ဖားကန္႔-တာမခန္လမ္းေပၚတြင္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားၿပီး ေဒသခံအခ်ဳိ႕ တိမ္းေရွာင္ထြက္ေျပး

 

ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ေတာင္ဘက္ ၂၁မိုင္ခန္႔အကြာတြင္တည္ရွိ သည့္ တာမခန္ရြာသို႔သြားရာ ဖားကန္႔-တာမခန္လမ္းေပၚတြင္ စက္တင္ဘာ ၂၁ရက္ ေန႔လယ္ ၁၁နာရီခန္႔မွ စ၍ KIA ႏွင့္ ျမန္မာတပ္မေတာ္ၾကား ပစ္ခက္တိုက္ခိုက္မႈအခ်ဳိ႕ရွိခဲ့ရာ အဆိုပါလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ေက်းရြာမ်ားမွ ေဒသခံမ်ားမွာ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဆက္လ်က္ရွိသည့္ ဆိုင္းေတာင္ရြာႏွင့္ တာမခန္ရြာမ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕တိမ္းေရွာင္ ေနၾကေၾကာင္း ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဆိုင္းေတာင္ရြာ ေဒသခံမ်ားထံမွ သတင္းရရွိသည္။
စက္တင္ဘာ ၂၂ရက္ နံနက္ ၁၁နာရီ၀န္းက်င္ခန္႔က ဆိုင္းေတာင္ရြာႏွင့္ ဆယ္မိုင္ခန္႔အကြာ၊ ဖားကန္႔ တာမခန္လမ္းအလယ္ဗဟုိတြင္ရွိသည့္ ကသိုဏ္းေတာင္တြင္ လက္နက္ႀကီးလက္နက္ငယ္ပစ္ခက္တိုက္ခိုက္သံ မ်ား ၾကားခဲ့ရၿပီး ညပိုင္းတြင္တစ္ႀကိမ္၊ ၂၃ရက္ နံနက္ပိုင္းႏွင့္ ညပိုင္းအထိတိုက္ခိုက္သံမ်ား ဆက္လက္ၾကားခဲ့ ေၾကာင္း၊ စက္တင္ဘာ ၂၄ရက္ေန႔လယ္ ၂နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္လည္း ဆိုင္းေတာင္ရြာမွ ႏွစ္မိုင္ခန္႔ေ၀းသည့္ ေမွာ္ရကင္တြင္လည္း ေတာင္ယာသြားသည့္ ေဒသခံ ၃ဦး မိုင္းနင္းမိၿပီး
ဖား

ကန္႔ေဆးရံုသို႔ တင္ပို႔ထားရေၾကာင္း၊ လြန္ခဲ့သည့္ ၄ရက္ခန္႔မွစ၍ ဖားကန္႔-တာမခန္လမ္းကို ပိတ္ဆို႔ထားေၾကာင္း၊ ဆိုင္းေတာင္ရြာမွေဒသခံ တစ္ဦးက ေျပာသည္။
စက္တင္ဘာ ၂၂မွ ၂၄ရက္ နံနက္အေစာပိုင္းအထိ ကသိုဏ္းေတာင္ကုန္းမွ ထြက္ေပၚလာေသာ လက္နက္ ႀကီးလက္နက္ငယ္ ပစ္ခက္သံ၊ တိုက္ပြဲသံမ်ားေၾကာင့္ အနီးအနားပတ္၀န္းက်င္ရွိ ေမွာ္ရြာမ်ားမွ ေဒသခံမ်ားမွာ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာ ေနရာ၏ တစ္ဖက္ဆီတြင္ ရွိသည့္ တာမခန္ႏွင့္ ဆိုင္းေတာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြားၾကေၾကာင္း ဖားကန္႔ေဒသခံ တစ္ဦးက ေျပာသည္။
“ေမာ္ေမာင္းလယန္မွာ အလွဴရွိလို႔သြားၾကတာ။ ပစ္ခက္တိုက္ခိုက္သံေတြၾကားလို႔ ျပန္ေျပးလာၾက တယ္” ဟု စက္တင္ဘာ ၂၂ရက္ေန႔က ကသုိဏ္းေတာင္အနီးရွိ ေမာ္ေမာင္းလယန္ရြာသို႔ အလွဴပြဲသြားေရာက္ခဲ့ သည့္ ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ခံတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ဆိုင္းေတာင္ရြာအနီး ေမွာ္ရကင္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ မိုင္းကြဲမႈႏွင့္ တိုက္ခိုက္သံမ်ား ၾကားခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ေမွာ္ရကင္ႏွင့္ သံုးဖာလံုခန္႔ေ၀းသည့္ နန္႔ေမွာ္ရြာမွ ေဒသခံမ်ား ဆိုင္းေတာင္ရြာသို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္လာ ေၾကာင္း ဆိုင္းေတာင္ရြာခံမ်ားထံမွ သိရသည္။
“စက္တင္ဘာ ၂၄ရက္ ညေန ၆နာရီမွာ ဆိုင္းေတာင္ ဆုေတာင္းကုန္း ခ်က္ေက်ာင္းကို လူ၈၀နဲ႔ ဆိုင္ ကယ္အစီး၅၀ေရာက္လာတယ္။ ေမာ္ရကင္မွာ မိုင္းကြဲၿပီး ေၾကာက္လို႔ ေျပာင္းလာၾကတာတဲ့” ဟု ဆိုင္းေတာင္ ရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။
တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားရျခင္းမွာ ၄င္းေဒသတြင္ အျမင္ဆံုးေတာင္ျဖစ္သည့္ ကသုိဏ္းေတာင္တြင္ တပ္ဆြဲထားသည့္ ျမန္မာတပ္မေတာ္ကို KIA တပ္မ်ားမွ ႏွစ္ဖက္ ညွပ္တိုက္၍ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ လမ္းေၾကာင္း ပိတ္ထား၍အပ်က္အဆီးအက်အဆံုး မသိရေၾကာင္း ဖားကန္႔ႏွင့္ ဆိုင္းေတာင္မွ ေဒသခံမ်ားမွ ေျပာသည္။

ဘႀကီးသက္

လီကြမ္ယု ေျပာတဲ့ နိုင္ငံအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ အစၥလာမ္မစ္

လီကြမ္းယူနဲ႔ အစၥလာမ္ ဘာသာ (အင္တာဗ်ဴး)
ေမး ။ ။ မစၥတာလီရဲ့ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု စုေပါင္းညီညြတ္စြာ ေနထိုင္ေရးမူဝါဒဟာ (၄၅) ႏွစ္အတြင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာတဲ့ စင္ကာပူရဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ပါပဲ။ စင္ကာပူရဲ့ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ေန႔ ၁၉၆၅- ခု၊ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔က ေျပာခဲ့တဲ့မိန္႔ခြန္းထဲမွာ စင္ကာပူဟာ မေလးရွားမဟုတ္၊ ခ်ိဳင္းနား (တရုတ္) မဟုတ္၊ အိႏၵိယမဟုတ္လို႔ ေၾကျငာအသိေပးခဲ့တယ္ေနာ္။ ေနာက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္ ဒီလမ္းစဥ္ေပၚမွာ .

ေအာင္ျမင္မႈရေအာင္ ဘယ္လိုအစခ်ီခဲ့ရသလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါလား။

ေျဖ ။ ။ မြတ္ဆလင္အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ အတုိက္အခံမျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာခဲ့ရတယ္။ အစ္စလမ္ေတြ မမ်ားလာခင္အထိ ငါတို႔ႏိုင္ငံဟာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲ တိုးတက္လာခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲလို႔ ငါ့အျမင္ကိုေမးရင္- ဒီျပင္လူေတြက အခ်င္းခ်င္းေရာေႏွာလို႔ရတယ္။ မိတ္ေဆြဖြဲ႔လို႔ရတယ္။ အျပန္အလွန္ အိမ္ေထာင္ျပဳလို႔ရတယ္။ အိႏၵိယန္းနဲ႔ တရုတ္၊ တရုတ္နဲ႔ အိႏၵိယန္း သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံႏွီးေႏွာရတာ ပိုလြယ္တယ္။ မြတ္ဆလင္ေတြနဲ႔က်ေတာ့ အဲသလိုမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ အာရပ္ႏိုင္ငံေတြက မြတ္စလင္ေတြေၾကာင့္ပဲ။

မင္းက မြတ္ဆလင္ကို လက္ထပ္ခ်င္ရင္ မင္းကိုယ္တိုင္လည္း မြတ္ဆလင္လုပ္ရ၊ ျဖစ္ရမယ္။ ဒါႀကီးက မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္မဟုတ္သူတစ္ေယာက္အတြက္ အေတာ္ခက္တဲ့ ကိစၥႀကီးပဲ။ ဆိုလုိတာက လိုက္(ဖ္) စတိုင္ေတြ အကုန္လံုးေျပာင္းရတာ။ မင္းဗလီတက္မယ္ဆိုရင္ အာရပ္ဘာသာ သင္ရတယ္။ ရြတ္ရ၊ ဖတ္ရတာကလည္း အာရပ္လို။ အစားအစာေတာင္မွ အာရပ္ပံုစံ။ ဒါက ေက်ာ္လႊားဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့ကိစၥလို႔ ငါျမင္တယ္။

ရာဇာရတနန္ရဲ့ အိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီကို ငါေမြးစားခဲ့တာ။ ဒီအခက္အခဲက ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာၾကာတာေတာင္ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႔ မလြယ္ကူလွဘူးဆိုတာ ငါေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ အခုလက္ရွိအဖြဲ႔ကို မရရေအာင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ငါတို႔စည္းရံုးယူခဲ့ရတာ။

လက္ရွိအေျခအေနအရ ငါေျပာမယ္။ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ဘာသာဝင္္မဆို အလြယ္တကူ ႏွီးေႏွာေနထိုင္လို႔ရတယ္။ အစ္စလမ္ကလြဲရင္။

 

ေမး ။ ။ စင္ကာပူမွာ မြတ္ဆလင္ေတြရွိေနတာက စင္ကာပူရဲ့ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ညီညြတ္စြာေနထိုင္ေရးအတြက္ အဟန္႔အတားျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆိုလုိတာလား။

ေျဖ ။ ။ ငါ ဒီလိုမဆိုလိုပါဘူး။ မြတ္ဆလင္ေတြေၾကာင့္ လူမႈေရးျပႆနာေတြတက္တာမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ သူတို႔က သီးသန္႔ခပ္ေဝးေဝးက ေနတတ္ၾကတယ္။

ငါ့ေခတ္တုန္းက ငါနဲ႔အတူလက္တြဲၿပီးလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ Othman Wok တို႔ Rahim Ishak တို႔ရွိတယ္။ သူတို႔ ဘာသာေရးျပႆနာေတြ ဆြဲသြင္းမလာခင္အထိ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ ဘီယာအတူတူေသာက္ၾကတယ္။ စည္းရံုးေရးေတြ အတူတူဆင္းၾကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ အတူတူဝင္ၾကတယ္။ အတူတူစားၾကတယ္။

အဲဒီမွာ သူတို႔ကေမးတယ္ “ ပန္းကန္ျပားက သန္႔ရွင္းသလား” တဲ့။ ငါကေျပာတယ္။ အားလံုးအတူတူ ေဆးေၾကာထားတာပဲလို႔။ ငါဆိုလိုတာက သူတို႔ကစၿပီး ခြဲျခားလာတာ။ ငါတို႔က ဒါကိုယံုၾကည္ကိုးကြယ္တယ္။ မင္းက မယံုၾကည္၊ မကိုးကြယ္ဘူး။ ဒါမ်ိဳး။ ေရာဂါပိုးမႊားနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ သူတို႔ေမးတဲ့ သန္႔ရွင္းသလားဆိုတာက ေရာဂါပိုးမႊားကိစၥကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဝန္ခံကတိျပဳခ်က္ေတြကို ေျပာတာ။ ဒါမ်ိဳးေတြက ငါလိုက္လုပ္လို႔မရတဲ့ကိစၥေတြ။

ေမး ။ ။ အတူတကြ လက္တြဲသြားၾကဖို႔ မြတ္ဆလင္ေတြဖက္က ဘာေတြလုိက္ေလ်ာဖို႔လိုမလဲ။

ေျဖ ။ ။ ဘာသာေရး အယူသီးတာေတြကို ေလွ်ာ့။ “ အိုေက၊ ငါတို႔ အတူတူပဲစားမယ္” ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ပါေစေပါ့။

ေမး ။ ။ ထမင္းအတူတူမစားဘဲ တျခားေပါင္းစည္းလို႔ ရႏိုင္တဲ့နည္းေတြ ရွိေနတာပဲ မဟုတ္လား။

ေျဖ ။ ။ မေလးမဟုတ္သူ၊ မြတ္ဆလင္မဟုတ္သူေတြရဲ့ တုန္႔ျပန္မႈေတြကို ငါေျပာျပမယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အနားယူသြားတဲ့ ဝန္ႀကီးေတြအတြက္ ဂုဏ္ျပဳႏွဳတ္ဆက္ညစာ ငါေကြ်းတယ္။ ဝန္ႀကီးဘဝကေန အနားယူၿပီးျဖစ္တဲ့ Othman Wok ကိုလည္း ဖိတ္တယ္။ သူက ငါ့စားပြဲမွာ။ အထူးစီစဥ္ထားတဲ့ စားစရာေတြ သူ႔အတြက္လာခ်တာကို ငါေတြ႔လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ ငါက “Othman မင္းက အထူးစီစဥ္ေပးဖို႔ မွာထားတာလား” လို႔ေမးေတာ့ သူက “ မဟုတ္ပါဘူး” တဲ့။

ဒါနဲ႔ ငါက ထမင္းပြဲလာခ်တဲ့လူကို “မင္းက ဘာေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ အထူးစီစဥ္ေပးတာလဲ၊ သူက ငါစားသလို မစားႏုိင္ဘူးလား။ ဒီမွာ ဝက္သားမွ မပါတာပဲ” လုိ႔ေမးတယ္။

“ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ခင္ဗ်ား၊ မြတ္ဆလင္ေတြဟာ မြတ္ဆလင္အစားအစာပဲ စားရပါတယ္။ အဲသလိုမဟုတ္ရင္ မေက်မခ်မ္းျဖစ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္” တဲ့။

ေမး ။ ။ သူ႔ထမင္းကိုပဲ သူစားတဲ့အတြက္ မစၥတာလီကို အတိုက္အခံလုပ္တယ္လို႔ ထင္မိလို႔လား။

ေျဖ ။ ။ မထင္ပါဘူး။ ငါခံစားလိုက္ရတာက ကမၻာႀကီးက ေျပာင္းလဲေနတယ္။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းလည္း ေျပာင္းလဲသြားၿပီ။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ သူနဲ႔ငါက မိတ္ေဆြရင္းေတြ။ သူက ၁၉၅၀၊ ၆၀ ၊ ၇၀- ခုေတြမွာ ငါနဲ႔အတူတူ လက္တြဲၿပီး စည္းရံုးေရးဆင္းလာတဲ့လူ၊ အခု သူေျပာင္းလဲသြားၿပီ။ ဒါေလာက္ပါပဲ။ ေကာင္းမေကာင္းကို ငါေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ ငါဆိုလိုတာက လူထုေရွ႕မွာဆို သူ႔မွာ ဖိအားေတြက အမ်ားႀကီးပဲလို႔ေျပာတာ။

ငါက Telok Kurau အဂၤလိပ္ေက်ာင္းမွာ တက္ခဲ့တာ။ မေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္။ ရပ္ဖဲ(လ္) ေက်ာင္းမွာလည္း အတူတူပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕မေလးသူငယ္ခ်င္းေတြက ရပ္ဖဲ(လ္) ကို ဆက္တက္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဒီလိုပဲျဖတ္သန္းလာခဲ့ၾကတာပဲ။ မေလးအစားအစာေတြ ငါတို႔အတူတူ ေက်ာင္းေဘးကဆိုင္ကေန ဒီလိုပဲဝယ္စားလာၾကတာ။

အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းကဖြင့္တဲ့ဆိုင္ေတြ မရွိေသးဘူး။ အိမ္ကေန ႏွစ္ဆင့္ယူလာၿပီး nasi lemak ဝယ္စားၾကရတာ။ အဲဒီမွာ ေကြ႔ေတ်ာင္(Kway teow) ေရာင္းတဲ့လူလည္းရွိတယ္။
*** (Nasi lemak- မေလးအစားအစာတစ္မ်ိဳး ၊ Kway teow- တရုတ္အစားအစာတစ္မ်ိဳး)

အခုဆို ေက်ာင္းေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြကိုသြားၾကည့္၊ မြတ္ဆလင္ေတြ စားလို႔ရတဲ့အသား၊ စားလို႔မရတဲ့အသားေတြ ကြဲေနၿပီး (halal and non-halal) စားရင္လည္း အတူတူတြဲထိုင္ၿပီး မစားၾကဘူး။ ဒါေတြေၾကာင့္ လူမႈေရးအကြဲအျပဲေတြ ျဖစ္ကုန္မွာ။ ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အမွားအမွန္ကို ေဝဖန္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ငါဆိုလုိတာက ဘာသာေရးကိုလိုက္နာတယ္ဆိုေပမယ့္ ျပန္ေပးရမယ့္ကိစၥေတြက အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစၥလာမ္ဟာ သီးသန္႔ႀကီးျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာတာ။

ေမး ။ ။ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ရာမွာ တကယ့္အဟန္႔အတားႀကီး ျဖစ္ေနသလား။

ေျဖ ။ ။ SAF ထဲမွာ အစားအစာႏွစ္မ်ိဳး စီစဥ္ေပးေနရတယ္။ ဆိုပါေတာ့၊ စစ္ပြဲကိုထြက္မယ္၊ ထမင္းခြဲၿပီးစား၊ က်ည္ဆန္ေတြက ေဘးမွာ ပလူပ်ံ။ ဘယ္လိုလဲ။ တို႔ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ၾကည့္စီစဥ္ႏုိင္ပါတယ္။ အခုပဲ မင္းက ေမးခြန္းေမးတယ္။ သီအိုရီဆန္တဲ့ ေမးခြန္း။ ငါက လက္ေတြ႔ဦးေဆာင္ခဲ့ရတဲ့ ေကာင္။ ေနာက္လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုရင္ ဒီထက္ကြဲျပားတဲ့ လူမႈေရးေတြကို ေျဖရွင္းၾကရဦးမွာ။ ထမင္းႏွစ္မ်ိဳး၊ ဘာႏွစ္မ်ိဳး၊ ညာႏွစ္မ်ိဳး စသျဖင့္ေပါ့။ ဘာတတ္ႏိုင္မွာတုန္း။ အဲဒါက ဘဝပဲဟာကို။

စင္ကာပူထဲဝင္လာတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကိုၾကည့္။ မေလးလူမ်ိဳး၊ အင္ဒုိနီးရွားလူမ်ိဳးေတြ သိပ္မရွိဘူး။ သူတို႔က စင္ကာပူဟာ အစၥလာမ္ဘာသာမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံလို႔ျမင္ထားၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အထူးအခြင့္အေရးေတြလည္း မရေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါနဲ႔ တို႔က အာရပ္ေတြ လာေအာင္လုပ္တယ္။ ဒီေကာင္ေတြက လူခ်မ္းသာေတြ။ သူတို႔ ဒီလုိေရာက္လာရင္ မေလးမိန္းကေလးေတြကို လက္ထပ္ၾကတယ္။ သိပ္ေတာ့ မမ်ားလွဘူး။

ဒီေတာ့ ရလဒ္က အိႏၵိယန္းေတြက မေလးလူဦးေရကို လိုက္လာေနတယ္။ (၇) ရာခိုင္ႏွဳံးကေန (၉) ရာခိုင္ႏွဳန္းအထိရွိလာတယ္။ မေလးက (၁၄- ၁၅) ရာခိုင္ႏွဳန္းလာက္ရွိမယ္။
ု
ေမး ။ ။ မေလးေတြရဲ့ ကေလးေမြးဖြားႏွဳန္း ဒီေလာက္ျမင့္ေနတာေတာင္ စင္ကာပူမွာ အဲသလိုျဖစ္ေနသလား။

ေျဖ ။ ။ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားဦးေရက ကေလးေမြးဖြားႏွံဳးကို ေက်ာ္တက္ေနတယ္။ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ အိႏၵိယန္းေတြ တို႔ဆီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္လာေနတယ္။ အိႏၵိယေတာင္ပုိင္းက လူငယ္ပညာတတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ သူတို႔က အမ်ားအားျဖင့္ အဆင့္ရွိတဲ့ တကၠသိုလ္၊ အင္စတီက်ဳေတြကေန ဘြဲ႔ရသူေတြခ်ည္းပဲ။ ဒီကိစၥက အေလးထားကိုင္တြယ္ရမယ့္ကိစၥေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့။ အားလံုးကို မွ်မွ်တတ ဆက္ဆံမွရမယ္။

မြတ္ဆလင္ေတြရဲ့ ဘာသာေရး၊ သူတို႔အစားအစာ၊ သူတို႔ ဗလီေတြရဲ့ ဘာသာေရးလုပ္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာမွ ငါဝင္မစြက္ခဲ့ဘူးပါဘူး။ က်ဴရွင္သင္တန္းေတြ ေပးေနၾကတာအပါအဝင္ပဲ။

ေမး ။ ။ စင္ကာပူက မြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံႀကီးေတြ ၾကားထဲမွာဆိုေတာ့ ဒီအခ်က္ကလည္း အေရးႀကီးတာပဲမဟုတ္လား။

ေျဖ ။ ။ ေဒသတြင္းက မြတ္ဆလင္ေတြနဲ႔ တို႔ႏိုင္ငံရဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြ ဆက္ဆံေရးက လက္ေတြ႔ဆန္ပါတယ္။ ေတြ႔ၾက၊ ဆံုၾက၊ တီဗြီၾကည့္ၾက။ ေက်ာင္းေတြမွာ သူတို႔ေခါင္းစြပ္ေတြက ေျပာစရာကိစၥေတြျဖစ္ေနတယ္။ မေလးရွားရဲေတြေတာင္ ေခါင္းစြပ္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ သူတို႔လည္း စြပ္ရမယ္လို႔ေျပာၾကတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေခါင္းေတြဖံုးလာၾကၿပီ။ အကုန္လံုးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြ မလုပ္ၾကပါဘူး။

ငါတို႔ဘက္ကလည္း ရပ္တည္ခ်က္က ခိုင္မာမွရမယ္။ ငါကေျပာတယ္။ “ ဒါက ေက်ာင္းဝတ္စံုမဟုတ္ဘူး။ စာသင္ခန္းေရွ႕ပိုင္းမွာ ေနခ်င္ရင္ ေခါင္းမစြတ္ရဘူး။ ေနာက္ေဖးမွာဆိုရင္ေတာ့ ေခါင္းစြပ္ဝတ္ခ်င္ဝတ္” လို႔။

အဆင္ေျပေအာင္ေတာ့ တတ္ႏုိင္သ၍ ႀကိဳးစားၾကတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူထုနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကိုေတာ့ တို႔ေက်ာင္းဝတ္စံုက ဒါပဲဆိုတာ သိသြားေစခ်င္တယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြ လာလုပ္လို႔မရဘူး။ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္မယ္။ ဒါဆိုရင္ သူမ်ားဝတ္သလိုပဲ ဝတ္၊ သူမ်ားလို မဝတ္ႏိုင္ရင္ ေနာက္ေဖးက ကြန္ျပဴတာမွာ သြားလုပ္။ ဟုိတုန္းက မရွိခဲ့ဘူးတဲ့ျပႆနာေတြ အခုဒီမွာ အမ်ားႀကီးပဲ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့၊ ငါတို႔က သူတို႔အေၾကာင္းပိုသိေနလို႔။
ဟိုးႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီစဥ္က အစၥလာမ္ဆိုတာ အာရပ္ကုန္သည္ေတြသယ္လာလို႔ ဒီကိုေရာက္လာတာ။ ဒီေရာက္ဖို႔ သံုးေလးလၾကာေကာင္းၾကာမယ္။ ဒီေရာက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔အေလ့အက်င့္ေတြကို ဟုိမွာထားခဲ့ၿပီး ဒီမွာရွိတဲ့လူေတြနဲ႔ အတူတူေပါင္းၿပီး ေနထိုင္လာခဲ့ၾကတာ။

ေမး ။ ။ အစီအစဥ္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ အစုိးရကစၿပီး က်င့္သံုးေနတယ္။ ဆိုပါေတာ့ HDB တိုက္မွာ လူမ်ိဳးစုအလိုက္ ကိုတာခြဲေရာင္းေပးတာတို႔၊ အဖြဲ႕လိုက္ မဲဆႏၵနယ္ေတြကို ဆင္းတာတို႔ေပါ့။ အနာဂတ္မွာ အကြဲအၿပဲေတြ ျဖစ္လာမယ္လို႔ျမင္မိသလား။ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွာ ျဖစ္ႏိုင္မလဲ။

ေျဖ ။ ။ လာမယ့္ ၁၀ ႏွစ္၊ အႏွစ္ ၂၀- ကို ႀကိဳမေျပာတတ္ဘူး။ ျဖစ္မယ္လို႔ေတာ့ မထင္ဘူး။

လီကြမ္းယု ရဲ႕ " Hard Truths ( to keep Singapore going " စာအုပ္) မွ အခန္းတစ္ခန္းျဖစ္ပါတယ္။

(ကမ္းလက္ ဘေလာ့)

ဘႀကီးသက္

iphone 5 ကို ၁၅ သိန္းဂ်ီအက္(စ္)အမ္ဖုန္းရွင္မ်ား သံုးခြင့္မရေသး

ေစ်းကြက္၌ အသစ္ေရာက္ရွိလာသည့္ iphone 5 သံုးစြဲရန္အတြက္ ဆယ့္ငါးသိန္းတန္ ဂ်ီအက္(စ္)အမ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူမ်ား ဆင္းကတ္ အခက္အခဲ ရွိေနေၾကာင္းသိရသည္။

ျပည္တြင္း၌ iphone 5 မွာငါးသိန္းႏွင့္ ႏွစ္သိန္းတန္ ဂ်ိီအက္(စ္)အမ္ ဆင္းကတ္မ်ားျဖင့္သာ သံုးစြဲရန္ အဆင္ေျပျပီး ယခင္ ဆယ့္ငါးသိန္း ဂ်ီအက္(စ္)အမ္ မ်ားျဖင့္ သံုးစြဲ၍ မရႏိုင္ဘဲ ဆင္းကတ္ လဲလွယ္ရန္ လိုအပ္မည္ဟု လူၾကီးမင္း မိုဘိုင္းဖုန္းဆိုင္မွ အေရာင္း၀န္ထမ္း တစ္ဦး က ေျပာသည္။

“iphone 5 ရဲ႕ ဆင္းကတ္ဆိုဒ္က 1.5 mm မို႔လို႔ ၁၅ သိန္းတန္ ဂ်ီဆင္း ကတ္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့ ဂ်ီကတ္အကုန္ လြတ္လြတ္ကင္းကင္း ထည့္သံုးလို႔ ရေနတယ္” ဟု အထက္ပါ မိုဘိုင္းဆိုင္မွ ေျဖသည္။

Iphone 5 အေနျဖင့္ ယခုလအတြင္း ျပည္တြင္း မိုဘိုင္းေစ်းကြက္ ၌ ေရပန္း အစားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း လက္ရွိတြင္ မိုဘိုင္းဖုန္းအားလံုး အသံုးျပဳ၍ မရႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္ ၀ယ္ယူသူ နည္းပါးေနေသးေၾကာင္း မိုဘိုင္းေစ်းကြက္မွ စံုစမ္းသိရွိရသည္။

“၀ယ္ေတာ့၀ယ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဆင္းကတ္ၾကီးကိုသြားလဲ ၾကည့္ရ ဦးမယ္။ အဆင္ေျပမွ ၀ယ္ကိုင္လို႔ ရေတာ့မွာ” ဟု ဆယ့္ငါးသိန္းတန္ ဂ်ီအက္စ္အမ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူ တစ္ဦးကေျပာသည္။

ျပည္တြင္းသို႔ ယခုလ (၂၃)ရက္ေန႔မွ စ၍ iphone 5 ဖုန္းမ်ား စတင္ ၀င္ေရာက္လာျပီး လက္ရွိတြင္ က်ပ္ (၁၂)သိန္းခြဲ ခန္႔ျဖင့္ ေရာင္း ခ်ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။

သုတလင္း - Popular Myanmar News Journal
ဘႀကီးသက္

အထက (၂) ကမာရြတ္မွ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး ၏ ဆုိးရြားလွေသာ ေတာင္းရမ္းခ်က္မ်ား

အထက (၂) ကမာရြတ္ ေခၚ စိန္ၾသဂတ္ စတင္းေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမၾကီး ေဒၚေမလွရီက မီးေလာင္သြားေသာ ေက်ာင္းေဆာင္ အတြက္ဟုဆုိကာ ေက်ာင္းသား တစ္ဦးလွ်င္ အလွဴေငြ တစ္သိန္း လွဴရမည္ ဟုေကာက္ခံေနပါသည္။  ေက်ာင္းအေဆာက္ဦ ဆိုသည္မွာ နုိင္ငံေတာ္မွ ေထာက္ပံ့ ေပးထား
 ေသာ ပစၥည္းျဖစ္ေသာ္လည္း နုိင္ငံေတာ္က ခ်ေပးထားေသာ ေငြေၾကးတင္မကပဲ အခုလုိေက်ာင္းသား ေတြအား  မေပးမေနရ ေကာက္ခံေနျခင္းမွာ ဓါးျပတုိက္သည္ႏွင့္ပင္ တူေၾကာင္း ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားက ညည္းညဴ ၾကသည္။ -----

ေပးစာ အျပည့္အစုံဖတ္ရန္ ဒီေနရာကုိ ႏွိပ္ပါ

ဘႀကီးသက္

သစ္ထူးလြင္မွကူးယူေဖာ္ျပ ပါသည္

 ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တစ္ေန႔လွ်င္ လူဦးေရ ၂၃ဦးႏႈန္း အိတ္ခ်္အိုင္ဗြီပိုး ကူးစက္ခံေနရဟုဆို

