(ဓာတ္ပံုႏွင့္ပတ္သတ္၍ ရွင္းလင္းခ်က္။ ၁၃-၁၁-၂၀၀၇ ရက္ေန႔၊ ပုလဲလမ္းထိပ္တြင္
မစုစုေႏြးအား “တ႐ုတ္အားကိုး ပုဆိန္႐ိုး၊ တ႐ုတ္အားကိုး ေခြးသူခိုး” စတဲ့
စကားလံုးမ်ားပါ၀င္သည့္ ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ေန ခိုက္ ဖမ္းဆီးစဥ္က
ဓာတ္ပံုမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ေနတဲ့ အကၤ်ီအျပာရင့္ေရာင္နဲ႔လူက
မစုစုေႏြးနဲ႔ အမႈတဲြျဖစ္တဲ့ ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ
အဖဲြ႔ခ်ဳပ္မွ ဘိုဘိုသက္လိႈင္ျဖစ္ပါတယ္။
အက်ီၤအျဖဴနဲ႔လူ ကေတာ့ ရဲတပ္ဖဲြ႔က ေမြးျမဴထားတဲ့ သတင္းေပး အေထာက္ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။)
မေန႔က စာစုေလးကို ဆက္ပါဦးမယ္။ ခု ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးဟာ
အင္ေဖာ္မာေတြ၊ သတင္းေပးေတြ၊ ေစာင့္ၾကည့္သူေတြနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ ကိစၥေတြကို
ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ေနရာကေန အေပၚယံရွပ္ၿပီး တို႔ထိသြား႐ံုေလာက္ပါပဲ။
သတင္းေပးေတြ၊ သူလွ်ဳိေတြ ဘယ္လိုေမြးခဲ့တယ္၊ ဘယ္လို ျမႇဳပ္ႏွံခဲ့တယ္။
သူလွ်ဳိေတြကို အသံုးခ်ၿပီး ဘာေတြလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးတကယ္တမ္း
ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးရမယ္ဆိုရင္စာတစ္ေစာင္ ေပတစ္ဖဲြ႔ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့အျပင္
အခ်ိန္ယူၿပီးေလ့လာမႈေတြ လုပ္ရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့
အၾကမ္းဖ်င္းေလာက္ပဲ တို႔ထိႏိုင္ပါေသးတယ္။
ျမန္မာေတြဟာ သတင္းေပးေမြးျမဳတဲ့ စနစ္ကို ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကတည္းက
အသံုးခ်ခဲ့ၾကတာပါ။ ေတာင္ငူေခတ္တုန္းက ဘုရင့္ေနာင္ဟာ ယိုးဒယားျပည္ကို
ႏွစ္ႀကိမ္တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္တိုက္ခိုက္ခဲ့စဥ္က ယိုးဒယားအမတ္
ျဗခ်တၱရီကို ဖမ္းဆီးရခဲ့ေပမဲ့ မသတ္ျဖတ္ပဲ သတင္းေပးသူလွ်ဳိအျဖစ္
သစၥာခံေစခဲ့ပါတယ္။ ျဗခ်တၱရီကို အသံုးခ်ခဲ့တဲ့ သူလွ်ဳိစစ္ဆင္ေရးေၾကာင့္
ဒုတိယအႀကိမ္မွာေတာ့ ယိုးဒယားကို တုိက္ခိုက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။
ကုန္းေဘာင္ေခတ္မွာေတာ့ စုဖုရားလတ္ရဲ႕အပ်ဳိေတာ္ျဖစ္တဲ့
ဂရိ-ျမန္မာကျပားမက္တီကာလိုဂရီဒီအမ္ထရန္လိုအဂၤလိပ္၊
ျပင္သစ္၊အီတလီကသတင္းေပးသူလွ်ဳိအမ်ားအျပားဟာ ျမန္မာ့နန္းတြင္းမွာ
က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လႈပ္ရွားခဲ့တာကို သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြမွာ
ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္ပဲြကာလေတြအတြင္းက နာမည္ေက်ာ္
မင္းလွခံတပ္၊ ေဂြးေခ်ာင္းခံတပ္ေတြကို အဂၤလိပ္စစ္တပ္က
တစ္ရက္တည္းနဲ႔သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းဟာ အဂၤလိပ္ သတင္းေပးေတြရဲ႕
