စစ္တေကာင္းေဒသဟာ ဟိုးေရွးေရွးကတည္းက ရခိုင္နဲ႔ ဘဂၤလီေတြ သူအင္အားႀကီးသူပိုင္ ငါအင္အားႀကီးငါပိုင္ နယ္လုလာခဲ႔တဲ႔ ေဒသပဲ။
ဂဂၤါျမစ္ဝ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚႀကီးနဲ႔ကပ္ေနေတာ႔ ဆန္ေရစပါးစိုက္ပ်ိဳးမႈအတြက္ေရာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရးအတြက္ပါ အေရးပါတဲ႔ေဒသမို႔ အေရးႀကီးတဲ႔ နယ္ေျမပါ။ အေရးႀကီးဆံုးက ထူထဲတဲ႔ လူဦးေရရွိတာပဲ။ အဲဒီေခတ္က ေခတ္စားတဲ႔ အင္အားအေျချပဳ ႏိုင္ငံေရးအရ လူမ်ားတဲ႔ေဒသဟာ အေရးပါတယ္၊ အခြန္အေကာက္လည္းမ်ားမယ္ လိုအပ္လို႔ စစ္သည္စုေဆာင္းရမယ္ဆိုရင္လည္း အဆင္ေျပတယ္။
ေဒသခံေတြက ဘဂၤလီေတြလည္းရွိတယ္ ရခိုင္လည္းရွိတယ္၊ ဘဂၤါလီေတြက မ်ားမွာေပါ႔။
ေရွးတုန္းက ဟိႏၵဴေတြ ဗုဒၶဘာသာေတြ မ်ားပါလိမ္႔မယ္။ သမိုင္းသမားေတြက စစ္တေကာင္းဟာ ဟိနယာန ဗုဒၶဘာသာရဲ႕အခ်က္အခ်ာဇာတိလို႔ ဆိုသလို၊ တိဘက္ေတြကေတာ႔ တန္ၾတစ္ဗုဒၶဘာသာရဲ႕မူလေနရာလို႔ ဆိုတယ္။
က်ေနာ္တို႔ဆီက ဘုရားေရွ႕ ျခေသၤ႔ထားတဲ႔ သီဟဗာဟုဇာတ္ေတာ္ရယ္ ဗုဒၶဆင္းတုမွာ မင္းေျမာက္တန္ဆာငါးပါး တပ္ေပးတဲ့ ဇဗုပတၱိမင္းခၽြတ္ခန္း ဇာတ္ေတာ္ရယ္ဟာ မူလဒီေဒသကလာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေနာက္ေတာ႔ ပင္လယ္ကေနလာတဲ႔ အာရပ္ကုန္သည္ေတြနဲ႔ အိႏိၵယကိုျဖတ္ျပီး ဂဂၤါျမစ္ေၾကာင္းအတိုင္းဆင္းလာတဲ႔ အာဖဂန္အႏြယ္ေတြေၾကာင္႔ မြတ္ဆလင္ေတြမ်ားလာတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ဘဂၤလားကို မြတ္ဆလင္ေတြ လႊမ္းမိုးလာတာနဲ႔အတူ စစ္တေကာင္းနယ္ဟာ မြတ္ဆလင္အုပ္စိုးသူေတြလက္ထဲ ေရာက္သြားတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ၁၆ရာစု ရခိုင္ေရႊေခတ္ ေျမာက္ဦးႏိုင္ငံေတာ္လက္ထက္မွာ စစ္တေကာင္းဟာ ရခိုင္မင္းေတြရဲ႕ပိုင္နက္ပဲ။ ေနာက္ေတာ႔ ရခိုင္မင္းေတြရဲ႕အင္အားယုတ္ေလွ်ာ႔က်တာနဲ႔အတူ ေျမာက္ဦးနဲ႔ အလွမ္းေဝးတဲ႔ စစ္တေကာင္းမွာ ရခိုင္မင္းေတြရဲ႕ၾသဇာ ေကာင္းေကာင္းမထူေထာင္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ ဒီေတာ႔ စစ္တေကာင္းနယ္ဟာ ပင္လယ္ဓါးျပေတြ ကၽြန္ကုန္သည္ေတြ စြန္႔စားတဲ႔ အေနာက္တိုင္းသားေတြ အေျခခ်ရာ ေဒသျဖစ္လာတယ္။
၁၇ ရာစုမွာ မဂိုေတြဟာ စစ္တေကာင္းနယ္ကို ရခိုင္မင္းလက္ထဲက သိမ္းပိုက္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ၁၈ရာစုမွာျဖစ္တဲ႔ ပရာရွီတိုက္ပြဲ အၿပီးမွာ အဂၤလိပ္ေတြက စစ္တေကာင္းနယ္ကို မဂိုေတြလက္ထဲကေန သိမ္းလိုက္ႏိုင္တယ္။