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တစ္ေန႔လွ်င္ လူဦးေရ ၂၃ဦးခန္႔ အိတ္ခ်္အိုင္ဗြီပိုး ကူးစက္ခံေနရေၾကာင္း က်န္းမာေရးဦးစီးဌာန၊ UNAIDS ၊ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔တို႔ ပူးေပါင္းတြက္ခ်က္ထားသည့္ ''HIV Estimates and Projections Asian Epidemiological Model Myanmar 2010-2015  ''တြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။
လက္ရႇိ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အိတ္ခ်္အိုင္ဗြီပိုး ကူးစက္ခံေနရသူ ခန္႔မႇန္းဦးေရ ႏႇစ္သိန္း၀န္းက်င္ခန္႔ ရႇိေနၿပီး ပိုးရႇိသူမ်ားအနက္မႇ လူဦးေရတစ္သိန္းႏႇစ္ေသာင္းေက်ာ္မႇာ ေအအာတီေဆး၀ါး လိုအပ္ေနသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၂ခုႏႇစ္ ဇြန္လအထိ ရရႇိထားသည့္ စာရင္းမ်ားအရ ေဆး၀ါးလိုအပ္သူမ်ားအနက္ လူဦးေရ ၄၄၆၆၁ဦးကို ေအအာတီ ေဆး၀ါးေပးႏိုင္ခဲ့ၿပီး က်န္ရႇစ္ေသာင္းေက်ာ္မႇာ ေအအာတီေဆး၀ါးရရႇိရန္ လိုအပ္ေနသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
''လက္ရႇိ ေအအာတီေဆးလို အပ္ေနၿပီး မရေသးတဲ့သူက ၆၀ရာ ခုိင္ႏႈန္းေလာက္ရႇိတယ္။ ဒီႏႇစ္ကုန္ဆိုရင္ေတာ့ အခုရေနတဲ့လူဦးေရထက္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္တိုးၿပီး ေပးႏုိင္မယ္လို႔ ခန္႔မႇန္းထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေဆးလိုအပ္ေနတဲ့ သူေတြေဆးရဖို့အတြက္ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ Global Fund နဲ႔ အေမရိကန္ျပည္သူေတြက ပံ့ပိုးေပးႏုိင္ဖို႔ စီစဥ္ေနၿပီး ရန္ပုံေငြေတြရလာရင္ ဒီလူေတြအတြက္ ေဆးေတြရလာမႇာပါ။ ျမန္မာမႇာ ပိုးကူးစက္ခံရႏႈန္းက တစ္ရက္ကို ၂၃ေယာက္ႏႈန္း ကူးစက္ ခံေနရၿပီး လူဦးေရ ၅၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ ေသဆံုးေနတယ္လို႔ ခန္႔မႇန္းထားၾကပါတယ္။ ေသဆံုးတဲ့ႏႈန္းက ကူးစက္ခံရတဲ့ႏႈန္းထက္ ပုိေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္ '' ဟု Marie Stopes International မႇ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ညႊန္ၾကားေရးမႇဴး ေဒါက္တာ စစ္ႏုိင္က ေျပာျပခဲ့သည္။
လက္ရႇိ ျပင္ပေဆးခန္းမ်ားတြင္  ေအအာတီေဆး ၀ယ္ေသာက္ေနသူဦးေရ တစ္ေသာင္းႏႇင့္ႏႇစ္ေသာင္းၾကားရႇိမည္ဟုလည္း ခန္႔မႇန္းထားၾကေၾကာင္းႏႇင့္ ေအအာတီေဆးအတြက္ တစ္ဦးလွ်င္ တစ္လကုန္က်စရိတ္မႇာ အနည္းဆံုး က်ပ္ႏႇစ္ေသာင္းေက်ာ္ သံုးေသာင္းၾကားရႇိေၾကာင္း သိရသည္။
ထို႔အျပင္ စက္တင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔က အေမရိကန္သံအမတ္ႀကီး Eric Goosby ႏႇင့္ အဖြဲ႔သည္ HIV  ႏႇင့္ပတ္သက္၍ တံု႔ျပန္ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေပးရမည့္ ကိစၥရပ္မ်ားအား ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္  ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ လာေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း အေမရိကန္အေျခစိုက္ ၀က္ဘ္ဆိုက္တစ္ခုတြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။
Eric Goosby သည္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး အိတ္ခ်္အိုင္ဗြီဆိုင္ရာ ရန္ပံုေငြအဖြဲ႔တစ္ခုျဖစ္သည့္ PEPFAR အဖြဲ႔၏ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး  ျမန္မာႏုိင္ငံရႇိ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ေဒါက္တာေဖသက္ခင္ႏႇင့္ ေတြ႔ဆံု၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ HIV  ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ လာေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါအဖြဲ႔အေနျဖင့္ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး၊ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အျခားတာ၀န္ရႇိသူမ်ားႏႇင့္ HIV ႏႇင့္ပတ္သက္၍ လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ေနသည့္ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏႇင့္လည္း ေတြ႔ဆံုခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
ယင္းအဖြဲ႔သည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမႇ ရန္ပံုေငြအဖြဲ႔တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့ေနရာအႏႇံ႔တြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ HIV/AIDS ေရာဂါအား တိုက္ဖ်က္ရန္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏႇင့္ ကမၻာတစ္၀န္းရႇိ HIV/AIDS ေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစားေနရသူ မ်ားအား ေအအာတီေဆး၀ါး ေထာက္ပံ့မႈ အမ်ားဆံုးေပးေနသည့္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလည္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
 EMG
ဘႀကီးသက္

ရန္ကုန္တြင္ ေရေပးေ၀မႈစနစ္ႏွင္႔ ပိုက္လိုင္းစနစ္အား ျပဳျပင္ရန္လို

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေရေပးေ၀ေရးစနစ္ အားနည္းေနျခင္းႏွင္႔ ၿမိဳ႕နယ္အမ်ားစုသို႔  ပို႔လႊတ္ေနေသာ ေရမ်ားမွာ ေသာက္သံုးရန္ မသင္႔ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီမွ ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္း ပညာရွင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။

 

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြက္ ႏွစ္စဥ္ေရဂါလံအားျဖင့္ သန္း(၁၆၀)ျဖန္႔ေ၀ေပးေနေသာ္လည္း လံုေလာက္မႈ မရိွျခင္း ျဖစ္သည္။

 

"မွန္တာ ေျပာရရင္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ျဖန္႔ေ၀တဲ့ေရထဲမွာ ေသာက္ေရအေနနဲ႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားေနရာမွာ မသင့္ဘူးလို႔ပဲ   ေျပာရမွာေပါ့။  သံေခ်းပါတယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥကေတာ့ အဓိက အားျဖင့္ ပိုက္ေတြမွာ ျဖစ္တာပါ။ ပိုက္ေတြက ၾကာလာတယ္၊ ေဟာင္းလာ တယ္၊ ေပါက္လာတယ္ ေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ထပ္  ၆လ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီအေျဖေတြကိုသိၿပီးေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ဆိုတာတိတိက်က် ရလာမယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေပးေ၀ေရးစနစ္နဲ႔ ပိုက္စနစ္နဲ႔  အဲဒါေတြကိုေတာ့ အမ်ားႀကီးျပဳျပင္ဖို႔လိုအပ္ေနပါတယ္" ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီမွ ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္းပညာရွင္က ေျပာသည္။

 

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီအေနုျဖင္႔ ေရေပးေ၀ေရးစနစ္ႏွင္႔ ပိုက္မ်ားအား ျပဳျပင္ ႏိုင္ရန္ ဂ်ပန္ပညာရွင္အဖြဲ႕ႏွင္႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုလည္းသိရသည္။

 

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြင္ ဂ်ဳိးျဖဴပိုက္လိုင္းေရေ၀မႈစနစ္၊ ေလွာ္ကားေရေပးေ၀မႈစနစ္၊ဖူးႀကီးေရေပးေ၀မႈႏွင္႔ ငမိုးရိပ္ ေရေပးေ၀မႈ စနစ္ျဖင္႔ ေပးေ၀လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

 

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ၿမိဳ႕နယ္အမ်ားစု၌ ေရရွားမႈျပႆနာ ႀကီးမားေနေၾကာင္းကိုလည္း သိရသည္။

 

 “အခုဆို ဒီမွာ ေရေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္တယ္ေလ၊ ေရက ဘယ္အခ်ိန္ေပးလို႔ ေပးမွန္းလည္း မသိ ရဘူး၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ကံေကာင္းလို႔ ေရတင္တာရရင္ေတာင္ ညဘက္ ၂ နာရီ၊ ၃-၄ နာရီ ေလာက္မွ ေပးတာေလ၊ အဲဒီအခ်ိန္က လူအိပ္ခ်ိန္ေလ၊ အဲအခ်ိန္ မွာမွ ေပးေတာ့ ဘယ္လိုလုုပ္မွာလဲ၊ ညဘက္အိပ္ခ်င္ေပမဲ့ ေရမရွိမွာစိုးလို႔ ေရထတင္ရတာ အလုပ္တစ္ခုလိုကို ျဖစ္ေနတယ္”ဟု သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္၊ သု၀ဏၰတြင္ေနထိုင္သူ ကိုလင္းထိုက္က ေျပာသည္။

 

၎သို႔ ေရေပးေဝမႈ မလံုေလာက္ျခင္းေၾကာင့္ ေရစည္လွည္းငွားမ်ား အလုပ္ျဖစ္လာေၾကာင္းကိုလည္း သိရသည္။

 

ေရတစ္စည္ကို လွည္းငွားမည္ဆိုပါက တစ္စည္ကို ငါးရာျဖစ္ၿပီး အိမ္အေရာက္ တြန္းပို႔ေပးရမည္ ဆိုပါက ေရတစ္စည္ကို ငါးေထာင္က်ပ္ ေပးရေနရျခင္းျဖစ္သည္။  ေရရွားသည့္အခ်ိန္တြင္မူ တစ္စည္ ကို က်ပ္ခုႏွစ္ေထာင္အထိ ေပးရေၾကာင္းကိုလည္း  သာေကတ ၿမိဳ႕နယ္ေန မဇြန္မိုးပြင့္မွ ေျပာသည္။

 

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရ ဆယ္ပံုပံု တစ္ပံုရွိေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ႏွစ္စဥ္ ေရဂါလံသန္းေပါင္း (၁၆၀) ေပးေ၀ေနသည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ဂါလံ သံုးဆယ္ႏွင့္တြက္ပါက သန္း(၁၅၀)သာ ကုန္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေနရာအႏွံ႕ျပားတြင္ ေရမလံုေလာက္မႈမ်ားသည္ တစ္ဆထက္ တစ္ဆ တိုးပြားလာျခင္းျဖစ္သည္။

 

ထို႔အျပင္ အခ်ိ္ဳ႕ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ေရမီတာတပ္ဆင္ျခင္းမရွိဘဲ သက္ဆိုင္ရာႏွင္႔ညွိႏႈိင္းကာ သံုးစြဲမႈမ်ားရွိေၾကာင္းကိုလည္း သိရသည္။

 

“တစ္ခါတစ္ရံ ေရက သံုးမရေအာင္ ၀ါထိန္ေနတယ္။  ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္၊ ေနာက္ဆံုး သံုးမရလို့ အကုန္ျပန္သြန္ျပီး ေရလွည္းေခၚ ရတာပဲရွိတယ္။ နီရဲေနတာမ်ိဳးလည္း ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္။”ဟု ဗဟန္းၿမိဳ႔နယ္မွ မသူဇာဟန္က ေျပာသည္။ 

 

ကမာၻနဲ႔အ၀ွမ္း ေသာက္သံုးေရရွားပါးမႈျပႆနာႏွင္႔ ႀကံဳေနရခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္ ေရအရင္း အျမစ္ ႂကြယ္၀သည္႔ေနရာတြင္  တည္ရွိေနသည္။

 

ျမစ္မခ
ဘႀကီးသက္

(၁၀)တန္ေအာက္ကား ကတၱားမျဖတ္ရ၍ ဒိုင္နာသမားတို႔ အဆင္ေျပ

 (၁၀)တန္ေအာက္ကားမ်ား ကတၱားမတက္ရေသာေႀကာင္႔ ကုန္တန္ခ်ိန္(၁၄)တန္အထိ တင္ေဆာင္ေနေႀကာင္း မႏၱေလး-မူဆယ္လမ္းရွိ ကတၱားဂိတ္မ်ားက သိရွိရသည္။

 

ေဆာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ စက္တင္ဘာလ(၁၄)ရက္ေန႔တြင္ (၁၀)တန္ေအာက္ကားမ်ား ကတၱားတက္ရန္ မလိုအပ္ေႀကာင္း သတင္းထုတ္ၿပန္ခဲ႔သည္။

 

“(၁၀)တန္ေအာက္ကားေတြ ကတၱားမတက္ရေတာ႔ပါဘူး။ သူတုိ႔သြားရတာၿမန္ေအာင္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔က ၿဖဳတ္ေပးလိုက္တာပါ။ ဒါကုိသူတို႔က အခြင္႔အေရးယူၿပီးေတာ႔ ဆယ္သုံးတန္ေလာက္အထိ တင္တယ္။ ပုိတင္တဲ႔ ကားေတြကုိ အေရးယူသြားမွာပါ” ဟု ေဆာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးကေၿပာသည္။

 

ဒုိင္နာကားမ်ားသည္ ယခင္အခ်ိန္တြင္ ကားႏွင္႔ကုန္တန္ခ်ိန္ေပါင္းမွ (၁၀)တန္အထိ္သာ တင္ရၿပီး ယခုအခ်ိန္ တြင္ ကတၱားကင္းလြတ္ ခြင္႔ရရွိသြာၿပီၿဖစ္ေႀကာင္း Asia World လမ္းေကာက္ခံေႀကးဂိတ္ထံက သိရွိရသည္။

 “အခုလိုကတၱားမတက္ရတာ ဒုိင္နာကားေတြ ပါသြားေတာ႔ ဒုိင္နာသမားေတြအဆင္ေၿပသြားတာေပါ႔။ အရင္ကဆို သိပ္မက်န္ဘူး”ဟု ကုန္တင္ဒုိင္နာယာဥ္ေမာင္း ကုိမ်ိဳးညြန္႔လြင္က ေၿပာသည္။

 

(၆)ဘီးကားႀကီးမ်ားမွာမူ ကားႏွင္႔ကုန္တန္ခ်ိန္ေပါင္းမွ (၁၆)တန္၊(၁၂)ဘီးကားမ်ားမွာ ကားႏွင္႔ ကုန္တန္ခ်ိန္ ေပါင္းမွတန္(၂၅)သာ တင္ေဆာင္ရေသာေႀကာင္႔ မူဆယ္-မႏၱေလးတစ္ ေခါက္လ်င္(၂)သိန္း၀န္းက်င္ ေလာက္သာ က်န္ေသာေၾကာင္႔ ကားမ်ားရပ္နား ထားႀကေႀကာင္း ကုန္တင္ယာဥ္ အသုိင္းအ၀ုိင္းထံက သိရွိရသည္။

 

“ေၿခာက္ဘီးေတြၾကေတာ႔ ကားနဲ႔ေပါင္းမွ (၁၆) တန္ပဲတင္ရတာ။လမ္းေႀကးေပးရတာနဲ႔ ကားဘီးကြဲရင္ ႏွစ္သိန္းေလာက္ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ KIAစစ္တပ္က ပုိက္ဆံေတာင္းေသးတယ္။ကြ်န္ေတာ္႔ ကားေတာ႔ နားထားတယ္”ဟု မူဆယ္မွမႏၱေလးသုိ႔ ကုန္တင္ေသာ ကုိေက်ာ္စိန္က ေၿပာသည္။

 

ယခုလက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေၿခာက္ဘီးကားႏွင္႔ ဆယ့္ႏွစ္ဘီးကားမ်ားေနရာတြင္ ကုန္တန္ခ်ိန္(၅၀)အထိ တင္ရေသာ(၂၂)ဘီးတြဲကားမ်ား ၀င္ေရာက္လာေႀကာင္း သိရွိရသည္။ (၂၂)ဘီးတြဲကားမ်ားသည္ မူဆယ္-မႏၱေလးတစ္ေခါက္လွ်င္ က်ပ္(၁၀)သိန္း၀န္းက်င္ အထိ္က်န္ေႀကာင္း အေ၀းေၿပးကုန္တင္ယာဥ္ အသုိင္း အ၀ုိင္းက သိရွိရသည္။

 

 ၿငိမ္းခ်မ္း(ျမစ္မခ)
ဘႀကီးသက္

လက္တံု႔ျပန္မႈ မဟုတ္သည့္ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ဦးသန္းေရႊႏွင့္ ဦးခင္ၫႊန္႔ထံေပးပို႔

 

လက္တုံ႔ျပန္မႈ မဟုတ္ေသာ္လည္း သေဘာထားႀကီးစြာ ျပန္လည္ ေတာင္းပန္ရန္ ယခင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲ ႏွစ္ဦးထံသို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ တစ္ေစာင္ကို ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးေအာင္ထြန္းက စက္တင္ဘာ ၂ဝ ရက္က ေပးပို႔ခဲ့သည္။

ယခင္အစိုးရ လက္ထက္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲအျဖစ္ တာဝန္ယူ ခဲ့ၾကသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ဥကၠ႒ (ၿငိမ္း) ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး တည္ေဆာက္မႈ အဖြဲ႕၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ခင္ၫႊန္႔၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္(ၿငိမ္း)တုိ႔ ႏွစ္ဦးကို အက်ဥ္းေထာင္တြင္း ၫႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အသနားခံစာ(သို႔) ေတာင္းပန္စာ ေပးပို႔ေပးရန္ ၂ဝ.၉.၂ဝ၁၂ ေန႔စြဲျဖင့္ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ တစ္ေစာင္ ေပးပို႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ေပးပို႔သည့္ ဦးေအာင္ထြန္းမွာ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၁ ရက္မွ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္အထိ လည္းေကာင္း၊ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီ ၂၇ ရက္မွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္အထိလည္း ေကာင္း၊ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္၊ သာယာဝတီအက်ဥ္းေထာင္၊ M17၊ ဗထလ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမ်ားတြင္ ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရစဥ္ ၫႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ားစြာကို ခံခဲ့ရသူ ျဖစ္သည္။

အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ေပးပို႔ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးေအာင္ထြန္းက ေျပာၾကားရာတြင္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ အရ ႏိုင္ငံေတာ္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ ကာလအတြင္း ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးယူမႈ မရွိေစရဟု ပါရွိေသာ္လည္း ICC (ႏိုင္ငံတကာ ရာဇဝတ္မႈတရား ႐ံုး)ႏွင့္ ICJ(ႏိုင္ငံတကာ တရားမွ် တမႈခံု႐ံုး)တုိ႔တြင္ တရားစြဲဆိုႏိုင္ခြင့္ မရွိေစရဟု မပါရွိေသာေၾကာင့္ ယခင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲေဟာင္း ႏွစ္ဦးကို မိမိထံသို႔ တရားဝင္ အသနားခံစာ (သို႔) ေတာင္းပန္ စာ ေပးပို႔ရန္ ယင္းတို႔ႏွစ္ဦးထံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ေပးပို႔ထားေၾကာင္း၊ သတ္မွတ္ ထားသည့္ အခ်ိန္ အကန္႔အသတ္ ကို ေက်ာ္လြန္ပါက အဆင့္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားျဖင့္ တရားစြဲဆုိရန္ အဆင့္ထိ စီစဥ္ထားေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အမ်ားအျပား ရွိေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုကဲ့သို႔ ယခင္အႀကီးအကဲမ်ားထံ အိတ္ဖြင့္ေပး စာ ေပးပို႔ျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယင္းကေျပာၾကားရာတြင္ မိမိကဲ့သို႔ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာ လုပ္ေဆာင္ပိုင္ခြင့္ ရွိေၾကာင္းႏွင့္ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ညႇင္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ားမွာ ယခင္အႀကီးအကဲ မ်ားတြင္ တာဝန္ရွိေၾကာင္း ေျပာၾကား ခဲ့သည္။

ဦးေအာင္ထြန္းသည္ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ ဗကသ အတြင္းေရးမွဴး တာဝန္ ထမ္းေဆာင္စဥ္ အထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရၿပီး ျမန္မာႏိုင္ ငံ ေက်ာင္းသားမ်ား လႈပ္ရွားမႈ သမိုင္းစာအုပ္ကုိ ေရးသားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိကာလတြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိသည္။

-Reference and Credit to -ျမန္မာအင္ဒီပဲန္ဒင့္ဂ်ာနယ္
Posted By Admin Team[NOM]
(email:newsofburma.myanmar@gmail.com)

ဘႀကီးသက္

iPhone 5 နဲ႔ Galaxy S3 ဘယ္ဟာက အၾကမ္းခံသလဲ

စာဖတ္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း သိရွိျပီးျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ Drop test ဗီဒီယိုေပါင္းမ်ားစြာလည္း ဝင္ေရာက္ေမြေနာက္ျပီးျပီလို႔ယူဆပါတယ္။ မေသခ်ာမွာစုိးလို႔ ဗီဒီယို ၅ခု၊ ၆ခု ေမြေနာက္ၾကည့္လိုက္တာ Drop test တိုင္းမွာ Samsung Galaxy S3 ကရွံုးပါတယ္။

Drop test မ်ားကို ေအာက္ပါလခ့္မ်ားမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရွုႏိုင္ပါတယ္။

http://www.youtube.com/watch?v=J4zQKeAEqsQ&feature=related
http://youtu.be/36U-hOhTNIw
http://youtu.be/DuwD7pdxxyo
http://www.youtube.com/watch?v=6M5q5TRuAsY

ဘာေၾကာင့္လဲဆုိတာကေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္အနည္းငယ္ရွိပါတယ္။

အသံုးျပဳသည့္ သတၱဳအမ်ိဳးအစား

iPhone 5 ကေတာ့ အလူမီနီယံ သတၱဳကို သံုးလုိက္ပါတယ္။ ယခင္က Stainless steel ပဲ သံုးခဲ့ရာမွာ ေျပာင္းသံုးလိုုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ အၾကမ္းခံဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ Samsung Galaxy S3 ကေတာ့ ပလပ္စတစ္ တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ပိုလီကာဘြန္နိတ္ကို သံုးလိုက္ပါတယ္။ အဆင့္ ဘယ္ေလာက္ျမင့္တယ္ေျပာေျပာ ပလပ္စတစ္ ကာဗာကေတာ့ အလူမီနီယမ္ ထက္ေတာ့ အၾကမ္းမခံတာ ေသခ်ာေနပါျပီ။ သူသံုးတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က အၾကမ္းခံ ဖို႔တစ္ခုအတြက္မဟုတ္ပဲ၊ အေလးခ်ိန္ေလ်ာ့ခ်ရန္၊ အပူခ်ိန္ ေလ်ာ့ခ်ရန္ ျဖစ္ပါတယ္။

အရြယ္အစား

iPhone 5 က ၄ လက္မဖုန္းျဖစ္ပါတယ္။ 123.8 x 58.6 x 7.6mm ကိုယ္စီ အတိုင္းရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ အရြယ္အစားက က်စ္လစ္ျပီး ေအာက္က် တဲ့အခါ ဝိတ္မွ်ေဝမွုက တူညီေနပါတယ္။ ျပီေတာ့ က်ရင္လည္း အျပားလိုက္က်တာ ထက္ ေဒါင္လိုက္က်ႏိုင္ေခ်ပိုမ်ားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ထိ ရင္ေတာင္ ေဘးေထာင့္စြန္းေတြပဲ ပိုထိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Apple က iPhone 5 ကိုေထာင့္စြန္းအနား ေသေသသပ္သပ္လုပ္ေနပံုကို မိတ္ဆက္ ပြဲမွာ တစ္ခါတည္းျပသသြားပါတယ္။

Samsung Galaxy S3 က်ေတာ့ အဲ့လိုမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ၄.၈ လက္မ မ်က္ႏွာျပင္၊ အတိုင္းအတာက်ေတာ့ 136.6 mmx 70.7 mm x8.6 mm ျဖစ္ပါတယ္။ လက္တစ္ဝါးစာ ျပည့္ေနမယ့္ ဖုန္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေအာက္က်ရင္ သူက်ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ ပံုစံက အျပားလိုက္ျဖစ္ ပါတယ္။ ေဒါင္လိုက္က်ႏိုင္ေခ်နည္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ အဓိက ထိမယ့္ေနရာ က ေရွ ႔နဲ႔ ေနာက္ေက်ာျဖစ္ပါတယ္။ ဖန္သားျပင္က်ရင္ေတာ့ ကြဲပါမယ္။ ေနာက္ေက်ာ္ဘက္က်ရင္ေတာ့ ပလပ္စတစ္ခြံ ကြာသြားမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။

အေလးခ်ိန္

တကယ္အၾကမ္းခံမခံက အေလးခ်ိန္နဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ခံတယ္ေျပာေျပာ အေလးခ်ိန္မ်ားတဲ့ ပစၥည္းက ပုိအထိနာစျမဲျဖစ္ပါတယ္။ ရူပေပဒသေဘာတရားအရဆုိရင္ အေလးခိ်န္ (mass) နဲ႔ ကမၻာေျမဆြဲအား (g) ၊ အျမင့္ (height) သံုးခုေျမာက္ရင္ ရလာတဲ့ ရလဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ iPhone 5 က ၁၁၂ ဂရမ္ေလးပါတယ္။ ဒါေတာင္ အလူမီနီယမ္ ကိုယ္ထည္ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီေတာ့အတြင္းပစၥည္းေတြ ေပါ့တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ Samsung Galaxy S3 ကေတာ့ ၁၃၃ ဂရမ္ ေလးပါတယ္။ ဒါေတာင္ အျပင္က ပလပ္စတစ္ျဖစ္ျပီး အတြင္းပစၥည္းေလးပံုရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပိုေလးတဲ့ S3 က ပိုအထိနာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ အားလံုးျခံဳငံုျပီး ကိုယ့္ပါကိုယ္ စိတ္ထဲကေန ပစ္ခ်ၾကည့္လို႔ရပါတယ္။ iPhone 5 ကို ကုိယ့္နားကေန က်တယ္လို႔ယူ ဆျပီး ေအာက္ကို ေဒါင့္စြန္းနဲ႔ ထိပါမယ္၊ ဒီေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်က ေဒါင့္မွာပြန္းပဲ့သြားပါမယ္။ ကံမေကာင္းရင္ ဖန္သားမ်က္ႏွာျပင္မွာ အက္ေၾကာင္းထင္ပါမယ္။ Samsung Galaxy S3 ခ်ၾကည့္ပါ။ အျပားလိုက္က်ျပီး ကာဗာကျဖစ္ရင္ ကာဗာျပဳတ္ျပီး ဖန္သားျပင္ျဖစ္ရင္ အကြဲရာပုိမ်ားပါမယ္။

ဒီေတာ့ သတၱဳအမ်ိဳးအစား၊ အရြယ္အစား၊ အေလးခ်ိန္ စတဲ့ အခ်က္အလက္ မ်ားဟာ အခ်ိဳးက်က်ေပါင္းစပ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အရြယ္ၾကီးခ်င္ရင္ေတာ့ အပ်က္ခံႏိုင္ဖို႔ ပိုၾကိဳးစားရပါမယ္။ အရြယ္ငယ္ရင္ေတာ့ အၾကမ္းခံေပမယ့္ Screen ၾကီးၾကီးေလာက္ အားမရျပန္ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ အျခား နည္းပညာႏွုိင္း ယွဥ္ခ်က္မ်ားလည္း ရွိေနပါေသး တယ္။ သူ႔ဟာနဲ႔သူ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ကိုယ္စီရွိေနပါတယ္။

Specification တစ္စုစီ ႏွိုင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ Samsung Galaxy S3 က သာသလို ရွိေနပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ႏွစ္ခုလံး တကယ္အသံုးျပဳၾကည့္ ဖူးျပီးမွသာ ဘယ္ဟာေကာင္းတယ္ဆုိတာ ဆံုးျဖတ္ရစျမဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွေတာ့ ဖုန္းတစ္လံုးကို နေမာ္နမဲ့ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လြတ္ခ်မယ္ လို႔လည္း မထင္ပါတယ္။ ဒီအၾကမ္းခံ စမ္းသပ္ခ်က္ေၾကာင့္ Samsung ပရိတ္သတ္မ်ား စိတ္အားငယ္သြားၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ Drop Test ေတြက သက္သက္ကို လြတ္ခ်ျပီး ႏွိုင္းယွဥ္ျပသထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေဖာ္ျပပါ အခ်ိဳးအစားမွာ စေတးလိုက္ရမွုေၾကာင့္ Samsung Galaxy S3 က သာသြားတဲ့အခ်က္ေလးေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဥပမာ- ရုတ္တရက္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာင္ မ်က္ႏွာျပင္ ပိုက်ယ္ပါတယ္။

ဘယ္သူ မွေတာ့ ဖုန္းတစ္လံုကို အလကားေနရင္း မလြတ္ခ်တတ္ပါဘူး။ မေမ်ာ္လင့္ပဲ က်တာမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဖုန္းတစ္လံုးကို နေမာ္နမဲ့ ႏိုင္စြာ ျပဳတ္ က်တတ္ သူမ်ိဳးဆုိရင္ iPhone 5 နဲ႔ ပိုမိုသင့္ေတာ္တယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။ Apple နဲ႔ Samsung တို႔တိုက္ပြဲၾကား မွာ Techspace က သတင္းေပးရံုမွ် သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ဟာေကာင္း တယ္ဆုိတာကေတာ့ User ေတြဘက္က ထြက္လာမယ့္ စကားသံ သာ ျဖစ္ပါတယ္။
---
ေအာင္ခမ္း (TSJ team)

http://techspacejournal.blogspot.com/2012/09/iphone-5-galaxy-s3.html
ဘႀကီးသက္

ညီေလးမိုးသီး စကားကၽြံခဲ့ျပီလား

 