စြမ္းေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္လို႔လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့
အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႔အစည္းေတြကို
သတင္းလက္ဦးမႈရယူၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး
ညႊန္ၾကားေရးမွဴး႐ံုးရဲ႕ သတင္းေပးကြန္ယက္ႀကီးကို
အႀကီးအက်ယ္ဖဲြ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။ အဖဲြ႔အစည္းေတြ၊ လူ႔တန္းစားအလႊာေတြမွာ
ျမႇဳပ္ႏွံထားတဲ့ သတင္းေပးေတြ၊ သူလွ်ဳိေတြကို အသံုးခ်ၿပီး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ
လိုခ်င္တဲ့ အေျခအေနေတြကို ဖန္တီးႏိုင္တဲ့အထိ က်ယ္ျပန္႔ခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေပမဲ့
၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိခ်ဳပ္႐ံုးကို
ဖ်က္သိမ္းလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အဲဒီ့ သတင္းေပးေတြ၊
သူလွ်ဳိေတြဟာလည္းအဖမ္းဆီးခံရမွာစိုးတဲ့အတြက္ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ကုန္တာမို႔ဦးခင္ညြန္႔(၁၅)
ႏွစ္ေလာက္ တည္ေဆာက္ခဲ့ရတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး ကြန္ယက္ အ၀န္းအ၀ိုင္းႀကီးလည္း
နိဌိတံသေလာက္နီးနီး ျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။ သတင္းေပးတစ္ေယာက္ကို
သိမ္းသြင္းတဲ့အခါမွာ သူ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြ၊ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာေတြကို
အခ်ိန္ယူေလ့လာၿပီးမွ ခ်ဥ္းကပ္ၾကပါတယ္။ သတင္းေပးတစ္ေယာက္ကို
သိမ္းသြင္းႏိုင္တဲ့၊ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္ဘက္ယိမ္းယိုင္လာေအာင္
လုပ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဥပမာဆိုရရင္
မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ျပင္းထန္တဲ့သူမ်ဳိးဆိုရင္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကို အေၾကာင္းျပၿပီး
သိမ္းသြင္းႏိုင္ပါတယ္။ အဲသလိုပဲ လူငယ္ေတြအတြင္းမွာဆိုရင္ စြန္႕စားလိုမႈ၊
ဂလဲ့စားေခ်လိုမႈ၊ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး
အဖဲြ႔အစည္းေတြအတြင္းမွာဆိုရင္ ၀ါဒေရးရာကဲြလဲြမႈ၊ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားလိုမႈ၊
ေငြေၾကးရလိုမႈ၊ ၀န္ထမ္းေတြအတြင္းမွာ သတင္းေပးေမြးျမဴဆိုရင္ေတာ့
လုပ္ပိုင္ခြင့္ေနရာရရွိလိုမႈ စသျဖင့္ အဲလို အခ်က္ေတြကို အေၾကာင္းျပၿပီး
စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းၾကပါတယ္။ ဆိုက္ကားသမားေတြ၊
ကြမ္းယာသည္ေတြလိုလူမ်ဳိးေတြကိုေတာ့ သတင္းေပးအျဖစ္ သိမ္းသြင္းရတာ
အင္မတန္လြယ္ပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးအဖဲြ႔အစည္းရဲ႕ အရွိန္အ၀ါကို သံုးၿပီး
