလင္မိသားစု အနည္းဆံုး သားသမီး ႏွစ္ဦး ရွိရမယ္။ အသက္ ၂၅-၄၅ ျဖစ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္အားလံုးနဲ႔ အက်ဳံးဝင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္မိသားစု အေနနဲ႔ေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ ကမၻာေလး တည္ေဆာက္လုိ႔ရတာေပါ့။
ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ဂ်ပန္သံရံုးကုိယ္စားလွယ္ကို သြားေတြ႔တယ္။ သူတုိ႔ ရွင္းျပတာေတြကုိ ဂရုတစုိက္ နားစုိက္ ေထာင္၊ သိခ်င္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကုိေမးျမန္းနဲ႔ ေပ်ာ္ေနမိပါရဲ႕။ ဂ်ပန္က ကၽြန္းၾကီး ၄၇ ကၽြန္းနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထား တာျဖစ္ေၾကာင္း လူဦးေရ ၁၂၈ သန္းရွိေၾကာင္း၊ ဒုကၡသည္မ်ားကုိလည္း အျခားနုိင္ငံမ်ားနည္းတူ ပညာေရး က်န္းမာေရး အလုပ္အကုိင္ ရွာေဖြေပးေရး စသျဖင့္ တာဝန္ယူကူညီ ပံ့ပုိးေပးသြားမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပၾက တယ္။ ေမးလုိရာေတြကုိလည္း ေမးျမန္းနုိင္ေၾကာင္း ေျပာေတာ့ တေယာက္တမ်ဳိးနဲ႔ ေမးၾကေလရဲ႕။ ဂ်ပန္သံရံုး အင္တာဗ်ဴးမွာ Hold နဲ႔ Reject မရွိေၾကာင္း၊ မည္သည့္လူမ်ဳိးမဆုိ ေလွ်ာက္ထားနုိင္ေၾကာင္း ေျပာေတာ့ ဘဝတူ ေတြအားလံုး ဝမ္းသာၾကတာေပါ့။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဂ်ပန္နုိင္ငံဟာ က်ေနာ္တုိ႔အားလံုးရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္ၾကီး ျဖစ္ေတာ့မယ္။
ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးအေျခအေနကုိ ၾကည့္ျပီးေတာ့ ကမၻာ့နုိင္ငံေတြရဲ႕ အခင္းအက်င္းကလည္း ေျပာင္းလဲလာတယ္။ အေျပာင္းအလဲေတြနဲ႔ အတူ ဒုကၡသည္ေတြကလည္း စည္းခ်က္လိုက္ျပီး ကေနရသလုိပါပဲ။ ေရနစ္တုန္း ျမက္တမွ်င္ ေကာက္ရုိးတမွ်င္ ျဖစ္ျဖစ္ အားကုိးရမွာလုိ႔ေတြးျပီး ဂ်ပန္က အားလံုးကုိ ရင္ခုန္သံျမန္ေစခဲ့တယ္။
ေနာက္ ၂ ပတ္ေလာက္အၾကာမွာ ဂ်ပန္သံရံုး နုိ႔ဖုိးဒုကၡသည္ စခန္းထဲကုိ ဝင္လာတယ္။ ဂ်ပန္သံရံုး မေရာင္ခင္ ကတည္းက ဂ်ပန္ေလွ်ာက္မယ့္ မိသားစုေတြ ရံုးေရွ႕မွာ ၾကိဳတင္ေစာင့္စားေနတယ္။ အျပံဳးပန္းေတြ ေဝျပီး ရင္ခုံသံေတြ ျမန္ေနၾကေလရဲ႕။ ဂ်ပန္သံရံုးကား ဝင္လာေတာ့ လမ္းဖယ္ေပးၾကတယ္။ သူတုိ႔အဖဲြ႔က အင္တာဗ်ဴး မလုပ္ခင္ ခမ္းမထဲကုိ မိသားစုအားလံုး ဝင္လာဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚၾကတယ္။ ဂ်ပန္နုိင္ငံအေၾကာင္း ေနာက္တေခါက္ ထပ္မံ ရွင္းျပတယ္။ အခ်ိန္အေတာ္လင့္ျပီး ေနာက္ဆံုး သူတုိ႔ဆီက အေျဖထြက္လာေတာ့ အားလံုး အငုိက္မိသြား သလုိ အံ့အားသင့္လြန္းလုိ႔ မ်က္ႏွာၾကီးေတြ ညိဳမဲသြားေလတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ပြင့္အံထြက္ကုန္ၾကျပီ။
“ဘာလဲဗ်ာ.. က်ဳပ္တုိ႔က ဒုကၡသည္ မဟုတ္ဘူးလား”
“ဘာေၾကာင့္ ခဲြျခားဆက္ဆံ ခံရတာလည္း”
“လံုးဝ မယံုၾကည္နုိင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရပါတယ္ဗ်ာ” စသျဖင့္ စကားသံတုိ႔ ပြက္ေလာရုိက္ကုန္ၾက ေတာ့သည္။ တာဝန္ရွိသူ ဂ်ပန္တုိ႔ ေပးလုိက္ေသာ အေျဖက “ကရင္လူမ်ဳိးသာ ေခၚမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထုိ႔ေၾကာင့္ ကရင္လူမ်ဳိးကုိသာ အင္တာဗ်ဴးလုပ္မည္ဟု ေျပာကာ သူတုိ႔အလုပ္ကုိ သူတို႔ ဆက္လုပ္ေနၾကေတာ့သည္။
ေမွ်ာ္လင့္ အားကိုးတၾကီးႏွင့္ လာေရာက္သူ အားလံုးမွာ ကရင္လူမ်ဳိး မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ေခါင္းမ်ား ငိုက္စုိက္ က်ကာ တဦးကုိတဦးပင္ မၾကည့္နုိင္ၾကေတာ့။ ပိႆေလးျဖင့္ ေဘးအပစ္ခံလုိက္ရသည့္အလား ေနာက္ဆံုး ကုိယ့္အိမ္ကုိယ္ ျပန္လည္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကရသည္။
က်ေနာ္လည္း မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္ မကုိက္ေသာေၾကာင့္ ေပါက္ကဲြလုလု စိတ္ကုိခ်ဳပ္တည္းကာ လမ္းထိပ္ရွိ ေရႊထိပ္တန္း လဘက္ရည္ဆုိင္သုိ႔ အေသာ့ႏွင့္ခဲ့ျပီး ေသာက္ေနက် လဘက္ရည္ကုိ လွမ္းမွာလုိက္ျဖစ္သည္။ ဆုိင္အတြင္းမွ လြင့္ေျမာထြက္ေပၚလာေသာ သီခ်င္းသံအဆံုး အမ်ားမျမင္ေအာင္ ၾကိတ္ျပံဳးျပံဳးကာ ေျဖသိမ့္ လုိက္ရပါေတာ့သည္။
“ကံၾကမၼာဆုိတာက...ခ်ဳိတလွည့္... ခါးတလွည့္.... အခုလည္း ဒီလုိေပါ့.... ေအာင္ျမင္လုိက္.... ရႈံးနိမ့္လုိက္....”
တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ လဘက္ရည္ဆုိင္ရွိ စပီကာေဆာင္းေဘာက္မွ ထြက္ေပၚလာေသာ အဆုိေတာ္ “ဝိုင္းဝိုင္း” ရဲ႕ “ေျဖသိမ့္လုိက္” ေတးသီခ်င္းသံက က်ေနာ့္ကုိ အသိတရားတခု ေပးလုိက္သလုိလုိ ခံစားရျပီး ျဖစ္ခဲ့တာေတြ အတြက္ ေက်နပ္ေျဖသိမ့္လုိက္ မိေတာ့သည္..........။
အားလံုးရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ...
အုပ္ၾကီးေဖ
၂၃-၅-၂၀၁၂
0 မွတ္ခ်က္ကေလးေရးေပးေနာ္.:
Post a Comment
Thank you Visit my bloge