ညီေလး မိုးသီးေရ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္  မွာ ညီေလးေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ လို႔ စတုတၳမ႑ိဳင္ေတြေတာ္ေတာ္လႈပ္ရွား  ကုန္ၾကတယ္။
စနစ္တစ္ခုမွ စနစ္တစ္ခု (ဒါမွမဟုတ္)  ေခတ္တစ္ေခတ္မွေခတ္တစ္ေခတ္ကို အေျပာင္းအလဲစတင္ခ်ိန္မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ စနစ္ေဟာင္း (သို႔မဟုတ္) ေခတ္ေဟာင္း  ရဲ႕ အေငြ႕အသက္မ်ဳိးစုံ႐ုိက္ခတ္တတ္တာ လက္ေတြ႕အရွိတရားတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
ဒီသေဘာေလးကို ညီေလးမယုံဘူး ဆုိရင္ ကားတစ္စီးငွားၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို တစ္မနက္ေလာက္ပတ္ၾကည့္ပါ။ လူေတြ ရဲ႕ အေနအထား၊ ကားမ်ဳိးစုံရဲ႕အေျခအေန၊ လမ္းေတြျဖစ္ပ်က္ေနပုံ၊ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စိတ္ေနသဘာ၀ေတြကို ညီေလးလက္ေတြ႕ ျမင္ရသိရေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
တို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ဦးစကာ လမွာ ျပည္မႀကီးတ႐ုတ္လုပ္ခဲ့သလိုယဥ္ ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးေလာက္မျပင္းထန္  တဲ့ လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုလုပ္လိုက္ရင္သင့္မလား   လို႔ ေတြးၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္။ တို႔ကိုယ္၌ကအစ  ျပည္သူေတြအားလံုးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈတခ်ဳိ႕ကို ဒီမိုကေရစီဘီးစိပ္နဲ႔ တုိက္ခ်သင့္တာအမွန္ပဲညီေလး။
တို႔ခဏခဏေျပာဖူးပါတယ္။ လူဆုိ တာ (ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနဆဲလူေတြကိုေျပာ တာ) ရွင္းသံုးရွင္းကိုသိနားလည္ရမယ္။  ရွင္းသံုးရွင္းဆုိတာ (၁) အျမင္ရွင္းရမယ္။ (၂) အေတြးရွင္းရမယ္။ (၃)အလုပ္ (ဆံုး ျဖတ္ခ်က္) ရွင္းရမယ္လို႔။
ဒီလိုရွင္းသံုးရွင္းကို သိနားလည္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ဖို႔ဆုိတာကလည္း၊ လက္ေတြ႕ျဖစ္ ေနဆဲပကတိအရွိတရားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သိျမင္ဖို႔အထူးလိုပါတယ္ညီေလး။
တုိင္းရင္းသားေတြ ကိုယ့္ေဒသမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရွိရမယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ သဘာ၀ သယံဇာတကို သူတို႔ကပဲစီမံခြင့္ရွိရမယ္။  ရခိုင္ျပည္ရဲ႕သဘာ၀ရင္းျမစ္အားလံုးကို ရခိုင္ျပည္သူေတြမခံစားရဘူးျဖစ္ေနတယ္။  ဗမာကလဲမခံစားရဘူး။ လယ္ယာေျမေလး  ကိုပဲလုပ္လုပ္၊ လယ္ယာေျမေတြဆံုး႐ႈံးကုန္  တယ္။ စက္႐ုံအလုပ္႐ုံလုပ္ေတာ့လဲကုန္ ထုတ္လုပ္မႈဘာမွမရွိဘူး။ အဲဒီအခါက် ေတာ့ ရခိုင္လူငယ္ေတြထြက္ေျပးေနရတယ္။
ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္း တဲ့ စကားႀကီးလဲညီေလးရာ။ တုိင္းရင္း   သားအေရးကိုဆြေပး၊ ရန္တုိက္ေပးလိုက္  တာလားကြာ။
အဲဒီလိုမလုပ္ဘဲနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရးကို  သြားလုပ္တာအက်ဳိးဆက္ကသိပ္ႀကီးတယ္။ ဒီလိုခိုး၀င္လာရင္လူရွစ္သိန္းလံုးဖမ္းၿပီး ျပန္ေမာင္းထုတ္လုိ႔ရတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး ပုံစံနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရးပုံစံဆုိရင္တစ္ေယာက္  မွေမာင္းထုတ္လုိ႔မရဘူး။ ဒါကိုအစိုးရက  သိဖို႔လိုတယ္။ Smart  ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ လူ႔ အခြင့္ေရးကို သြားထိရင္ဒုကၡေရာက္မယ္။ ရပ္ေပးခဲ့တယ္၊ ေျပာခဲ့တယ္။ နားမေထာင္ ၾကဘူး။ အခုေတာ့ပုံမွန္  Right ငါ့အ ထဲ ျပန္  လာရတယ္။ ေဒၚစုလည္းေျပာလို႔မရဘူး။  ဒါကို “ဆဲ” ေနၾကတယ္။ အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့  ဟာေတြပဲ။
ရခိုင္အေရးကို စိတ္၀င္တစားနဲ႔ လႈပ္ရွားေျပာဆိုေနၾကတာေတြကို ျမန္မာ   အမ်ဳိးသားမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲေျပာသြား  ခဲ့တာ။ ဒီလိုေျပာတဲ့အေပၚမွာ ညီေလး ရဲ႕ အယူအဆကို ႀကိဳက္တဲ့သူရွိသလို၊ မႀကိဳက္တဲ့သူလဲရွိမွာပါ။ တစ္ခုသတိျပဳ ရမွာက ဒီရခိုင္ေဒသအေရးကို၊ ကိုယ္တုိင္   ေျဖရွင္းရာမွာ သက္ဆုိင္ရာတာ၀န္ရွိသူ အားလံုးဟာ ဆင္ျခင္တံုတရားအသိ၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ လူသားခ်င္းစာနာမႈစတဲ့   အဖက္ဖက္က ခ်ိန္ထိုးၿပီး၊ အေျမာ္အျမင္ ႀကီးမားစြာကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္ဆုိတာ   ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလက္ခံ ၿပီးသားပါ။ လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလို ထင္ရွားေနပါတယ္။
ၿပိဳဆင္းလာရင္တံတုိင္းခတ္ရမယ္။ လက္ရွိတံတုိင္းကေသးတယ္။ ထပ္ခတ္ရ မယ္၊ ကၽြန္ေတာ္သမ္ၼတျဖစ္ရင္လည္း တံတိုင္းခတ္မွာပဲ။ တ႐ုတ္ျပည္ဘက္က လည္းခတ္ရမယ္။ ဒါဟာအမ်ဳိးသားလုံၿခံဳ ေရးျဖစ္တယ္။
ဒီလိုစကားမ်ဳိးက်ေတာ့ ငါကႀကိဳက္   ျပန္ေရာ။ တံတိုင္းခတ္ဖို႔ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီေဒသရဲ႕ ပထ၀ီအေနအထားအရ တံတုိင္းခတ္လို႔ရသလား၊ မရဘူးလားငါ မသိဘူး။ မေရာက္ဘူးပါ၊ စာသိပဲ ငါ့မွာ  ရွိပါတယ္။
ဂ်င္နီဗာကြန္ဗင္းရွင္းမွတုိ႔ ဗမာေတြ  မယံုေတာ့ဘူးဆုိရင္ျပႆနာျဖစ္ၿပီ။ တစ္  ျပည္လံုးမွားမယ့္အမွားႀကီးေပါ့။ ဒါမ်ဳိးက  ဂ်ာမဏီ၊ အေမရိကန္ေတြမွားသြားဖူးတယ္။ ဒါက ဘာေခၚလဲဆုိေတာ့ ဟစ္တီးရီးယား   လို႔ေခၚတယ္။ ဒါကအစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ ႐ူးသြားတာ၊ အမွန္တရားကို မသိဘဲျဖစ္ တတ္တယ္။ ကင္းတားနားက ဂ်င္နီဗာ ကြန္ဗင္းရွင္းအရေျပာေနတာ။ ဂ်င္နီဗာ   ကြန္ဗင္းရွင္းကို ကုလသမဂၢအကုန္လံုး  လက္မွတ္ေရးထိုးထားတယ္။ ဒါကိုလက္မ ခံဘူးဆိုရင္ အလြန္အႏၱရာယ္ရွိသြားၿပီ၊ ဒီဒုကၡကိုတုိ႔လူထုကိုအက်မခံႏိုင္ဘူး။ ဒါကို  အမုန္းခံၿပီးေျပာရေတာ့မွာပါ။ Wake Up Burmese  ျမန္မာေတြႏိုးေလာ့၊ ထေလာ့၊ ကင္တားနား Message ကို ဘာသာျပန္ မမွားဖို႔ေျပာခ်င္တယ္။
ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအဂၤလိပ္လိုနားမလည္  စာမတတ္၊ ေပမတတ္္ေကာင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံ ေရးလည္းနားမလည္ဘူးလုိ႔ေျပာလိုက္တာ လား ညီေလးရယ္။ မင္းျပန္လာတာဆြဖို႔ ဖြဖို႔လာခဲ့တာလား။ သက္ဆုိင္ရာက ႏိုင္ငံ   တည္ေဆာက္ေရးမွာ အားလံုးတေျပးညီ  ပါ၀င္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အရင္တုန္းက ညီေလး  တို႔လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံကို ျပန္လာဖို႔ဖိတ္ေခၚခဲ့တာ။ ညီေလး  ဟာ ဘယ္လိုလူစားလဲဆုိတာ ညီေလး ကိုယ္ညီေလးပဲသိမွာပါ။
ေနာက္ဆက္ၿပီး ကိုယ္စဥ္းစားၾကည့္ မိတယ္။ စကားမွားတတ္သူေတြ၊ စကား ကၽြံတတ္သူေတြအေၾကာင္းေပ့ါ။ ပြင့္လင္း၊  ႐ိုးသားလြန္းသူ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ႐ိုးအလြန္းသူေတြစကားမွားတတ္တယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းသူ၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာတစ္ ခုခု (ဥပမာ-ေဒါသျဖစ္ခ်ိန္၊ ၀မ္းနည္းလြန္း  ခ်ိန္၊ တစ္နည္းပုံမွန္စိတ္မဟုတ္တဲ့အခ်ိန္) အားနည္းေနခ်ိန္ေတြမွာ စကားမွားတတ္  တယ္။ အသိၪဏ္အားနည္းသူေတြလည္း စကားမွားတတ္တယ္။
ညီေလးရယ္ မင္းကိုသက္သက္ၫွာ ၫွာေကာက္ခ်က္ဆြဲရရင္ ႐ိုးသားပြင့္လင္း တဲ့ အမ်ဳိးအစားထဲမွာပါတယ္လို႔ေျပာရ မွာပါပဲ။
တို႔ႏိုင္ငံအေၾကာင္းေျပာေတာ့မယ္ ဆုိရင္၊ မင္းႀကံဳခဲ့ရ၊ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ႏိုင္ငံတကာ  စံႏႈန္းေတြ ေပတံေတြနဲ႔ တိုင္းထြာၿပီး မေျပာပါနဲ႔ကြာ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ တုိ႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားအေျခအေနေတြ က ထူးကဲဒီမိုကေရစီကာလေလကြာ။ ညီေလးသေဘာေပါက္မွာပါေနာ္။
စကားတစ္ခြန္းေျပာေတာ့မယ္ဆိုရင္   မေျပာမီစဥ္းစား၊ ေျပာစဥ္စဥ္းစား၊ ေျပာ ၿပီးစဥ္းစားလို႔ပဲသတိေပးခ်င္ပါတယ္ကြာ။  တုိ႔ဗမာထံုးရွိတယ္မဟုတ္လား၊ “စကားကၽြံ  ေသာ္ႏႈတ္မရ၊ ၾကမ္းကၽြံေသာ္ႏႈတ္ရ”တဲ့။
ညီေလးရဲ႕ ABSDF  မွာ ပါ၀င္လႈပ္ရွား ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ သမိုင္းေနာက္ခံဟာေကာင္း  ေသာ ေနာက္ခံလား၊ မေကာင္းေသာ ေနာက္ခံလားဆုိတာ အ႐ိုးတြန္သံၾကား ေနရပါၿပီ။ ၿဂိဳဟ္တုိင္ေတြကို ညီေလးနဲ႔ သိကၽြမ္းတဲ့ ဆရာစံဇာဏီဘုိဆီသြားၿပီး စစ္ေဆးတြက္ခ်က္ၾကည့္ပါကြာ။

 Myanmar Express
ဘႀကီးသက္

"ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာအတြက္ ျပည္ေတာ္ျပန္ ကန္႔သတ္ခ်က္ မ်ားသည္ အစိုးရ၏ လက္ေတြ႕မက်ေသာ အျပဳအမူဟု သားျဖစ္သူ ေဝဖန္"

ဗိုလ္မွဴးခ်ဴပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာ

ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ အား ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ဝင္တစ္ဦး အျဖစ္သာ ကန္႔ သတ္ ဖိတ္ေခၚ ျပည္ဝင္ ခြင့္ျပဳျခင္းႏွင့္ မိသားစုဝင္ အားလံုး အား ဖိတ္ေခၚမႈ မျပဳျခင္း သည္ အစိုးရ ၏ လက္ေတြ႕မက်ေသာ အျပဳအမူျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာျပည္ ျပန္လာခြင့္ အတြက္ ခ်န္လွပ္ျခင္းခံ ထားခဲ့ ရသည့္ သားျဖစ္သူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ က ေဝဖန္ လိုက္သည္။

ထုိသို႔ ျပည္ေတာ္ဝင္ေရး အတြက္ သမၼတ႐ံုးဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ၏ သမီး တစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒါက္တာလွေက်ာ္ေဇာထံသို႔ ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကား ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင ္တစ္ဦး အျဖစ္သာ လက္ခံ အသိ မွတ္ျပဳျခင္း ၊ အတူ လိုက္ပါ ႏိုင္ သည့္ မိသားစု မ်ားအျဖစ္ သမီး ႀကီး ေဒါက္ တာ လွေက်ာ္ေဇာႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ရွိ သမီး လတ္ ေဒၚ စန္းေက်ာ္ေဇာ တို ႔ႏွစ္ဦး ကို သာ ခြင့္ျပဳ ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ဆိုသည္။

”အစိုးရဘက္က ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ဆိုတဲ့ သမိုင္း အကန္႔ေလးတစ္ခုတည္းနဲ႔ လက္ခံတယ္ ဆိုတာ လက္ေတြ႕မက်ပါဘူး။ ႐ိုးသားမႈ တကယ္ ရွိတယ္ဆိုရင္၊ ျပန္လည္ ေပါင္းစည္း ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ဒီလုိ မသတ္မွတ္သင့္ ပါဘူး”ဟု ၄င္းက ေျပာသည္။

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ အေန ျဖင့္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး သမိုင္းတြင္ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ဝင္ အျဖစ္ သာမက ဗမာ့ တပ္မေတာ္တြင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ရာထူး အထိ စြမ္းစြမ္း တမံ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၅၄၊ ၅၅ ခုႏွစ္ မ်ား တြင္ ရန္ႀကီးေအာင္၊ ဘုရင့္ေနာင္ စစ္ေၾကာင္း မ်ားျဖင့္ ကူမင္ တန္ တ႐ုတ္ ျဖဴ တပ္ မ်ား က်ဴးေက်ာ္ မႈ ကို ဦးေဆာင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ သူျဖစ္သည္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ တြင္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္မွ အနားေပးျခင္း ခံရကာ ၁၉၇၆ တြင္ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ အေျခစိုက္ တ႐ုတ္ နယ္စပ္ သို႔ မိသားစုႏွင့္ အတူ ထြက္ခြာ သြား ခဲ့ ျခင္း ျဖစ္သည္။

”ဒါလူတိုင္းသိေနတာပဲ။ ျငင္းပယ္လို႔ မရပါဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ဗဟို ေကာ္ မတီ ဆိုတာ ၾကာလွၿပီ မရွိေတာ့တာ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေ ယာက္ ၊ ျပည္သူေတြ ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ ကို ျပည္သူေတြ ပဲ ပိုင္ တာ။ အစိုးရ အေန နဲ႔ ဒီအရြယ္ ဒီအဘုိးႀကီး ဘယ္လို ပံုစံနဲ႔ လာလာ လက္ခံ တယ္ ေျပာရမွာပါ။ တကယ္လို႔ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ သာ မဟုတ္ဘူး ဆိုရင္ လက္ မ ခံ ဘူး လား”ဟု ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ေမးခြန္းထုတ္သည္။

ယင္း သို႔ ဖိတ္ေခၚျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဒါက္တာ လွေက်ာ္ေဇာအား ဧရာ ဝတီ သတင္း ဌာန မွ ဆက္သြယ္၍ ေမးျမန္း ခဲ့သည့္ အင္တာဗ်ဴး တစ္ခု တြင္ သူမက”အစိုးရ အေနနဲ႔ တိုင္းျပည္ႀကီးကို တကယ္ ပဲခ်စ္တယ္။ တ ကယ္ တည္ေဆာက္ ခ်င္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ အယူဝါဒ မေရြး၊ လူမ်ိဳး မေရြး၊ ဘာသာ မေရြး ေပါ့။ ျပန္လာ ခ်င္တဲ့ သူျပန္လာခြင့္ ျပဳရမယ္။ အခု ေဖေဖ့ ကို ျပန္ေခၚ တာေတာင္ ကြၽန္မတို႔ မိသားစု ဝင္ ေတြ အကုန္ မေခၚ ဘူး ။ ေဖေဖ့ မွာ သား သမီး သံုးေယာက္ ရွိတယ္။ ေျမး ခုနစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ အကုန္ျပန္ မေခၚ ဘူး။ ဦးေအာင္မင္း ေျပာတာက အဘ ဦးေက်ာ္ေဇာ ကို အနီးကပ္ ျပဳစု ဖို႔ သမီးႏွစ္ေယာက္ ကို လိုက္ပါ ခြင့္ျပဳတယ္ လို႔ပဲ ေျပာ တာေ လ။ ကြၽန္ မေမာင္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ေဇာ လည္းမပါဘူး။ အဲဒီလို အကန္႔ အ သတ္ေတြ နဲ ႔ေတာ့ တိုင္းျပည္ ႀကီးကို အမ်ိဳးသား စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရး၊ အမ်ိဳး သား ျပန္ လည္ သင့္ျမတ္ေရးေတြ အတြက္ေတာ့ သိပ္ မသင့္ေတာ္ ဘူး ထင္တယ္” ဟု ေျဖခဲ့ သည္။

ေအာင္ခြန္းဆက္  အား ေဒါက္တာ လွေက်ာ္ေဇာ ႏွင့္အတူ အနီး ကပ္ ျပဳ စု ေစာင့္ေရွာက္ မႈျပဳေန ခဲ့ေသာ သားျဖစ္သူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ အေနျဖင့္မူ သူ ၏ ဖခင္ကို အမွီျပဳ၍ ႏိုင္ငံေရး အရ အသံုးမခ် သင့္ ၾကေၾကာင္း၊ ၄င္း အျပင္ အဆိုပါ ကိစၥ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ အေနျဖင့္ ေျပာရန္ အခြင့္ မရွိေၾကာင္း ဆိုသည္။ ၄င္းအေနျဖင့္ မူ ျပည္တြင္း စစ္ မီးမေလာင္ ေတာ့ဘဲ ျပည္သူမ်ား ၏ ဘဝ အမွန္ တကယ္ လြတ္ေျမာက္ ခ်ိန္မွ သာ တိုင္းျပည္သို႔ ျပန္လာ မည္ဟု ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ေျပာသည္။