စည္ပင္တို႔၊ ယာဥ္ထိန္းရဲတို႔ရဲ႕ အေရးယူခံတာေတြကေန ကင္းလြတ္ခြင့္
ျပဳေပးလိုက္႐ံုနဲ႔တင္ အဲဒီလူေတြကို သတင္းေပး ေမြးလို႔ရပါတယ္။
တကၠသိုလ္ေတြ၊ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ အနီးကပ္စာသင္ခ်ိန္ေတြေရာက္ရင္ ေက်ာင္းသား
လႈပ္ရွားမႈေတြ မျဖစ္ပြားရေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္တဲ့အေနနဲ႔
သတင္းေပးေတြေမြးရပါတယ္။ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ စာေမးပဲြေျဖဆိုတဲ့သူေတြထဲမွာ
ပါ၀င္ေလ့ရွိတဲ့ ေက်ာင္းတက္ေနဆဲ ရဲတပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြ၊
ရဲတပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြရဲ႕သားသမီးေတြ၊ စစ္တပ္က စစ္သည္ေတြရဲ႕ သားသမီးေတြကို
သတင္းေပးေတြအျဖစ္ ေမြးျမဴၾကတာ အစဥ္အလာလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္အားျဖင့္
မိမိ နယ္ေျမအတြင္းရွိ တကၠသိုလ္ေတြမွာ သတင္းလက္ဦးမႈရယူႏိုင္ေၾကာင္းနဲ႔
သတင္းေပးအေရအတြက္ မည္ေရြ႕မည္မွ် ရွိေၾကာင္း အစီရင္ခံစာေတြကို
တင္ျပႏိုင္တဲ့အျပင္ သတင္းေပးတစ္ေယာက္အတြက္ ေထာက္ပံ့ေငြ ႏွစ္ေသာင္းကေန
ငါးေသာင္းထိ ေပးတတ္တာမို႔ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့တပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြနဲ႔
တပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြရဲ႕သားသမီးေတြအတြက္လည္းစာေမးပဲြစရိတ္၊အေဆာင္စရိတ္ကိုအေထာက္အကူျဖစ္ေစပါတယ္။
ေက်ာင္းသား/သူေတြအျပင္ ဆရာ/မေတြလည္း သတင္းေပးအျဖစ္
စည္း႐ံုးခံထားရတာေတြရွိပါတယ္။ ေနာက္မ်ားမွပဲ အဲဒီအေၾကာင္းေတြကို
အေသးစိတ္ေရးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါဦးမယ္။
ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းက ေစာင့္ၾကည့္ခံဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရတဲ့
သတင္းရဲတပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြ အေၾကာင္း ဆက္ပါဦးမယ္။ (၁၉) ေက်ာက္တန္းၿမိဳ႕နယ္၊
ေဇယ်ာပူရပရိယတိၱစာသင္တိုက္မွ သံဃာ(၂ဝ)ပါးကို ဒုရဲအုပ္စန္းႏြဲ႕
(၂၀) ဒဂံုေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ စြယ္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာ(၁၉)ပါးကို တပ္သားေနလင္းထြန္း
(၂၁) ဒဂံုအေရွ႕ၿမိဳ႕နယ္၊ တကၠသီလာေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာ(၄)ပါးကို တပ္သားႏိုင္မင္းသက္
(၂၂) ဒဂံုအေရွ႕ၿမိဳ႕နယ္၊ နႏၵဝန္ေက်ာင္းတိုက္ကို တပ္သားေအာင္ႏိုင္ဦး
(၂၃) မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္၊ သစၥာမ႑ိဳင္ေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာ(၂)ပါးကို ဒုတပ္ၾကပ္စည္သူျမင့္လႈိင္
(၂၄) လွည္းကူးၿမိဳ႕နယ္၊ နိေျဂာဓါ႐ံုပရိယတၱိစာသင္တိုက္မွ သံဃာ(၃၆)ပါးကို တပ္သားလွမ်ဳိးေဆြ
