လူပါးေလးသိန္းစိန္ လုပ္ရပ္က အရမ္းပိရိပါေပတယ္။
သမၼတျဖစ္သည္ႏွင့္ ေခါင္းခဲရမည့္ ကိစၥ ၂ခုပါလာသည္။ ဟုတ္သည္။ အေတာ့္ကိုေခါင္းခဲရမည့္ကိစၥျဖစ္သည္။
တစ္ခုက ဒီပဲရင္းကိစၥ၊ ဖံုးမႏိုင္ဖိမႏိုင္နဲ႔ ကမၻာေက်ာ္သြားခဲ့ေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ဒီကိစၥဘယ္လိုရွင္းရပါ့ (ဦးသိန္းစိန္ ညီးတြားသံျဖစ္သည္)၊
ငါးေလာင္းၿပိဳင္ လူသတ္မႈ ကိစၥက ဒီဟာနဲ႔ယွဥ္ရင္ အေသးအဖြဲေလး၊ သိပ္မခက္၊ ဘာမွမတုန္႔ျပန္ပဲ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ရသည္။
ေနာက္တစ္ခုက ဇာတ္တူသား စားထားတဲ့ကိစၥ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးနဲ႔ ခင္ညြန္႔နဲ႔သူ႔စစ္တပ္ တခုလံုးကို ေထာင္ခ်ထားတဲ့ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ဒီကိစၥလည္းဘယ္လိုရွင္းရပါ့ (ဦးသိန္းစိန္ ေနာက္တစ္ခါ ညီးတြားသံျဖစ္သည္)၊
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မ်ားကိစၥက သူ႔အတြက္ ဒီေလာက္မခက္၊ ဟိုေန႔လႊတ္မယ္ ဒီေန႔လႊတ္မယ္ႏွင့္ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ရေသးသည္။
ဒီေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ လူပါးေလးသိန္းစိန္က ဒီကိစၥႏွစ္ခုကို ေရာသမေမႊေတာ့သည္။
ဆက္သားေလးေအာင္ၾကည္ကို အန္တီစုထံ ေခါက္ေခါက္ခါခါလႊတ္ၿပီး ဒီပဲရင္းကိစၥကို ေဗြမယူရန္၊ ခြင့္လႊတ္ရန္ ေသခ်ာေအာင္ ကတိေတြမ်ဳိစံုေတာင္းသည္၊ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း က်န္တဲ့သူေတြႏွင့္ ျပန္တိုင္ပင္သည္။
ဒီဇာတ္ကို သိန္းစိန္၊ ေရႊမန္း၊ ေအာင္မင္းတို႔ က ရန္ အားလံုးက တာ၀န္ေပးသည္။ အမ်ားအျမင္တြင္ သိန္းစိန္၊ ရွစ္လံုးတင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ေအာင္ေသာင္း စသျဖင့္ ၃စု ကြဲေနသေယာင္လုပ္ဇာတ္ခင္းရန္ ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။
ကာခ်ဳပ္မင္ေအာင္လိႈင္ကိုေတာ့ လိုရာဆြဲသံုးၾကမည္ဟု သေဘာတူၾကသည္။
တစ္ဖက္တြင္ ခင္ညြန္႔ႏွင့္ အသည္းအသန္ညွိသည္။ ခင္ညြန္႔ကလည္း သူ႔တစ္ဖြဲ႔လံုးအတြက္ အာမခံခ်က္ေတြ တသီႀကီးေတာင္းေနသည္။
အန္တီစုက တိုင္းျပည္အတြက္ နံပါတ္ တစ္
နံပါတ္ ႏွစ္ နံပါတ္ သံုး သေဘာထားၿပီး ေဆာင္ရြင္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ညႈိႏိုင္းမႈမွာ အဆင္ေခ်ာလွသည္။
ခင္ညြန္႔တို႔ႏွင့္ ညွိရသည္မွာ အေတာ္ၾကာသည္။ စျဖစ္ကတည္းက စားခြက္လုရင္း ဇာတ္တူသားစားသည့္ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိး ျဖစ္သျဖင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မယံုၾကေသး၊
အားလံုးက ေက်ာင္းသားေတြျပန္မလႊတ္ေသးဘူးလားႏွင့္ေမးလွၿပီ၊ ေရႊမန္းက ေက်ာင္းသားေတြကိုျပန္လႊတ္ေစခ်င္သည္၊ သိန္းစိန္က ေရႊမန္းကိုေခ်ာ့ရသည္၊