”ဒါ ကြၽန္ေတာ္ မသြားရလို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေဖ့ ကို လိုက္ပို႔ ခ်င္ ပို႔ မယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ဦးခ်င္း အေနနဲ႔ေတာ့ အခုလို ႐ႈပ္ယွက္ ခတ္ေန တဲ့ အခ်ိန္ မွာ ျပန္စရာ အေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ လက္ရွိ ဗမာျပည္ ရဲ႕ အေျပာင္း အလဲ ကို မယံုၾကည္ေသး လို႔ပါ။ ျပည္သူ႔ ဘဝ တကယ္ေရာ လြတ္ေျမာက္ၿပီ လား။ တကယ္ေရာ ထမင္းငတ္ တာေတြ လံုေလာက္ၿပီလား။ ျပည္ တြင္းစစ္ မီးမေလာင္ေတာ့ ဘူး။ တုိင္းျပည္ လည္း တိုးတက္ၿပီ ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ အသိ အမွတ္ျပဳ စရာမလို ပါဘူး။ ကိုယ့္ အထုပ္ ကိုယ္ကိုင္ၿပီး မူဆယ္ အေပါက္ဝ ကေန ျပန္လာ လိုက္မယ္”ဟု ၄င္းက ေျပာသည္။

၄င္းအေနျဖင့္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွစ၍ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး ယခု ၆၄ ႏွစ္ အရြယ္ အထိ ျမန္မာနိုင္ငံသား အယုတ္ အလတ္ အျမတ္ မေရြး မည္သူ႔ ကို မဆို ၄င္းတို႔၏ အခက္ အခဲႏွင့္ ျပႆနာ မ်ားကို ကူညီေပးေန ဆဲ ျဖစ္ေၾကာ င္းႏွင့္ ယံု ၾကည္ရာ ကို သာ လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း ထပ္ေလာ င္း ဆို ပါ သည္။

”တိုင္းျပည္ ကို ဖ်က္ဖို႔ လုပ္ ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ တိုင္းျပည္ ေကာင္း မယ္ ထင္လို႔ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ့ လူငယ္ ဘဝကို စြန္႔ၿပီး မိသားစု အလိုက္ ကြန္ျမဴနစ္ အလံေတာ္ ေအာက္ကို ဝင္ခဲ့တာ။ မျဖစ္ခဲ့တာ ကေတာ့ မ တတ္ႏိုင္ ဘူး။ ေကာင္း ေအာင္ လုပ္ခ်င္ လို႔ လာခဲ့တာပဲ။ တိုင္းျပည္ေ ကာင္းၿပီ ဆို ျပန္ခဲ့မွာပါ။ ဘယ္သူမွ ေခၚစရာေတာင္ မလိုပါ ဘူး” ဟု ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ေျပာသည္။

လက္ရွိ အေျခ အေန မ်ားသည္ ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေ ဇာ ကူမင္း ေဆး႐ံုတြင္ တက္ေရာက္ ကုသစဥ္ ေရႊတိဂံု ဘုရားဖူး ခ်င္ သည္ဟု ေျပာခဲ့ ရာမွ အစျပဳခဲ့ၿပီး အဆုိပါ အခ်က္ မွာလည္း ဗုိလ္မွဴး ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ ကြယ္လြန္ ခ်ိန္ မွသာ ေဖာ္ျပေစ လို ခဲ့ေၾကာင္း ၄င္းက ရွင္းျပ သည္။

”မီဒီယာကို ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခဲ့လဲ ဆိုေတာ့ ေဖေဖ ကြယ္လြန္ခ်ိန္ မွာ ကြန္ျမဴနစ္ တစ္ေယာက္ အေန နဲ႔ ေသခဲ့တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစ ခ်င္ ဘူး။ ေဖေဖ က တိုင္းျပည္ ရယ္၊ တပ္မေတာ္ ရယ္၊ သူ႔ျပည္သူရယ္ ကို တကယ္ ခ်စ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဖေဖ က ဗုဒၶဘာသာကို နက္နက္ ႐ိႈင္း႐ိႈင္း သက္ဝင္ ယံုၾကည္သူ တစ္ေယာက္ ပါ။

သူ႕ရဲ႕ တကယ့္ေနာက္ဆံုး ဆႏၵက ဗုဒၶဘာသာဝင္ ေကာင္း တစ္ေယာက္ ရဲ႕ စြန္႔ခြာျခင္း မ်ိဳးနဲ႔ ဘဝ ကို အဆံုး သတ္သြားခ်င္တာပါ။

ေရႊတိဂံု ဘုရားဖူး ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း ကို လည္း ေဖေဖ ကြန္လြန္မွသာ ေဖာ္ျပဖို႔ ေျပာခဲ့တာပါ”ဟု ၄င္းက ဆိုသည္။

ဗုိလ္မွဴး ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အတူ တည္ေထာင္ ခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္ တြင္ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအား ထိပါးေသာ က်ဴးေက်ာ္ ရန္သူ မ်ားအား ႏွိမ္နင္းခဲ့ ၿပီး တုိင္းရင္းသား မ်ားႏွင့္ ျဖစ္ပြား သည့္ ျပည္တြင္းစစ္ ကာလ အင္းစိန္ တုိက္ပြဲမွ လြဲ၍ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကို လုိလားေသာ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးျဖစ္ ေၾကာင္း ၄င္း၏ ဖခင္ ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ က ေျပာသည္။

၄င္း အေနျဖင့္မူ ဖခင္၏ ေနာက္ဆံုး ဆႏၵ အရ ျမန္ မာျပည္ ကို ဘုရားဖူး ရန္ အတြက္ ခြင့္ျပဳပါက လိုက္ပို႔ျခင္းမွ လြဲ၍ လတ္တေလာ တြင္ ျပန္လိုသည့္ စိတ္ကူးမရွိ ေသးေၾကာင္းကို ” ျပန္မယ့္ စိတ္ကူး မရွိေသး ပါဘူး။ အဓိက က ေသြးခ်င္းေတြ၊ KIA တို႔ လက္နက္ ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ ခဲ့တဲ့ ကခ်င္ ေတြ၊ ကရင္ေတြ သူတို႔ အားလံုး သူတို ႔ေဒသေတြ မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ရႊင္ရႊင္ နဲ႔ ျပန္ေနရ တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပန္လာမယ္” ဟု သူ၏ ဆႏၵ ကို ဆိုခဲ့သည္။

ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ သည္ မိသားစုႏွင့္ အတူ လက္ရွိတြင္ တ႐ုတ္ -ျမန္မာ နယ္စပ္ တြင္ ေနထိုင္ ကာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေစာင့္ၾကည့္ေဝဖန္ သူ တစ္ဦး အျဖစ္ ရပ္တည္ေနၿပီး တုိင္းရင္းသား မ်ား တန္းတူ ညီတူ ေနထိုင္ေရး၊ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရး ႏွင့္ လြတ္လပ္ တရားမွ်တေရး တို႔အတြက္ ကူညီေဆာင္ ရြက္ေပးေန သူ တစ္ဦး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

 

ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေက်ာ္ေဇာ (ယာ)ႏွင့္ သမီး ေဒါက္တာ လွေက်ာ္ေဇာ

ဘႀကီးသက္

ေရေပၚညေစ်းႏွင့္ အပန္းေျဖ ေနရာ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ တည္ေဆာက္မည္

From : The Voice
မြန္ၿပည္နယ္၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ကမ္းနားလမ္းတြင္ ေရေပၚညေစ်းႏွင္႔ အပန္းေၿဖေနရာကို ယခုႏွစ္တြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕နယ္ စည္ပင္သာယာေရး အဖြဲ႕မွ တည္ေဆာက္သြားမည္ ၿဖစ္ေႀကာင္္း ႏိုင္ငံပိုင္ မီဒီယာမ်ား တြင္ ေရးသားထား ခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။

အဆိုပါအပန္းေၿဖေနရာကို ၿပည္သူမ်ား က်န္းမာေရးလုပ္ရွားမႈမ်ားကို စနစ္တက်ၿပဳလုပ္ႏိုင္ရန္၊ သံလြင

္ၿမစ္ ပတ္၀န္းက်င္ အလွကို ႀကည္႔ရႈႏိုုင္ရန္ႏွင္ ့ကမ္းနားလမ္းတြင္ ညေစ်းေရာင္း ခ်သူမ်ားကို စနစ္တက် ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ကာ ၿပည္နယ္အစိုးရ ညႊန္ ႀကားခ်က္ၿဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္ စည္ပင္သာယာေရးအဖြဲ႕မွ အေကာင္ အထည္ေဖာ္ၿခင္းၿဖစ္ေႀကာင္း ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ၿပထားသည္။

တည္ေဆာက္ေနေသာ ေရေပၚညေစ်း ႏွင္႔ အပန္းေၿဖ ေနရာစီမံကိန္းမွာ အလ်ား ေပ ၆၀၀ ႏွင္႔ အနံေပ ၅၀ တည္ေဆာက္ရန္ ရည္ရြယ္ထားေသာလည္း၊ ယခုႏွစ္တြင္ အလ်ားေပ ၃၀၀ ႏွင့္ အနံေပ ၅၀ ကို ကနဦး အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း ယင္းတြင္ေဖာ္ၿပ ခ်က္အရသိရသည္။

အဆိုပါ ညေစ်းႏွင္႔ ပတ္သက္၍ မြန္ၿပည္နယ္ အစိုးရအဖြဲ႕ထံ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ေသာ္ ရံုးပိတ္ရက္ၿဖစ္ေသာေႀကာင္႔ ရံုးဖြင္႔ရက္တြင္ ေမးၿမန္း ပါရန္ အဆိုပါ ရံုး ၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးက ေၿဖႀကားသည္။

ဘႀကီးသက္

ေဟာ…. ဒီမွာ…. ဒီမိုကေရစီေတြရမယ္ဗ်ဳိ႕ …. ၀ယ္ၾကဦးမလား (ထက္ေအာင္)

စာေပ၊ စာနယ္ဇင္းေလာကအတြက္ေတာ႔ သမိုင္းတေခတ္ဖြင့္လွစ္လိုက္ၿပီလို႔ပဲဆိုရမလား…။ ဒါမွမဟုတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္နဲ႔ မီဒီယာမ႑ိဳင္ေတြအၾကားပဲ တဘက္နဲ႔တဘက္ အျပန္အလွန္တရားစြဲဆိုမႈေတြနဲ႔ပဲ သမိုင္းသစ္တခုမွာ ေရွ႕ေနေတြ၊ တရားသူႀကီးေတြပဲအလုပ္ေတြဆက္ရႈပ္ေနဦးမလားေတာ႔ မေျပာတတ္ဘူး။ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီ(ယာယီ)ေတာ႔ ဖြဲ႕စည္းၿပီးသြားပါၿပီ….။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးအေျပာင္းအလဲမွာပဲ ၀န္ႀကီးအသစ္က ရုပ္ရွင္ေလာကသားေတြအပါအ၀င္ စာနယ္ဇင္းသမားေတြနဲ႔ ထင္သာျမင္သာရွိတဲ႔ ေတြ႕ဆံုမႈေတြကိုလည္း ျပဳလုပ္ၿပီးတဲ႔အေၾကာင္း ထြက္ရွိခဲ႔ၿပီးတဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ဖတ္ခဲ႔ရေတာ႔ ငါတို႔တေတြ ေတာ႔ စာေပကင္ေပတိုင္ဘ၀က လြတ္ၿပီဟဲ႔လို႔ တကိုယ္တည္းေၾကြးေၾကာ္မိတယ္…။ သတင္းသမားေတြဘက္ ကလည္း တာ၀န္ခံမႈေတြကပိုရွိလာတယ္..။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနၾကတဲ႔ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ဟာ ဒီကေန႔ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေနဆဲကာလတစ္ခုမွာ သတင္းမီဒီယာမ႑ိင္အတြက္ ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ အေျပာင္းအလဲတခုကိုေတာ႔ လက္ခံရမွာပဲ…။

(တခ်ဳိ႕ေမွာင္ေနေသးတဲ႔ ေနရာေတြက လြဲရင္ေပါ႔….။) သတင္းသမားဆိုတာကလည္း ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ အစိုးရ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီနဲ႔ အျခားအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ေနာက္ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္မျဖစ္ရဘူးလို႔ အေျခခံ က်င့္၀တ္ေတြ ထဲမွာ ပါၿပီးျဖစ္ေလာက္တယ္..။ ျပည္သူလူထုကိုပဲ တသက္လံုးမ်က္ႏွာမူရပါမယ္တဲ႔…။ အခ်ဳိ႕ကလည္း အစိုးရမေကာင္းေၾကာင္းခ်ည္းပဲ ဆက္တိုက္ေျပာလာခဲ႔ၾကတယ္…။ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာဖို႔ ၀န္ေလးၾကတယ္…။ မိမိရဲ႕စာကို ဖတ္ေနတဲ႔သူေတြ ေလ်ာ႔သြားမွာ၊ မိမိက အစိုးရေကာင္းတာကို ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာရင္ မိမိကို အထင္ေသးမွာ ေတြကို စိုးရြံ႕တတ္ၾကတယ္..။ အစိုးရကို မ်ားမ်ားမေကာင္းေျပာေပးတဲ႔ ေဆာင္းပါးရွင္ကိုမွ အားေပးတတ္ၾက တယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေတာ႔ အခ်ဳိ႕လူငယ္ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးေတြ၊ သတင္းေတြ ေရးသားတဲ႔ လူငယ္ေတြ အတြက္ ၀မ္းသာစရာကိစၥမဟုတ္ဘူး။

စစ္အာဏာရွင္အစိုးရလက္ထက္မွာေတာ႔ သတင္းသမားေတြ၊ သတင္းစာသမားေတြကို နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ႔ၾကေတာ႔ အခုဆိုရင္ တခ်ဳိ႕ကေဒါင္းအိုႀကီးေတြျဖစ္လို႔၊ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ေဒါင္းပ်ဳိေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို ၀င္ၿပီးစြက္လားဖက္လားလုပ္ခ်င္တဲ႔ စိတ္ကမေပ်ာက္ခ်င္ေသးဘူး…။ အေတြးအေခၚေတြ အကန္႔သတ္ခံထားရ တဲ႔အခါမွာ လြတ္လပ္စြာမေတြးေခၚခဲ႔ၾကဘူး..။ မိမိရဲ႕ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ ေရးသား၊ ျဖန္႔ေ၀ခြင့္မရခဲ႔ၾကတဲ႔အခါမွာ အေတြးအေခၚေတြကမႈိတက္၊ ထုတ္ေ၀ခြင့္ရတဲ႔စာေတြအေပၚမွာသာ မွီခိုၿပီးေတာ႔ ဖတ္မွတ္၊ေလ႔လာၿပီး တဆင့္ျပန္ေရးရတဲ႔အခါမွာ လူငယ္ေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေတြတခ်ဳိ႕ ဆံုးရႈံးခဲ႔ရပါတယ္..။ ဒီကေန႔မွာေတာ႔ ထြက္လာလိုက္တဲ႔ သမိုင္းေတြ၊ ထြက္လာလိုက္တဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါး ေတြ၊ ထြက္လာလိုက္တဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရား၊ အယူအဆေတြ၊ ဖတ္မႏိုင္၊ မွတ္မႏိုင္ျဖစ္ေနရတာကလဲ ႏိုင္ငံေရးေသေနတဲ႔၊ ေ၀းေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ အေကာင္းလား၊ အဆိုးလားေတာင္ မဆန္းစစ္တတ္ေတာ႔ဘူး..။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာဆို ဖတ္စရာေတြအခန္းထဲမွာ အုပ္ (၂၀) ေလာက္ရွိတယ္..။  ဒီမိုကေရစီေတြ မႏိုင္မနင္းမ်ားျဖစ္ေနသလားလို႔…..။ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းအသားေပးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးေတြ၊ ဥပေဒသေဘာတရားေတြကိုေတာ႔ အလ်ဥ္မီေအာင္လုိက္ဖတ္ေနရတယ္…။