(၂၅) စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ဝံသေမဒနီစာသင္တိုက္မွ သံဃာ(၁၃)ပါး၊
ဝါဆိုေက်ာင္းမွ သံဃာ(၂ဝ)ပါး၊ ေရႊလိႈင္ေက်ာင္းမွ သံဃာ(၁၅)ပါး ကို
တပ္သားေဝလင္းေမာင္
(၂၆) တာေမြၿမိဳ႕နယ္၊ ဓမၼသုခပရိယတိၱ စာသင္တိုက္မွ သံဃာ(၁၁)ပါးကို ဒုရဲအုပ္တိုးႏိုင္ထြန္း
(၂၇) တာေမြၿမိဳ႕နယ္၊ ေအာင္မဂၤလာေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာ(၁ဝ)ပါး၊
မဂၤလာေတာင္ၫြန္႔ၿမိဳ႕နယ္၊ အရွင္ အာဒိစၥဝံသေက်ာင္းမွ သံဃာ(၁ဝ)ပါးကို တပ္သား
ေနလင္းေအာင္
(၂၈) တာေမြၿမိဳ႕နယ္၊ ပဲခူးေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာ(၇)ပါးကို တပ္သားမင္းစိုး
(၂၉) မဂၤလာေတာင္ၫြန္႔ၿမိဳ႕နယ္၊ နန္းဦးေက်ာင္းမွ သံဃာ(၂)ပါးကို တပ္သားေနလင္းေအာင္
(၃၀) မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ၿမိဳ႕နယ္၊ ေရႊေတာင္္ေက်ာင္းမွ သံဃာ(၄)ပါးကို တပ္သားေနလင္းေအာင္
(၃၁) သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္၊ မင္းေက်ာင္းပထမျပန္စာသင္တိုက္မွ သံဃာ(၂၅)ပါးကို တပ္သားေအာင္လင္းဦး
(၃၂) ခရမ္းၿမိဳ႕နယ္၊ ကိုင္းကုန္းပါဠိတကၠသိုလ္ေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာ (၁၃ဝ) ပါးကို ဒုရဲအုပ္သိန္းဇံ
(၃၃) တိုက္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္၊ မစုိးရိမ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ သံဃာ(၁၅)ပါး၊ သာမေဏ (၁၄)ပါး၊ ေပါင္း(၂၉)ပါး ကို တပ္ၾကပ္ႀကီးေသာင္းထိုက္
(၃၄) ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္၊ မင္းနႏၵာစာသင္တိုက္မွ သံဃာ(၃၄)ပါးကို ဒုတပ္ၾကပ္ေအာင္ကိုထိုက္
မႏၱေလးတိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္း၊ မေကြးတိုင္းနဲ႔ ရခိုင္ျပည္နယ္က စာရင္းေတြကိုလည္း ဆက္ပါဦးမယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ လက္တေလာ ရွိေနတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး အဖဲြ႔အစည္း
ေတြကေတာ့ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ စစ္ဖက္ေရးရာ
လံုၿခံဳေရးအရာရွိခ်ဳပ္႐ံုး၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ ျမန္မာႏိုင္ငံ
ရဲတပ္ဖဲြ႔နဲ႔ အထူးစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာန(စစစ) တို႔ရွိပါတယ္။ အထူးစံုစမ္း
စစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာနကို စတင္ဖဲြ႔စည္းစဥ္က အဓိကတာ၀န္ဟာ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ
ျပစ္မႈေတြနဲ႔ အဂတိလိုက္စားမႈေတြကို စံုစမ္းစစ္ေဆး တရားစဲြဆိုဖို႔ ျဖစ္ေပမဲ့
ႏိုင္ငံေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး စက္၀န္းရဲ႕ တစစိတ္တစ္ေဒသအျဖစ္လည္း
ေဆာင္ရြက္ရပါတယ္။ စုေဆာင္းရရွိတဲ့ သတင္းေတြထဲက ဦးစီးဌာနအေနနဲ႔
ကိုင္တြယ္ဖို႔ တာ၀န္မရွိတဲ့ သတင္းမ်ဳိးေတြကို
သက္ဆိုင္ရာအျခားေထာက္လွမ္းေရးအဖဲြ႔ေတြဆီ လဲႊေျပာင္းေပးရပါတယ္။ အထူး