ဒီဇာတ္က အငိုလြယ္သေလာက္ အရိႈက္ခက္သည့္ ဇာတ္ျဖစ္ေနသည္၊ ခင္ညြန္႔တို႔ တစ္ဖြဲ႔လံုးကို ျပန္လႊတ္ရာတြင္ အေၾကာင္းျပရန္ခက္ေနသည္၊ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေရာေမႊၿပီးလႊတ္မွျဖစ္မည္။
ေနာက္ၿပီး ခင္ညြန္႔တို႔အုပ္စုကို ဒီအတိုင္းျပန္လႊတ္လိုက္လွ်င္ အားလံုးေမးစရာျဖစ္မည္၊ ခင္ညြန္႔တို႔ ေခတ္ေကာင္းစဥ္က ႏွိပ္ကြပ္ခံထားရသူမ်ားကလည္း ေထာင္ဗူး၀မ်ားတြင္ ဒုတ္ထမ္း ဒါးထမ္း ေစာင့္ေနမွာေသခ်ာသည္။
ဒီလိုႏွင့္ အခ်ိန္ေတြ ေနာက္က်ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ သိန္းစိန္က ျပည္ထဲေရးကိုကို ကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို တြင္တြင္ျငင္းခိုင္းထားသည္။
လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားသည္ဟူေသာ သေဘာကို ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ေျပာခိုင္းထားသည္။ အမွန္ေတာ့ ခင္ညြန္႔တို႔ အုပ္စုကို အကာအကြယ္ေပးခ်င္လို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို မလႊတ္ေသးတာျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဟိုေန႔ကမွ လႊတ္ျဖစ္သြားသည္။ ဗမာေျပက လူထုႀကီးက သနားလြယ္သည္။ အားလံုးအဆင္ေခ်ာသြားသည္။ လူပါးေလးသိန္းစိန္ အသက္ရႈေခ်ာင္သြားတယ္ေပါ့။
သမၼတျဖစ္သည္ႏွင့္ ေခါင္းခဲရမည့္ ကိစၥ ၂ခုပါလာသည္။ ဟုတ္သည္။ အေတာ့္ကိုေခါင္းခဲရမည့္ကိစၥျဖစ္သည္။
တစ္ခုက ဒီပဲရင္းကိစၥ၊ ဖံုးမႏိုင္ဖိမႏိုင္နဲ႔ ကမၻာေက်ာ္သြားခဲ့ေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ဒီကိစၥဘယ္လိုရွင္းရပါ့ (ဦးသိန္းစိန္ ညီးတြားသံျဖစ္သည္)၊
ငါးေလာင္းၿပိဳင္ လူသတ္မႈ ကိစၥက ဒီဟာနဲ႔ယွဥ္ရင္ အေသးအဖြဲေလး၊ သိပ္မခက္၊ ဘာမွမတုန္႔ျပန္ပဲ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ရသည္။
ေနာက္တစ္ခုက ဇာတ္တူသား စားထားတဲ့ကိစၥ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးနဲ႔ ခင္ညြန္႔နဲ႔သူ႔စစ္တပ္ တခုလံုးကို ေထာင္ခ်ထားတဲ့ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ဒီကိစၥလည္းဘယ္လိုရွင္းရပါ့ (ဦးသိန္းစိန္ ေနာက္တစ္ခါ ညီးတြားသံျဖစ္သည္)၊
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မ်ားကိစၥက သူ႔အတြက္ ဒီေလာက္မခက္၊ ဟိုေန႔လႊတ္မယ္ ဒီေန႔လႊတ္မယ္ႏွင့္ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ရေသးသည္။
ဒီေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ လူပါးေလးသိန္းစိန္က ဒီကိစၥႏွစ္ခုကို ေရာသမေမႊေတာ့သည္။
ဆက္သားေလးေအာင္ၾကည္ကို အန္တီစုထံ ေခါက္ေခါက္ခါခါလႊတ္ၿပီး ဒီပဲရင္းကိစၥကို ေဗြမယူရန္၊ ခြင့္လႊတ္ရန္ ေသခ်ာေအာင္ ကတိေတြမ်ဳိစံုေတာင္းသည္၊ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း က်န္တဲ့သူေတြႏွင့္ ျပန္တိုင္ပင္သည္။