အဲဒီမွာ ရခိုင္ေတြရဲ႕ေျမာက္ဦးကိုသိမ္းထားတဲ႔ ျမန္မာေတြနဲ႔ အဂၤလိပ္တို႔ တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႔ႀကတာပဲ။
ျမန္မာေတြ (ရခိုင္ေတြ) က ရွင္မျဖဴကၽြန္းလို႔ေခၚတဲ႔ ဒီကၽြန္းဟာ နတ္ျမစ္ကိုဝင္တဲ႔ ပင္လယ္ဝမွာရွိတယ္။ ဘဂၤါလီေတြက ရွဟပူရီလို႔ေခၚတယ္၊ စစ္ေတြေဒသခံ ရခိုင္ေတြက အုန္းကၽြန္းလို႔ေခၚတယ္။ ေရွးတုန္းက ေျမာက္ဦး-စစ္တေကာင္း-ဂဂၤါျမစ္ဝကို ကုန္ကူးတဲ႔ ကုန္သည္ေတြ၊ အဲဒီကုန္သည္ေတြကို ဓါးျပတိုက္တဲ႔ ပင္လယ္ဓါးျပေတြ၊ ကုန္းေပၚတက္ျပီး လူေတြဖမ္းတဲ႔ ကၽြန္ကုန္သည္ေတြ၊ ေပၚတူဂီေတြ ဒတ္ခ်္ေတြ ယာယီစခန္းခ်တဲ႔ ကၽြန္းကေလးေပါ႔။ ပင္လယ္ကို သိပ္ျပီးစိတ္ဝင္စားေလ႔မရွိတဲ႔ ျမန္မာ (ရခိုင္မင္းေတြ)ေတြ သိပ္အေလးထားခဲ႔ပံုမရဘူး၊ သူတို႔လိုပဲ မဂိုမင္းေတြလည္း စိတ္ဝင္စားပံုမရဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ ဒီကၽြန္းဟာ ျမန္မာပိုင္လား မဂိုပိုင္လား မသိဘူး မကြဲျပားဘူး။
ဒါေပမဲ႔ ေရတပ္ကိုအဓိကထားျပီး နယ္ခ်ဲ႕ေလ့ရွိတဲ႔ အဂၤလိပ္ေတြကေတာ႔ ဒီကၽြန္းကေန ရခိုင္ေဒသေျမာက္ပိုင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ ဒါမွမဟုတ္ ျပႆနာေပးလို႔ ရတာကို သေဘာေပါက္တယ္၊ ဒီေတာ႔ အေရွ႕အိႏိၵယကုမၼဏီက သစ္ေတာဝန္ထမ္းေတြ အေရးနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ျမန္မာဘက္က နတ္ျမစ္မွာ တပ္ေတြတိုးခ်ထားတဲ႔အခါ ရွင္မျဖဴေခၚ ရွဟပူရီေခၚ အုန္းကၽြန္းကို စိန္႔မာတင္လို႔အမည္ေပးျပီး ေရတပ္ခြဲေလးတစ္ခြဲကို သြားခ်ထားလိုက္တယ္။ စစ္ဗာရီတပ္ခြဲေလးေပါ႔။
အဲဒီအခ်ိန္က အဂၤလိပ္ေတြဟာ ကုန္းေဘာင္ဆက္ ျမန္မာ႔အင္အားကို ေကာင္းေကာင္မတြက္ဆႏိုင္ေသးသလို မဏိပူရ္ကို ေကာင္းေကာင္းအႏိုင္ယူခဲ႔တဲ႔ ျမန္မာဘက္ကလည္း ကိုယ္႔ကိုကိုယ္အရမ္းအထင္ႀကီးေနခ်ိန္ေပါ႔။
အိႏိၵယဘုရင္ခံခ်ဳပ္ အင္းမတ္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္အထိ ျမန္မာကိုမထိရဲေသးဘူး၊ မဏိပူးမွာ ရွမ္း(ကသည္း)မင္းေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္သြားတဲ႔ ျမန္မာတပ္ေတြကိုသူလန္႔ေနပံုပဲ။
အဲဒီလို ႏွစ္ဖက္သူ႔ေျခလွမ္းငါ႔ေျခလွမ္းႀကည္႔ေနခ်ိန္မွာ ဘႀကီးေတာ္မင္းရဲ႕ခ်ီးက်ဴးမႈကို ခံယူလိုတဲ႔ စစ္ေတြစားဟာ ၁၈၂၃ စက္တင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန႔မွာ ရွင္မျဖဴကၽြန္းေပၚမွာရွိတဲ႔ စစ္ဗာရီတပ္ခြဲကို လွ်ပ္တျပတ္ဝင္တိုက္ျပီး အေစာင္႔စစ္သားအားလံုးသတ္လို႔ စခန္းကိုသိမ္းလိုက္ပါတယ္။