စံစမ္းစစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာနဟာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အထိ (၁၈) ႏွစ္ေက်ာ္
ကာလအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့သတင္း (၈၇ ၄၇၃) ခုကို
သတင္းရဲတပ္ဖဲြ႔အတြက္ စုေဆာင္း လဲႊေျပာင္း ေပးခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖဲြ႔လက္ေအာက္မွ အထူးတပ္ဖဲြ႔ေတြျဖစ္တဲ့ သတင္းရဲတပ္ဖဲြ႔၊
မႈခင္းရဲတပ္ဖဲြ႔၊ မူးယစ္ ရဲတပ္ဖဲြ႔ေတြကလည္း
ေထာက္လွမ္းေရးစက္၀န္းရဲ႕အစိတ္အပိုင္းေတြျဖစ္သလိုတိုင္း/ျပည္နယ္ရဲတပ္ဖဲြ႔မွဴး႐ံုးေတြကလည္း
ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔သတင္း စုေဆာင္းေရး လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။
သတင္းရဲတပ္ဖဲြ႔ရဲ႕ အဓိကတာ၀န္ႀကီး ေလးရပ္ထဲက ႏွစ္ခုကေတာ့
ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔
တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္ငန္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တိုင္း/ျပည္နယ္ရဲတပ္ဖဲြ႔မွဴး႐ံုးေတြဆီက ေထာက္လွမ္းေရးသတင္းေတြကိုေတာ့
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖဲြ႔ဌာနခ်ဳပ္၊ ဦးစီး(၁)ဌာနခဲြျဖစ္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔
လံုၿခံဳေရးဌာနခဲြက တည္းျဖတ္စိစစ္ရပါတယ္။ ဌာနခဲြမွဴးကေတာ့ ဒုရဲမွဴးႀကီး
ေက်ာ္မိုးၾကည္ ျဖစ္ၿပီး လံုၿခံဳေရးႏွင့္ မႈခင္းဌာန၊ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး
ရဲမွဴးႀကီးျမင့္ေ၀နဲ႔ ရဲဦးစီးအရာရွိခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး (ရဲမွဴးခ်ဳပ္)
ခင္ေမာင္စီ တို႔က ႀကီးၾကပ္တာ၀န္ခံရပါတယ္။
ေထာက္လွမ္းေရးႏွင့္လံုၿခံဳေရးဌာနခဲြက စုစည္းရရွိတဲ့ သတင္းေတြကို အျခား
ေထာက္လွမ္းေရးအဖဲြ႔အစည္းေတြနဲ႔ ညိႇႏိႈင္းစိစစ္ဖို႔အတြက္
သတင္းညိႇႏိႈင္းအစည္းအေ၀းကို ပံုမွန္က်င္းပၿပီး ေထာက္လွမ္းေရး
အဖဲြ႔အစည္းအခ်င္းခ်င္း သတင္းေတြ ဖလွယ္ၾကပါတယ္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ နာမည္ေတြ
ေမွးမွိန္သြားခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ နာမည္ရလာခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး
အဖဲြ႔အစည္းကေတာ့ သတင္းရဲတပ္ဖဲြ႔ပါပဲ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္
စစ္ဖက္ေရးရာလံုၿခံဳေရး အရာရွိခ်ဳပ္႐ံုး(စရခ) ကို ျပန္လည္ဖဲြ႔စည္းခဲ့ေပမဲ့
စတင္ဖဲြ႔စည္းစကာလေတြမွာ သတင္းေပးကြန္ယက္ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ေသး တာမို႔
သတင္းရဲတပ္ဖဲြ႔နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔လံုၿခံဳေရးဌာနခဲြက သတင္းေတြကို
မ်က္ႏွာေအာက္က်ဳိ႕ေတာင္းယူ၊ မိတၱဴဆဲြ၊ ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းၿပီး တင္ျပခဲ့ရ
တာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲလို မိတၱဴရႏိုင္ဖို႔ အတြက္လည္း အာရေကေပးခဲ့ရ ပါတယ္။
(ရဲဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ၊ ေက်ာက္ခဲေတာင္ ေရညႇစ္လို႔ရရင္ ညႇစ္မဲ့သူေတြေလ)
ခုဆိုရင္ေတာ့ စရခ ဟာလည္း ရွစ္ႏွစ္သားအရြယ္ ေရာက္ၿပီမို႔ သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့
ဂ်ဳိေလးေပါက္လာၿပီ၊ အစြယ္ေလးထြက္လာၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။
အျခား ေထာက္လွမ္းေရးအဖဲြ႔အစည္းေတြ စုေဆာင္းရရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့
သတင္းေတြကိုေတာ့ သတင္း ရဲတပ္ဖဲြ႔မွ ကိုင္တြယ္ေဆာင္ရြက္ပါ တယ္။ ရရွိတဲ့
သတင္း အခ်က္အလက္ေတြအေပၚ မူတည္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ ပါတယ္။ ဖမ္းပါတယ္။
တရားစဲြပါတယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ဖ်က္သိမ္းစကေတာ့ လစ္ဟာသြားတဲ့
ေထာက္လွမ္းေရး စက္၀န္းကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ သတင္းရဲတပ္ဖဲြ႔ကို
တိုးခ်ဲ႕ဖဲြ႔စည္းဖို႔ ဦးစားေပး(၁) အေနနဲ႔ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
သို႔ေပမဲ့ အရပ္သား အစိုးရကာလမွာ ဆႏၵျပမႈေတြကို စစ္တပ္နဲ႔ႏွိမ္ႏွင္းရင္
ႏိုင္ငံတကာက ေျပာမွာ ေၾကာက္တဲ့အတြက္ ရဲတပ္ရင္းေတြတိုးခ်ဲ႕ဖဲြ႕စည္းမႈကို
ဦးစားေပး(၁) အျဖစ္ ျပန္ၿပီး သတ္မွတ္ခဲ့ရပါတယ္။ သတင္း ရဲတပ္ဖဲြ႔ရဲ႕ လက္ရွိ
ဖဲြ႕စည္းပံုအရ တပ္ဖဲြ႔မွဴး႐ံုး (၁) ႐ံုး၊ တပ္ဖဲြ႔ခဲြမွဴး႐ံုး (၂) ႐ံုး
(ေအာက္ျမန္မာျပည္/ အထက္ ျမန္မာျပည္)၊ တိုင္း/ျပည္နယ္တပ္ဖဲြ႔႐ံုး (၁၇) ႐ံုး၊
အထူးသတင္းရဲ တပ္ဆြယ္႐ံုး (၂၀) ႐ံုး၊ (က/ခ) အဆင့္ တပ္ဆြယ္႐ံုး (၁၇၅) ႐ံုး
ရွိပါတယ္။ အဲဒီ လက္ေအာက္ခံ တပ္ဆြယ္႐ံုးေတြက ေန႔စဥ္စုေဆာင္းေပးပို႔တဲ့
ေထာက္လွမ္းေရး သတင္းေတြကို ျပည္တြင္းေရးရာဌာနႀကီးက စိစစ္စုစည္းၿပီး
ရဲခ်ဳပ္႐ံုးနဲ႔ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး႐ံုးတို႔ကို ျပန္လည္အစီရင္ခံရပါတယ္။ ကဲ …
အဲဒီ အေၾကာင္းေတြေတာ့ ေနာက္မွပဲ ဆက္ပါဦးမယ္။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ အေၾကာင္းဆက္ေျပာၾကစို႔။ မႏၲေလးတိုင္း၊ (၈) ၿမိဳ႕နယ္မွာ
ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ပစ္မွတ္လုပ္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း (၂၉)ေက်ာင္း
ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲက တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့
သတင္းရဲတပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြ ေပးပို႔ထားတာေလးတခ်ဳိ႕ကို ဗဟုသုတျဖစ္ေအာင္
လိုတိုရွင္း ေရးလိုက္ပါတယ္။ မူရင္း ေပးပို႔ခ်က္ေတြအတိုင္းမ႔ို
တိုတိုတုတ္တုတ္ပါပဲ။ (မစိုးရိမ္တုိက္သစ္၊ စာသင္သံဃာ (၂၈ဝဝ)ေက်ာ္ရွိခဲ့၊