ဒီဇာတ္ကို သိန္းစိန္၊ ေရႊမန္း၊ ေအာင္မင္းတို႔ က ရန္ အားလံုးက တာ၀န္ေပးသည္။ အမ်ားအျမင္တြင္ သိန္းစိန္၊ ရွစ္လံုးတင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ေအာင္ေသာင္း စသျဖင့္ ၃စု ကြဲေနသေယာင္လုပ္ဇာတ္ခင္းရန္ ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။
ကာခ်ဳပ္မင္ေအာင္လိႈင္ကိုေတာ့ လိုရာဆြဲသံုးၾကမည္ဟု သေဘာတူၾကသည္။
တစ္ဖက္တြင္ ခင္ညြန္႔ႏွင့္ အသည္းအသန္ညွိသည္။ ခင္ညြန္႔ကလည္း သူ႔တစ္ဖြဲ႔လံုးအတြက္ အာမခံခ်က္ေတြ တသီႀကီးေတာင္းေနသည္။
အန္တီစုက တိုင္းျပည္အတြက္ နံပါတ္ တစ္
နံပါတ္ ႏွစ္ နံပါတ္ သံုး သေဘာထားၿပီး ေဆာင္ရြင္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ညႈိႏိုင္းမႈမွာ အဆင္ေခ်ာလွသည္။
ခင္ညြန္႔တို႔ႏွင့္ ညွိရသည္မွာ အေတာ္ၾကာသည္။ စျဖစ္ကတည္းက စားခြက္လုရင္း ဇာတ္တူသားစားသည့္ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိး ျဖစ္သျဖင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မယံုၾကေသး၊
အားလံုးက ေက်ာင္းသားေတြျပန္မလႊတ္ေသးဘူးလားႏွင့္ေမးလွၿပီ၊ ေရႊမန္းက ေက်ာင္းသားေတြကိုျပန္လႊတ္ေစခ်င္သည္၊ သိန္းစိန္က ေရႊမန္းကိုေခ်ာ့ရသည္၊
ဒီဇာတ္က အငိုလြယ္သေလာက္ အရိႈက္ခက္သည့္ ဇာတ္ျဖစ္ေနသည္၊ ခင္ညြန္႔တို႔ တစ္ဖြဲ႔လံုးကို ျပန္လႊတ္ရာတြင္ အေၾကာင္းျပရန္ခက္ေနသည္၊ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေရာေမႊၿပီးလႊတ္မွျဖစ္မည္။
ေနာက္ၿပီး ခင္ညြန္႔တို႔အုပ္စုကို ဒီအတိုင္းျပန္လႊတ္လိုက္လွ်င္ အားလံုးေမးစရာျဖစ္မည္၊ ခင္ညြန္႔တို႔ ေခတ္ေကာင္းစဥ္က ႏွိပ္ကြပ္ခံထားရသူမ်ားကလည္း ေထာင္ဗူး၀မ်ားတြင္ ဒုတ္ထမ္း ဒါးထမ္း ေစာင့္ေနမွာေသခ်ာသည္။
ဒီလိုႏွင့္ အခ်ိန္ေတြ ေနာက္က်ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ သိန္းစိန္က ျပည္ထဲေရးကိုကို ကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို တြင္တြင္ျငင္းခိုင္းထားသည္။
လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားသည္ဟူေသာ သေဘာကို ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ေျပာခိုင္းထားသည္။ အမွန္ေတာ့ ခင္ညြန္႔တို႔ အုပ္စုကို အကာအကြယ္ေပးခ်င္လို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို မလႊတ္ေသးတာျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဟိုေန႔ကမွ လႊတ္ျဖစ္သြားသည္။ ဗမာေျပက လူထုႀကီးက သနားလြယ္သည္။ အားလံုးအဆင္ေခ်ာသြားသည္။ လူပါးေလးသိန္းစိန္ အသက္ရႈေခ်ာင္သြားတယ္ေပါ့။
0 မွတ္ခ်က္ကေလးေရးေပးေနာ္.:
Post a Comment
Thank you Visit my bloge