မေန႔ကပဲ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာကမာၻ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးေန႔ႀကီးကေတာ႔ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲေတြ၊ အခမ္းအနားေတြနဲ႔ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးနဲ႔ အျခားနယ္ၿမိဳ႕ေတြမွာေတာ႔ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပၿပီးစီးခဲ႔ၾက တယ္။ မေန႔ညက အင္တာနက္သတင္းေတြအရေတာ႔ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသူေတြ ဦးေဆာင္တဲ႔သူေတြ ကို ဥပေဒအရအေရးယူသြားမယ္ဆိုတာကို ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕က ရဲမွဴးတေယာက္က သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာေျပာသြားပါတယ္….။ အျခားၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာေတာ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ပဲလို႔ သိရတယ္…။ ဓာတ္ပံုေတြေအာက္က comment ေတြမွာေတာ႔ မတူကြဲျပားတဲ႔အျမင္ေတြေတြ႕ရတယ္…။ တခ်ဳိ႕ကေတာ႔ စည္ပင္ဥပေဒကိုေျပာၾကတယ္..။ ဥပေဒနဲ႔မညီတဲ႔အလုပ္ေတြကိုလုပ္တယ္လို႔ေျပာၾကတယ္..။ တခ်ဳိ႕ကလည္း တကယ္ဆိုရင္ အမွန္တကယ္တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ႔ေနရာမွာ သြားၿပီးလုပ္ၾကဖို႔ေျပာတယ္…။ တခ်ဳိ႕ တကၠစီသမား ေတြကေတာ႔ လမ္းေၾကာေတြပိတ္လို႔ ပတ္ေမာင္းလိုက္ရတာ အခ်ိန္ကုန္၊ဆီကုန္ျဖစ္ၾကတယ္တဲ႔…။ တခ်ဳိ႕ၾကေတာ႔လည္း ဒီလိုဆႏၵေဖာ္ထုတ္တာကို ခြင့္ျပဳမိန္႔ဘာလို႔မေပးရတာလဲ။ မေပးတဲ႔အျပင္ ဖမ္းဆီးမႈေတြ ကိုဘာေၾကာင့္လုပ္ရတာလဲ…။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ႔လဲ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးမပါ၀င္လာတာကို အေၾကာင္းျပၿပီး သန္း ၆၀ ေက်ာ္တဲ႔ ျပည္သူလူထုႀကီးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမလိုခ်င္ေတာ႔သေယာင္ေျပာေနဆိုေနၾကတယ္…။

ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္႔တစ္ဦးတည္းအျမင္ကိုခ်ျပရရင္ေတာ႔ စီတန္းလွည့္လည္ဆႏၵျပတဲ႔ နည္းဥပေဒဟာ တရားမမွ်တဘူးဆိုရင္ အဲဒီဥပေဒကိုျပင္ဆင္၊ေျပာင္းလဲ၊ျပ႒ာန္းေပးဖို႔ အရင္ဆံုးေတာင္းဆိုရမယ္…။ တဘက္သတ္ေရးဆြဲထားတဲ႔ဥပေဒျဖစ္ေနရင္ တရားမွ်တတဲ႔ဥပေဒျဖစ္ေအာင္ အရင္ျပဳလုပ္ရမယ္…။ အခုေတာ႔ ႏိုင္ငံေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ အရပ္ဘက္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ပရဟိတအဖြဲ႕ေတြ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ယက္လႈပ္ရွားသူေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြၾကားမွာ သိသိသာသာႀကီးအျမင္ ကြဲျပားသြားၾကတာပဲလို႔ သံုးသပ္မိတယ္…။ ေသနတ္သံေတြၾကားထဲမွာ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ကိုရဲရဲကိုင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီရမွအမွ်ေ၀ပါလို႔ ေျပာဆိုသြားတဲ႔ အာဇာနည္ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြရွိခဲ႔ရင္ေတာ႔ ဘယ္လိုေ၀ဖန္ သံုးသပ္ၾကမလဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္…။ (ကၽြန္ေတာ္တဦးတည္းအျမင္ပါ)

ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တာနဲ႔ပက္သက္ၿပီး မိတ္ေဆြတေယာက္ကေျပာျပတာကို ျပန္ေျပာျပရရင္ သူက ကုမၸဏီတခုက ကား၀ယ္တယ္။ သူ႕ကို ဓာတ္ပံုျပၿပီး ေရာင္းတယ္..။ တကယ္လည္းကားလည္းေရာက္လာေရာ ဓာတ္ပံုထဲက ပါတဲ႔ဟာေတြ တခ်ဳိ႕ကပါမလာဘူး..။ သူက ကားကုမၸဏီကိုမေက်နပ္ဘူး..။ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခ်င္တယ္.။ သူတေယာက္တည္း အဲဒီကားကုမၸဏီေရွ႕မွာ (၂) နာရီေလာက္ တရက္တည္းဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခ်င္ေတာ႔ သက္ဆိုင္ရာရဲစခန္းမွာ ဆႏၵျပခြင့္ေလွ်ာက္ထားတယ္..။ တာ၀န္ရွိသူကေမးပါတယ္..။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ႔ သူတို႔က လံုျခံဳေရးကိုစီစဥ္ေပးရမယ္တဲ႔။ မေပးလို႔မရပါဘူး..။ ျပည္သူကဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခ်င္ရင္ ေပးကိုေပးရပါ မယ္လို႔ ရွင္းျပတယ္…။ အက်ဳိးအေၾကာင္းကိုသိေတာ႔ ကားကုမၸဏီနဲ႔ကား၀ယ္သူကို ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ေတြ႕ဆံုေစ ၿပီးညႇိႏႈိင္းေျဖရွင္းေပးလိုက္တာ အဆင္ေျပသြားတယ္လို႔သိရတယ္…။ ဒါကိုသံုးသပ္ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ နည္းဥပေဒအရ ေပးကိုေပးရမယ္…။ မလိုအပ္ပဲ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တာကို မလုပ္ေစခ်င္ဘူး..။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမ်ဳိးေတြမ်ားဆႏၵျပတာကို တကယ္႔ဒီမိုကေရစီအစစ္ႀကီးလို႔ ထင္ေနပံုရတယ္လို႔ ေတြးမိတယ္..။ လုပ္ရပ္တိုင္း မွာ ရလဒ္တခုခုေတာ႔ ရကိုရရမယ္…။

မံုရြာေၾကးနီေတာင္ႀကီးကေတာ႔ လိုအပ္တယ္..။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္႐ႈေထာင့္၊ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သီတင္းသံုးခဲ႔တဲ႔ေနရာႀကီး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိန္းသိမ္းရမယ္..။ ဒါကလိုအပ္တယ္…။ အဲဒီမွာစစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသ ႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ သက္ဆိုင္ရာနယ္ေျမက ၿမိဳ႕နယ္မွဴးကေတာ႔ သူ႔လုပ္ခဲ႔တဲ႔ဒဏ္ကိုသူျပန္ခံရမယ္…။ ေသခ်ာတာတခုေတာ႔ရွိတယ္….။ ကၽြန္ေတာ္သိတဲ႔ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဆႏၵျပပြဲေတြခဏခဏျဖစ္ေနတာေတာ႔ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး….။

ၿပီးခဲ႔တဲ႔တပတ္ကပဲ ထူးျခားသတင္းတပုဒ္ရတယ္..။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္ရဲ႕ (RUBY DRAGON COMPANIES ပိုင္ရွင္) တရားမမွ်တမႈ၊ ၀န္ထမ္းတေယာက္အေပၚမွာ တရားမဲ႔ဆံုးျဖတ္မႈကို နားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ ၾကားလိုက္ရတယ္..။ ျဖစ္ပံုက ရံုးအဖြဲ႕မွဴးကခိုင္းတာကို ၀န္ထမ္းကအခ်ိန္မေတာ္အထိ လုပ္ေပးပါတယ္..။ ေနာက္တရက္က်ေတာ႔ သက္ဆိုင္ရာဌာနက မန္ေနဂ်ာက သူ႔ကိုမေျပာလို႔ဆိုၿပီး သူေ႒းလႊတ္ေတာ္အမတ္ႀကီး ကို ခၽြန္တယ္ေပါ႔ဗ်ာ…။ ၀န္ထမ္းနဲ႔ရံုးအဖြဲ႕မွဴးကမွန္ကန္ေနပါလွ်က္နဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ကိုေသခ်ာမစံုစမ္းပဲနဲ႔ ၀န္ထမ္းကို ခ်က္ခ်င္းအလုပ္ထုတ္လိုက္ပါတယ္..။ ပထမေတာ႔ အလုပ္ရွင္အလုပ္သမားကိစၥက ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ ဘူးေလလို႔ေနမလို႔႔ပါပဲ…။ တရံုးလံုးမွာက အမွန္တရားေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႔သေဘာကိုပါ စံုစမ္းသိရွိရတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူမ်ဳိးေတြကို မက္ေမာေလာက္တဲ႔ေငြေၾကးကိုေပးထားၿပီး ေငြေၾကးအားကိုးနဲ႔ တရားမွ်တမႈကို မ်က္ကြယ္ျပဳထားတဲ႔သူကိုယ္တိုင္က လႊတ္ေတာ္အမတ္တေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုစိုးရိမ္သြားတယ္…။ သူက ပအို႔၀္လူမ်ဳိးတေယာက္ပါျဖစ္ေနပါတယ္တဲ႔..။ ခုလိုအမ်ဳိးသား ေသြးစည္းညီညႊတ္ေရးတည္ေဆာက္ေနတဲ႔ကာလမွာ အလုပ္ရွင္၊အလုပ္သမားျပႆနာက တိုင္းရင္းသားေတြ စည္းလံုးညီညႊတ္မႈအထိ ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္..။ ေနာက္တခုက ဥပေဒျပဳမ႑ိဳင္က အမတ္တေယာက္ျဖစ္ေန ေတာ႔ တိုင္းျပည္အေရးကိုေတြးမိလို႔ စိတ္ေလးတယ္..။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ၾကီးသိမွသိပါေလစ၊ ေနာက္တခုက လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ဂုဏ္သေရကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေတြးမိပါေလစ၊ မိမိရဲ႕၀န္ထမ္းကို အျပစ္မရွိပဲနဲ႔ တရားမဲ႔အလုပ္ထုတ္ပစ္တယ္ဆိုရင္ အဲဒီ႔အမတ္ရဲ႕ေဒသက ျပည္သူလူထုေတြအေပၚမွာေကာ အမတ္ႀကီးဘယ္လိုသေဘာထားမလဲဆိုတာ ေမးၾကည့္ခ်င္တယ္…။ အမတ္ဘယ္လိုျဖစ္လာသလဲဆိုတာလဲ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါပဲ…။ အလုပ္ထုတ္ခံရတဲ႔၀န္ထမ္းဘက္ကၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ အျပစ္မရွိဘူး၊ နစ္နာေၾကးမေပးဘူး။ အလုပ္တခုကို ခ်က္ခ်င္းရွာဖို႔ခက္ခဲေနတဲ႔အတြက္ နင္းျပားလူတန္း စားဘ၀ေတြအတြက္ေတာ႔ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္ခံရတာပါပဲ…။ စိတ္၀င္စားရင္ေတာ႔ သတင္းဂ်ာနယ္ေတြကို လက္တို႔လိုက္ခ်င္ပါရဲ႕….။

တေန႔ကေတာ႔အစ္ကိုေတာ္ေတြနဲ႔အတူ ပုသိမ္ေရေဘးကယ္ဆယ္ေရးကိုလိုက္သြားျဖစ္တယ္…။ ရန္ကုန္-ပုသိမ္ ကားလမ္းတေလွ်ာက္မွာ လမ္းမေပၚေရႀကီးေနတဲ႔ေနရာေတြကို ေတြ႕ခဲ႔ပါတယ္..။ ေရကေတာ႔က်သြားၿပီ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာေတြအမ်ားႀကီးကို ေတြ႕ခဲ႔၊ျမင္ခဲ႔၊ၾကားခဲ႔ရတယ္…။ မီဒီယာေတြပြင့္လင္းလာတဲ႔ အခါမွာ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြရဲ႕ ျပည္သူေတြကိုမတရားလုပ္တာေတြကို ၿမိဳ႕ကိုယ္စားျပဳလူငယ္သတင္း ေထာက္ေတြကတဆင့္ လူမႈကြန္ယက္ေတြရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြထက္မွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ျမင္ေတြ႕လာေနရတယ္..။ ျပန္လာတဲ႔လမ္းတေလွ်ာက္မွာေတာ႔ ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီး၊ ေက်ာင္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ရင္ဆိုင္ေက်းရြာမွာ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔ ဒုကၡေတြကို ရြာသူရြာသားမ်ားမွတဆင့္သိခဲ႔ရတယ္…။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူ Sky Net က သတင္းေထာက္ေလးတေယာက္ပါလာပါတယ္…။ ရြာသူရြာသားေတြခင္ဗ်ာမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ ဖိႏွိပ္ခံေနရ သလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြကားေပၚကဆင္းလာတာျမင္ေတာ႔ မ်က္ႏွာေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ျပံဳးရႊင္ေနၾကတယ္….။ သူတို႔ခံစားေနရတဲ႔ဒုကၡေတြကို အလုအယက္ေျပာျပၾကတယ္…။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး က လယ္/ဆည္ကတဆင့္ မ်ဳိးစပါးေတြကို တဧက (၁) တင္းေပးဖို႔သတ္မွတ္ထားတယ္..။ ျမႇဳပ္ပ်က္လို႔ေခၚတဲ႔ လယ္ေတြက (ေရျမဳပ္လို႔ပ်က္သြားတဲ႔လယ္ေပါ႔) ဧက (၂၀၀) ေလာက္ရွိတာကို ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက ဧက (၇၀၀) စာေတာင္းတဲ႔ကိစၥေတြကိုပါသိခဲ႔ရတယ္…။ ကိုယ္႔အတၱကိုေရွ႕တန္းတင္ ေရေျမာင္းေတြကိုပိတ္ထားေတာ႔ အနိမ္႔ပိုင္းက်တဲ႔ရြာေတြဟာ (၁)လနီးပါးေလာက္ ေရေတာထဲမွာေနခဲ႔ရတယ္..။ ေက်ာင္းကုန္းဆိုတာ ရန္ကုန္နဲ႔ သိပ္မေ၀းေပမဲ႔ မီဒီယာေတြနဲ႔အလွမ္းေ၀းေနေတာ႔ ဒီလိုတရားမဲ႔မႈေတြကို တျပည္လံုးအတိုင္းအတာ မသိႏိုင္ဘူး..။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အစ္ကိုေတာ္ကို ေမးခြန္းထုတ္မိတယ္..။ အစ္ကို ေက်ာင္းကုန္းမွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မရွိဘူးလားေပါ႔…။ ဒါေတြကို သူမသိဘူးလားလို႔ေမးမိတယ္..။  သူကေျပာတယ္…။ အလုပ္မလုပ္လို႔ေပါ႔ ညီေလးရာတဲ႔…။ ေနာက္ထပ္ဒုကၡေတြရွိေနေပမယ္႔ စာရွည္မွာစိုးလို႔ မေရးေတာ႔ပါဘူး….။

ဖဆပလေခတ္က အဘတေယာက္ကေျပာဘူးတယ္…။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအာဏာလုေနလို႔ ေန၀င္းႀကီးက ေကာက္စားသြားတာပါတဲ႔….။ ခုလက္ရွိအေျခအေနမွာေကာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အာဏာလုေနတယ္၊ မလုေနဘူးဆိုတာေလးကို သတင္းေတြနဲ႔ကိုယ္ေတြ႕ကို အေျခခံၿပီးေျပာရရင္ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ ၈၈ အေရးေတာ္ ပံုႀကီးတေလွ်ာက္ တခန္းတက႑ကေန အုတ္တခ်ပ္၊ သဲတပြင့္အျဖစ္ ပါ၀င္ကျပအသံုးေတာ္ခံခဲ႔ၾကတဲ႔ ဒီမိုကေရစီအေရးလႈပ္ရွားခဲ႔ၾကတဲ႔သူေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုဆံုျဖစ္တယ္…။ သူတို႔ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတဲ႔ သမိုင္း ေတြကိုလည္း သူတို႔ေတြကျမိန္ေရယွက္ေရေျပာျပၾကတယ္…။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အစုအဖြဲ႕တခုမွာ အားလံုးအတူ တကြပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ အင္အားႀကီးမားလာမွာအမွန္ပါပဲ..။ အခုေတာ႔ အင္အားေတြက တစစီျပန္႔က်ဲေနတယ္..။ ေနာက္တခုက ကိုယ္တိုင္လဲလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ အားနည္းၿပီး သူတပါးလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနတာေတြကို အျပဳသေဘာမေ၀ဖန္မေထာက္ျပပဲနဲ႔ အပ်က္သေဘာ ေတြကို ေတြ႕ေတြ႕လာရတယ္..။ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြအခ်င္းခ်င္း ခြက္ေစာင္းခုတ္ေနၾကတယ္..။ ဒီမိုကေရစီလို႔ေအာ္ေအာ္ေနၿပီးေတာ႔ အာဏာရွင္စရိုက္ေတြလႊမ္းမိုးေနတယ္…။ မိမိသာလွ်င္ ဒီမိုကေရစီစစ္စစ္ အျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္…။ ျပည္သူလူထုအတြက္ ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ပဲ အမွန္တကယ္အလုပ္လုပ္မယ္႔ ကြန္ယက္ေတြ၊ အရပ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြမ်ားမ်ား ေပၚေပါက္လာတာေကာင္းပါတယ္…။ လုပ္နည္းကိုင္ နည္းတခ်ဳိ႕ေတာ႔ လြဲေခ်ာ္ေနေသးတယ္…။