နာယကခ်ဳပ္ဆရာေတာ္မွာ ဦးရာဇာဓမၼျဖစ္၊ ယခင္ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈျဖင့္
ထိန္းသိမ္းခံ ခဲ့ရဘူး၊ နာယက ဆရာေတာ္ ဦးဝိစိတၱသာရ(ခ)ဝိရသူသည္ အစၥလာမ္
ဘာသာမွန္းတီးေရး တရားေဟာခဲ့၊ အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရေသာ တပည့္သံဃာမ်ားကုိ
ေက်ာင္းတုိက္တြင္ သီတင္းသုံးေနထုိင္ရန္ ခြင့္ျပဳ၊
ေက်ာင္းတုိက္ေၾကျငာသင္ပုန္းတြင္ လႈံ႕ေဆာ္စာမ်ားကပ္္ေလ့ရွိၿပီး
ႏုိင္ငံေရးအေသြးအေရာင္ ရွိသည့္ သံဃာမ်ားသီတင္းသုံးေနထုိင္လွ်က္ရွိ)
ေနာက္တစ္ေက်ာင္းကေတာ့ (ျမေတာင္တုိက္၊ သံဃာစုစုေပါင္း (၇၁၅)ပါးရွိ၊
ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲသာသနာဘိဝံသသည္ တုိင္းသံဃာနာယက ဥကၠ႒ျဖစ္၊
မႏၲေလးၿမိဳ႕ေပၚ သံဃာထုအေပၚ ၾသဇာအရွိန္အဝါႀကီးမား၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕ေပၚရွိ
သံဃာလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ အၿမဲပါဝင္ေလ့ရွိ) (အေနာက္ခင္မကန္တုိက္၊ သံဃာအပါး
(၆၁၇)ပါးရွိ၊ ဆန္႔က်င္စာမ်ား ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ကပ္ေလ့ရွိ၊ သံဃာ့
လႈပ္ရွားမႈတြင္ အၿမဲဦးေဆာင္ပါဝင္ေလ့ရွိ) စသျဖင့္ ေပးပို႔ထားၾကတာေတြ
ရွိပါတယ္။ ကဲ … ေက်ာင္းတိုက္ စာရင္းေတြ ဆက္လိုက္ၾကရေအာင္။
(၁) ေအာင္ေျမသာဇံၿမိဳ႕နယ္၊ သာသနာ့ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းတိုက္၊ သံဃာ(၁၂၈)ပါး ကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ဒုရဲအုပ္ဝင္းေဇာ္
(၂) ေအာင္ေျမသာဇံၿမိဳ႕နယ္၊ အေရွ႕ခင္မကန္ေက်ာင္းတိုက္၊သံဃာ(၂၁၄)ပါးကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ရဲအရာခံေမာင္သိန္း
(၃) ေအာင္ေျမသာဇံၿမိဳ႕နယ္၊ ခ်မ္းသာႀကီးေက်ာင္းတုိက္၊ သံဃာ(၂၃၆)ပါးကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ဒုတပ္ၾကပ္ေက်ာ္သူရ
(၄) ေအာင္ေျမသာဇံၿမိဳ႕နယ္၊ ေရႊဒါးပရိယတိၱစာသင္တိုက္၊ သံဃာ(၄၇)ပါးကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ တပ္သားခ်စ္စမ္းေမာင္
(၅) ခ်မ္းေအးသာဇံၿမိဳ႕နယ္၊ အေနာက္ခင္မကန္ေက်ာင္းတိုက္၊ သံဃာ (၆၁၇)ပါးႏွင့္ ထီးလင္းေက်ာင္းတိုက္၊
သံဃာ(၃၅ဝ)ပါးကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ဒုရဲအုပ္ထြန္းလင္းေအာင္
(၆) ခ်မ္းေအးသာဇံၿမိဳ႕နယ္၊ မိုးေကာင္းေက်ာင္းတိုက္ - သံဃာ(၆၇၃)ပါး၊
ေဂြးခ်ိဳတိုက္ - သံဃာ(၃၅ဝ)ပါး၊ ရတနာပုဂံတိုက္ - သံဃာ(၂၃ဝ)ပါးကို
ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ဒုတပ္ၾကပ္နန္းထိုက္ေဆြ
(၇) ခ်မ္းေအးသာဇံၿမိဳ႕နယ္၊ မဟာေဝယံဘံုသာေက်ာင္းတိုက္၊ သံဃာ (၂၄၇)ပါးကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ တပ္သားသန္းထိုက္စိုး
(၈) ခ်မ္းေအးသာဇံၿမိဳ႕နယ္၊ ပတၱျမားေက်ာင္းတိုက္၊ သံဃာ(၉၆)ပါးကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ တပ္သားေနဝင္းဟိန္း
(ဆက္ပါဦးမည္) မိုးေဇၿငိမ္း