အဂၤလိပ္ေရတပ္က ခ်က္ျခင္းပဲ တပ္ခ်ီျပီး ကၽြန္းကိုျပန္သိမ္းပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္းေပၚမွာ ဘယ္သူမွမရွိေတာ႔ပါဘူး။ အဂၤလိပ္ေရတပ္က ပိုႀကီးမားတဲ႔ ေရတပ္စခန္းကိုစိုက္ထူပါတယ္။
၁၈၂၄ ႏွစ္ဦးမွာ မဟာဗႏၶဳလဟာ တပ္ႀကီးနဲ႔ခ်ီလာျပီး ကၽြန္းကိုျပန္သိမ္းပါတယ္၊ ျမန္မာမင္းရဲ႕အလံေတာ္ကိုလည္း ကၽြန္းမွာစိုက္ထူပါတယ္၊ အဂၤလိပ္ေရတပ္အရာရွိေတြကိုလည္း ဖမ္းဆီးႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။
ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး အိႏိၵယဘုရင္ခံခ်ဳပ္ အင္းမက္စ္က ကၽြန္းကိုျပန္ေပးဖို႔ ျမန္မာအစိုးရကိုေတာင္းပါတယ္၊ နယ္စပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သတ္မွတ္ဖို႔လည္းေတာင္းဆိုပါတယ္၊ သူ႔ဆီက နယ္ျခားသတ္မွတ္ေရးအဖြဲ႔အျဖစ္ စစ္အရာရွိ ခ်ဴးနဲ႔ ႐ိုက္စ္ကို ဘူးသီးေတာင္ေမာင္းေတာ္ဆီလႊတ္လိုက္တာကိုလည္း ျမန္မာဘက္က ဖမ္းျပီး ဂုဏ္သိကၡာမဲ႔စြာ အင္းဝေနျပည္ေတာ္ကို ေခၚေဆာင္သြားတယ္လို႔ အဂၤလိပ္တို႔ဘက္က ဆိုပါတယ္။
ေနာက္ေတာ႔ သိတဲ႔အတိုင္း အဂၤလိပ္နဲ႔ျမန္မာ စစ္ျဖစ္ေတာ႔တာပဲ။ ျမန္မာနုိင္ငံကို သိမ္းပိုက္ထားတုန္းမွာ အဂၤလိပ္တို႔က စိန္႔မာတင္ကၽြန္းေပၚမွာ စခန္းခ်ၿပီး ကုလား တပ္ေတြကို တပ္စြဲထားခဲ့ပါတယ္။ အဂၤလိပ္က လြတ္လပ္ေရး ေပးခ်ိန္မွာေတာ့ စိန္႔မာတင္ကၽြန္းက ျမန္မာနုိင္ငံထဲမွာ မပါေတာ့ပါဘူး။ ၁၄ ရက္ေန႔က ဆံုးရံႈးလိုက္ရတဲ့ ေရပိုင္နက္ေတြ နဲ႔ ဒီကေန႔ စိန္႔မာတင္ကၽြန္း ျမန္မာေတြ ဆံုးရႈံးလိုက္ရတာ ဟာ ၿဗိတိလွ် အဂၤလိပ္တို႔ ေပးခဲ့တဲ့ အေမြဆိုးေတြပါပဲ။
ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္း၊ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္သာသနာနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိေနခဲ့တဲ့ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ အဂၤလိပ္တို႔ ေၾကာင့္ ဒီကေန႔ ထိ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြ ရွင္းလုိ႔မကုန္နုိင္ေသးပါဘူး။ NLD ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ အဂၤလိပ္ လူမ်ိဳးကို ယူထားပါတယ္။
Myanmar Express
0 မွတ္ခ်က္ကေလးေရးေပးေနာ္.:
Post a Comment
Thank you Visit my bloge