အာဏာရွင္ေတြကပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအားေကာင္းတယ္..။ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြက်ေတာ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအားနည္းပါတယ္…။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အျပစ္ေျပာဖို႔၀န္မေလးၾကဘူး…။ ေတာ္ေတာ္လဲ တရားက်ဖို႔ေကာင္းတဲ႔သူေတြပါပဲ….။

မီဒီယာေတြေကာၾကည့္ဦးမလား…။ အခ်ဳိ႕ဆိုကိုယ္သြားၿပီးအင္တာဗ်ဴးလုပ္ရမည့္သူက ဘယ္သူမွန္းမသိ၊ ဘာေကာင္မွန္းမသိ၊ ဘာေတြေမးမွန္းလဲမသိ၊ အဆင့္အတန္းေတြျမႇင့္ဖုိ႔လိုေနပါေသးတယ္…။ ဂ်ာနယ္တိုက္ေတြ အေနနဲ႔မိမိရဲ႕ သတင္းေထာက္ေတြကို အေျခခံဂ်ာနယ္လစ္သင္တန္းေလးေလာက္ေတာ႔ အလကား သင္ေပးဖို႔ေကာင္းတယ္…။ ပြင့္လင္းလာတဲ႔ေခတ္မွာ မီဒီယာေတြေပါက္ကရလုပ္ရင္ လုပ္တဲ႔သူက ခံရမွာပဲ…။ ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုနဲ႔ ဓာတ္ပံုထဲမွာပါတ႔ဲအေၾကာင္းအရာေလးေလာက္ ေရးႏိုင္၊သားႏိုင္တာကို ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ သတင္းသမားလို႔ထင္မေနနဲ႔..။ အနာဂတ္မွာျဖစ္လာႏိုင္တဲ႔  စီမံကိန္းေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆိုးက်ဳိးေတြကို ျပည္သူလူထုကိုေကာ၊ အစိုးရကိုေကာ ျပတ္ျပတ္သားသား ေ၀ဖန္ေထာက္ျပရမယ္…။ ဒါမွ လူထုအေပၚ တာ၀န္ေက်မယ္….။ ခုေတာ႔ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တရက္ကို သတင္းေလးတပုဒ္ေလာက္ရရင္ တာ၀န္ေက်ၿပီလို႔ သတ္မွတ္ၾကတယ္….။ လြတ္လပ္တဲ႔၊ အမွီအခိုကင္းတဲ႔ ျပည္သူ႔အတြက္ သတင္းသမားေတြ မ်ားမ်ားလိုအပ္တယ္…။

ခုလိုအခ်ိန္မွာ ေသသြားတဲ႔သူေတြကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတေၾကကြဲယံုနဲ႔ အလုပ္ေတြကမျပီးဘူး။ သူတို႔ေျပာခဲ႔သလို လုပ္ဖို႔၊ သူတို႔လုပ္ခဲ႔သလိုလုပ္ဖို႔ပဲလိုအပ္တယ္..။ တိုင္းျပည္ရဲ႕က႑အသီးသီးကို ပံုေဖာ္ေနၾကတဲ႔သူေတြ ကိုယ္တိုင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ႔စိတ္၊ ရိုးသားတဲ႔စိတ္နဲ႔သာ တည္ေဆာက္ဖို႔လိုတယ္…။

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြရဲ႕ ခြက္ေစာင္းခုတ္ခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြ၊ အက်င့္စာရိတၱ မေကာင္းတဲ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ၊ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ခ်င္သူေတြ၊ ျပန္လွည့္ဖို႔ႀကိဳးစားေနသူေတြ၊ မီဒီယာသမားေတြ၊ စာရိတၱမေကာင္းခဲ႔တဲ႔ ျပည္ေတာ္ျပန္ေတြ က်ပ္က်ပ္သတိထားပါ…။ ေပါက္ကရလုပ္ရင္ ျပည္သူလူထုဒဏ္ခတ္တာကို ျပန္ခံရလိမ္႔မယ္။

(ကၽြန္ေတာ္စာမေရးတာၾကာသြားတဲ႔အတြက္ ခြင့္လႊတ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္…။ စာေတြေရးတာေတြ မ်ားလာတဲ႔ အခါ တာ၀န္ခံမႈပါ ပါလာတဲ႔အတြက္ အရင္လိုခပ္စိပ္စိပ္ မေရးႏိုင္ေတာ႔တာပါ…။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ သြန္သင္၊ လမ္းညႊန္မႈေတြအတိုင္း ကိုယ္ယံုၾကည့္တဲ႔လမ္း၊ ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ႔အလုပ္ေတြကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားပါမယ္..။ မည္သည့္ပါတီ၊ မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္း ရဲ႕ ၾသဇာခံ၊ လက္ကိုင္တုတ္ မျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားေနထိုင္သြားပါမယ္..။ အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာ ရွိပါေစ…။)

ေလးစားစြာျဖင့္

ထက္ေအာင္ (၂၀၁၂၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၂)

ဘႀကီးသက္

ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံမွာ ဆႏၵျပပြဲေတြ မရွိေစခ်င္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား

ျပည္သူလူထုရဲ႕ ပကတိ လိုလားခ်က္ေတြ ျပည့္ဝေနရင္ ဘယ္သူမွ အပင္ပန္းခံၿပီး ဆႏၵထြက္ျပေနမွာ မဟုတ္တာကေတာ့ အရွင္းဆံုးလို႔ ဆိုရပါမယ္။ တာဝန္ရွိသူေတြဟာ လူထု လိုလားခ်က္ေတြ ျပည့္ဝေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ ဘယ္သူေတြက တာဝန္ယူၿပီး လုပ္ေပးၾကမွာလဲ၊ လုပ္ေပးၾကတဲ့အခါမွာ ဘာကို အေျခခံၿပီး လုပ္ေပးရမလဲ...စသျဖင့္ ေလးနက္ က်ယ္ျပန္႔စြာ ေျမာ္ျမင္ေပးႏိုင္မွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူနဲ႔ အစိုးရ ဆိုတာ ႏိုင္ငံတခု ၿငိမ္းခ်မ္း ဖြံ႔ၿဖိးစြာ တည္တန္႔ႏိုင္ဖို႔ အဓိက အက်ဆံုး ခြဲျခားသတ္မွတ္ထားရတဲ့ လူသားအရင္းအျမစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အစစ္အမွန္ တန္ဖိုးအရွိဆံုး အင္အားျဖစ္ပါတယ္။

ေရႊပံုႀကီးေပၚမွာ ထိုင္ေနရံုသက္သက္နဲ႔ ထမင္းစားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပိုင္တဲ့ ေရႊေတြကို ထုခြဲေရာင္းခ် ေပးကမ္းၿပီး ထမင္းစားဖို႔ေတာ့ အနည္းဆံုး လုပ္ယူရပါမယ္။

ကမာၻဦးအစ လူသားေတြ စျဖစ္လာတုန္းက ပတ္ဝန္းက်င္ သဘာဝကိုသာ အမွီျပဳရင္း လူသားမ်ဳိးဆက္ကို တည္တန္႔ေစခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေရႊေငြ သယံဇာတေတြက အဓိက မဟုတ္ပါဘူး။ ရွိေနရင္လည္း အေျမာ္အျမင္ရွိရွိ အသံုးခ်ႏိုင္ရမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။

လိုရင္းကေတာ့ လူက အဓိက ျဖစ္ပါတယ္။ လူမွာ အသိဥာဏ္ေကာင္းေကာင္းရွိမွ နည္းလမ္းေကာင္းေတြကို ၾကံဆႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အစိုးရဆိုတာ လူထုၾကားထဲက ေပါက္ဖြားလာသူေတြပါပဲ။ ႏိုင္ငံ့ေရးရာ ကိစၥေတြကို စီမံခန္႔ခြဲ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြကို လူထုကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ လူထုက ေရြးေကာက္ပြဲေတြကတဆင့္ ခန္႔အပ္ထားသူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံ့တာဝန္ကို အခေၾကးေငြရယူၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကလို႔ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းလို႔ ေခၚလိုက္ၾကပါတယ္။

ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြ ထမ္းေဆာင္ရတဲ့ တာဝန္မွာ အထက္က ေပးလာတဲ့ အမိန္႔ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို တေသြမတိမ္း လိုက္လုပ္ရံုနဲ႔ လံုေလာက္တဲ့ တာဝန္ေက်မႈလို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ညႊန္ၾကားသူနဲ႔တကြ လိုက္နာထမ္းေဆာင္ရသူတို႔ အားလံုးရဲ႕ အသိစိတ္ဟာ ကိုယ္က်င့္တရား ေျဖာင့္မတ္မႈနဲ႔အတူ ဒီမိုကေရစီအေပၚ အျမဲတမ္း ရာႏႈန္းျပည့္ အေျခခံရပါမယ္။  အဲဒီလို ျဖစ္ေစတဲ့စနစ္ကို ဖန္တီးယူႏိုင္ရပါမယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို လည္ပတ္ေနေစတဲ့ ယႏၱယားမွာ အဓိက အားနည္းခ်က္က အဲဒါပါပဲ။

ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ လ်င္ျမန္မႈနဲ႔အတူ လူေတြရဲ႕ အသိတရား ႏိုးၾကားမႈနဲ႔ တုန္႔ျပန္မႈကလည္း သိပ္ကို လ်င္ျမန္လာေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တာဝန္ရွိသူ ( အစိုးရအသီးသီး + ႏိုင္ငံေရးပါတီ ) တို႔ရဲ႕ လိုအပ္သလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္စြမ္းဟာ ေခတ္စနစ္ကို၊ လူထုလိုလားခ်က္ကို အလ်င္မီေနေစရပါမယ္။

ျပည္သူေတြက တာဝန္ရွိသူေတြထက္ ႏွာတဖ်ားသာသြားရုံနဲ႔ လူထုကိုယ္စားလွယ္အသစ္ေတြ ထြက္ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီအသိကို တာဝန္ရွိသူတိုင္းက နားလည္ေနရပါမယ္။ ဒါကို နားမလည္ဘဲ တားဆီးထိန္းခ်ဳပ္ရင္လည္း ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရးစနစ္နဲ႔ အံဝင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။  

ဒီမိုကေရစီ လူ႔ေဘာင္ထဲမွာ လူတိုင္းပါဝင္ေနဖို႔က သိပ္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တခုပါပဲ။ ဒီမိုကေရစီ အသိုင္းအဝိုင္းထဲ မပါဘဲ ေနခ်င္လည္း ရပါတယ္။ အဲဒီလို သီးျခား ေနႏိုင္ခြင့္အေပၚ ဒီမိုကေရစီက ၾကည္ျဖဴေပးထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

မတူကြဲျပားမႈကို လက္ခံက်င့္သံုးၾကရာမွာ အမ်ားစု အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ မဆန္႔က်င္ေနသမွ် ျပႆာနာႀကီးငယ္ ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လို႔ ဆန္႔က်င္လာရင္လည္း ႏွစ္ဘက္ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္း ရွိရပါမယ္။ ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္း မရွိရင္ လူ႔သဘာဝအရ မိမိဆႏၵေနာက္ကိုသာ လိုက္ေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီ လူ႔ေဘာင္ထဲမွာ ပါဝင္ေနၾကၿပီဆိုရင္ လူတိုင္းဟာ အရည္အခ်င္း လိုအပ္ရင္ ထပ္ျဖည့္္ဆည္းရမွာပါပဲ။ မိမိထက္သာသူကို တြန္းပို႔ ေထာက္ခံရဲတဲ့ အျပဳအမူေကာင္းေတြ ေလ့က်င့္ယူ၊ က်င့္သံုးတတ္ရပါမယ္။

ဆႏၵျပတာေတြကို မရွိေစခ်င္ရင္ ဥပေဒ အမိန္႔ေတြနဲ႔ တားျမစ္လို႔ မရႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း သေဘာမွ် ေရးသားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြက ဆႏၵျပလာၾကမွသာ အစိုးရအေနနဲ႔ မိမိလိုအပ္ခ်က္ကို သိရွိၿပီး ထပ္မံ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ရင္ အစိုးရလည္း ဂုဏ္တက္တာပါပဲ။

ဆႏၵျပရာမွာ အရပ္သား ျပည္သူေတြကသာ ဆႏၵျပတာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြလည္း အလားတူ ဆႏၵျပပိုင္ခြင့္ ရွိေနပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ ပကတိ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္စြမ္း အားေကာင္းရင္ ဘယ္သူမွ ဆႏၵျပမွာ မဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။

အျခားတဖက္က ျပန္ေတြးစရာေတြကိုလည္း ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားရပါမယ္။ ဥပမာ- လူ႔အလို နတ္မလိုက္ႏိုင္ ဆိုတာမ်ဳိးေတြပါ။ ေတာင္းလို႔ ရမွန္း သိေနရင္ ေပးမဆံုးေတာ့ပါဘူး။ မေပးႏိုင္တဲ့ တေန႔ ျပႆနာ တက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြဟာ ကာလံ-ေဒသံ-ပေယာဂံအလိုက္ တကယ္လိုအပ္ရဲ႕လား.. ဘယ္ေလာက္ထိ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္လဲ.. ေနာက္ဆက္တြဲ သက္ေရာက္မႈက ဘယ္လိုရွိမလဲ .. စသျဖင့္ အစိုးရဘက္က ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းအား ေကာင္းဖို႔ လိုအပ္တဲ့ အေၾကာင္းပါ။

ဒီလိုပဲ ေတာင္းဆိုသူေတြဘက္ကလည္း အမွန္တတကယ္ “ပကတိ လိုလားခ်က္” သာ ျဖစ္ရပါမယ္။ လူထုဘက္က အေျမာ္အျမင္ ရွိဖို႔ဆိုတာက သိပ္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တႏိုင္ငံလံုးက ျပည္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳ ေတာင္းဆိုရတာ ျဖစ္လို႔ လူထုထဲမွာ ေတြးေတာၾကံဆ ေျမာ္ျမင္တတ္သူေတြ အျမဲတမ္း ႏိုးနိုးၾကားၾကား ရွိေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။

ဒီလိုပဲ မတူကြဲျပားစြာ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ၾကတဲ့ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ လူနည္းစုေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ ကိစၥကိုလည္း လစ္လ်ဴမရႈိဘဲ အေလးအနက္ ထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေတြ..ဒါေတြသာမက ေတြးေတာၾကံဆႏိုင္သမွ် အားလုံးကို အဆင္ေျပေအာင္ ျပင္ဆင္ စီမံ လုပ္ေဆာင္ထားႏိုင္ရင္ ဆႏၵျပပြဲေတြ ေလ်ာ့ပါးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆႏၵျပပြဲ မျဖစ္ဖူးတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံရယ္လို႔ ကမာၻမွာ မရွိပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ထြန္းလာဖို႔သာမက ေရရွည္ တည္တန္႔ခိုင္ျမဲေစဖို႔ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ လႊတ္ေတာ္၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ၊ အေျခခံဥပေဒ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ၊ အျပန္အလွန္ အာဏာထိန္းေက်ာင္းမႈ စတာေတြနဲ႔အတူ ဆႏၵျပတာကလည္း ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အေရးပါတဲ့ အေျခခံ အုတ္ျမစ္တခု ျဖစ္ေနပါတယ္။

လြင္ေအာင္စိုး

၂၃-၉-၂ဝ၁၂

..............................

ဘႀကီးသက္